Alle inzendingen over levens einde

Zijn mond zal niet meer praten zijn hart zal niet meer voelen zijn hersens zullen niet meer denken hij zal er niet meer zijn De aarde zal hem opslokken de donkere dreigende aarde Hij zal me nooit meer kunnen helpen bij mijn grote en kleine verdrietjes Hij zal niet meer blij voor me kunnen zijn Hij zal me niet meer kunnen steunen bij alles…

stille wachter bij de poort zelfs niet meer in mijn tuin tussen de rijkbloeiende rozen waar avondkoelte lokt met wijn, muziek reikhalzend als een goede vriend met weinig woorden hoe zal ik dan nog kunnen delen dát kunnen uiten wat ik in mij heb het weten van nooit meer valt zwaarder nog dan pijn het liefdesspel gespeeld met aan het eind…

mijn leven is geleefd ik geef mij over aan mijn einde steeds meer draden van gehechtheid laat ik los gedragen word ik door liefde die mij omringt wees stil mijn ziel vindt haar bestemming…

is er geen eind als het denken verdwijnt als geen beeld verschijnt als niets is wat het leek er is geen eind als mijn licht niet meer schijnt boven de oever van de beek waarin ik werkelijk keek en mezelf zag hoe ik daar lag wazig en vertekend duizelig en onwetend nee, niet dan er is pas een eind als het dromen verdwijnt als ik dat niet…

Alle geweldige dingen, komen maar een keer voor, alle bloemen verwelken, alle bomen verliezen hun blad, aan alles komt een eind en daarom is het zaak, te genieten van elk moment, want het leven, is te kort!…

verborgen licht in het middelpunt verscholen vlam gevat kaarsvet druipt dansend vanuit een eenzame nis diep in de muur houvast lief vergezicht ieder uur verlaten ligt de straat in tranen nacht huilt inscripties in houten tafel labyrint beschermt ons raadsel laarzen vies in dit atelier niet voor maar na het gevecht touche woord voor…

Venus richting de bovenste sponning wat figureert als een lijst vierkant schilderij vol melancholiek radio bebop muziek het anp nieuws van zes uur zo vlak voor een gesprek ergens langs een snelweg vol van geest verdwaald kruispunt zonder wissel regel die losmaakt haar visie omschrijf dit geluid in woorden zoals sterren ondergaan zonder eind…

En daar, die man, die zit daar al een héle tijd met onverzettelijke moed te schrijven hij legt de laatste hand aan een gedicht waarin hij, ergens aan het einde -als het meezit zal proberen niets op niets te laten rijmen.…

(tanka) aaneengesloten verlaten lege coupés een eindstation daarbuiten beeft in stilte hun koude verslagenheid…

Maar goed, om alles terug te draaien is het nu te laat, de kwestie waar het mij vandaag om gaat : men heeft mij niets gevraagd voor het begin maar voor mijn eigen einde: daar stem ik niet mee in. Ik ben nu groot, ik doe niet mee ik zeg heel duidelijk NEE. Mijn einde, het eind van al mijn tijden kan ik dat echt heus niet vermijden ?…

het pierement speelt het oudjespaar danst een zomerregen valt de dichter is moe zijn laatste ballade een weg naar berusting op het lelieblanke blad het woord 'EINDE' als ultieme poëzie met slotstuk…

Kent al onze geheimen, Zelfs de diepste die wij vergeten Sterker zelfs hij heeft alles al geweten De Kraai is een poëet en dichter bij het rijmen Vanwaar kent hij al onze mysteries Onze Heere heeft hem aangespoord Mensen herhalen fouten in steeds dezelfde comedy series De dader in de moordklucht is bekend en voor de Kraai gevlucht Degene die…

Denken aan dat ene moment dat ooit zal komen een ieder bestemd Pijn het einde is daar de laatste adem het leven is klaar Somber zijn de gedachten voor het moment wat je kan verwachten Donker is de duisternis pikdonker als het doek gevallen is Dan komt hét licht dat gaat schijnen aan de horizon en alle problemen zullen verdwijnen…

Ach zij, gegijzeld door haar boeken waarin ze wijsheid heeft vermoed zal ook niet langer hoeven zoeken Het einde komt vast mild en zoet. Omdat we thans nog leven, zij het dan strompelen over een doornweg, moet je't me maar vergeven dat ik misnoegd, heel even mijn armen zacht over je schouders leg.…

Het einde is nabij En het enige wat we doen, We kijken toe Hoe alles wat we hebben Stuk gaat Door wat wij doen Praten Beloven En niets doen Is accepteren wat je aan ziet komen Laat los, In godsnaam laat los Laat alles los wat dit kan laten gebeuren…

het anker kan laten vieren met het touw dat zonder eind een stil verdriet kan raken door het schip stuurloos naar huis te laten varen…

stil stilte te stil als de maan in mijn hart verscholen luistert naar woorden die zwijgend spreken…

vogels zijn levens- genieters en de vlinders levenskunstenaars…

Als moeder wil je bezorgd de levens leven -- van je kinderen.…

zwoegend, hijgend vereigenwilderd verlangend naar die ene pas een laatste keer alleen gestruikeld dan toch geveld door eigen-last en dus had ik geen keuze hoewel ik er fysiek niet was jouw laatste momenten zijn samen gedragen jouw niet te torsen levens-last net voor je laatste adem weg kracht, weg lucht voor levens-woorden die…

om jou In een mist van vage regen Komt aan alles toch een eind Maar de lente geurt door Terwijl mijn lief zacht verdwijnt Duizend kleuren groen Duizend nieuwe lentes Duizend nieuwe levens Duizend jaren oud Duizend keer gevallen Duizend keer weer opgestaan Duizend kleuren groen Brengen een nieuw seizoen…

Wat het einde van iets is En veel pijn doet Blijkt later nodig te zijn geweest Voor het mooiere nieuwe Wanneer je dat eenmaal weet Kun je zelfs een einde omarmen Om het nieuwe te ontvangen…

Het zal altijd doorgaan het zal altijd blijven bestaan wij twee, wat tussen ons is, was wat tussen ons bestaat niet meer voorbijgaand maar aanwezig, voelbaar jij, met jouw mooie haar. Bij jou was ik altijd klaar, volledig af.…

Alles waarvoor ik leef, vanuit het diepste uit mijn buik, dieper dan diepst boorde ik aan; borrelden naar boven: alles, de ervaring uit mijn levens... al mijn streven, over al de levens heen, ik legde het vast, zo een dichteres betaamt. Mijn vele gezichten in velerlei gedichten!…

Ik waad door de stroom van levens en orden ze -- tot scenario's.…

Ik lees verhalen, reiskaarten van de wereld -- kaarten van levens.…

om stilgevallen levens vanaf twee kleine heuvels kunnen we elkaar zien als twee stippen in de verte…

De boom /overwint, des levens amen.…

Nee, ik heb geen carriere nee, ik heb geen netwerk nee, ik heb geen salaris ik heb kinderen ik ben ouder: moeder, vader ik krijg huishoudgeld ik heb het wel druk, maar ik voel geen stress ik voel samenleving wij zijn gelukkig zo wij voelen gemeenschap wij houden het graag zo! en jij?…

In die ene seconde veranderde voor velen de wereld in een hel de dood kwam aangestoven middels een zwarte bolide maakte een einde aan vijf levens verbijsterd keken we toe onmacht ongeloof vele gewonden aangeslagen koningin en haar familie Nederland in rep en roer oranje werd zwart de vlag halfstok en zo velen in diepe rouw wat moeten…