Alle inzendingen over liefde OR heimwee OR verlangen

nacht lig naast me de zee spoelt in lange zwarte golven verzet zich tegen het verhaal het onweer trekt landinwaarts het strand is breed en stil lig naast me raak de zuilen aan leg wat je zegt tegen me aan als ik je ken en je verzamel als ik naar je terugga ------------------------------------- uit: 'De liefde verwildert niet', 1987.…

Zo gaarne, moeder, wou ik zoveel weten wat in de hemel en de grond gebeurde wat in het gras geboren werd en geurde en onbedachtzaam overdag vergeten. Ik wou de achterkant zien van de wolken de wind in zijn begin, horen vertellen hoe lelies overwinteren en libellen. Sinds mocht ik veel vernemen nopens volken verovering verval, maar weinig over…

Ik ga straks naar de dijk en het zal er waaien Er staat een ruisend takkenwoud van half verrotte zomer Dat de vaart uit de vlagende winden haalt Ik ga erheen omdat ik mijn dorp mis En ik de zeilen niet heb Om naar dat ooit terug te varen Wat rust achter mijn ogen Deze stad houdt me vast in zijn steenharde schaduw Ik zal een rijnaak zien…

Ergens tussen jou en mij ligt de liefde begraven onze ogen weerkaatsen het gevoel mijn mond vertrekt tot heimwee in glimlach ik ben verloren in onze toekomst mijn morgen stierf in jouw handen En het spijt me, ergens knaagt het zoete verlangen te proeven aan de verboden droom mijn werkelijkheid te ruw, het doet pijn de dagen te tellen zonder…

De zee heb 'k niet gehuurd, enkel maar het beeld van oneindigheid en groot verlangen; wat daarna ervan bleef hangen is stilte en heimwee. De zee, de grote zee.…

Reizen is heimwee. Thuis is verlangen.…

nu gelukkig niet in heimwee, verlangen en nostalgie een kind…

Een koortje zong White Christmas op het plein Om tegen Kerst wat wintersfeer te maken Een handjevol publiek slechts in de zaken Die in het centrum nog in leven zijn Maar door de wijken zwermde ondertussen Een legertje pakketbezorgersbussen…

onvoltooid verhaal Een fragment van een groter geheel Een aanwijzing voor een verborgen doel Elke herinnering is een vaag verlangen Naar heimwee in de toekomst Naar wie we waren en wie we zullen zijn Naar waar we gaan en waar we horen…

Ik zie haar dansen in wateren van heimwee ik spreek haar aan met luidkeels verlangen. Ze staart me aan en reikt haar hand uit naar de mijne. Oh dame van de nacht, wat doet me het afscheid onnoemelijk veel pijn.…

, verlangen naar wie heimwee heeft naar toen de wereld nog niets van ons wist.…

Dus jij zegt echt dat vlinders geen dromen hebben en mijn woorden te luchtig verdeeld geen uitkomst voor jouw vrouwelijkheid bieden waarmee je toegeeft ontvankelijk te zijn voor mijn innige liefde die niets anders is dan het bezingen van een lentegetrouwe getuigenis over dat alles in jouw heimwee zucht onder het verlangen…

tranen en zuchtend ademtekort het missen van iets of iemand een plek, een zonneaanblik, geur een hunkering naar ooit of toen heimwee, is een gevolg van dat al nee, niet het er willen zijn, of te zien of kunnen ruiken is het, maar het diepe brandende verlangen naar het geluksgevoel van toen is wat je hart doet groeien....…

op het strand breekt hij als hij overrompeld wordt door een verlangen naar zijn Ithaka verlangen naar het goede mooie het ware a paradise lost overvallen door pothos smachtende tranen een hevig heimwee sluwe arme Odysseus de beproefde reis de dag is helder het licht is van porselein de queeste voorbij…

*My formula for greatness in man is amor fati: that a man should wish to have nothing altered, either in the future, the past, or for all eternity. Not only must he endure necessity, and on no account conceal it -- all idealism is falsehood in the face of necessity -- but he must love it. -- Friedrich Nietzsche, Ecce Homo…

Wat rest ons, als bankzitters thuis voor de buis - geen médaille bronze, noch médaille d'or voor de geus van Oranje, geslonken tot muis... geprezen zij 't wonder van San Salvador. mei 2015…

Omdat ik een dromer ben gebeurt het dat ik heimwee kan krijgen naar een plek waar ik nooit ben geweest het doet zelfs een beetje pijn als ik dan wakker word groeit het besef dat dit verlangen naar dat nu nog onbereisde sterker is dan naar bekend terrein…

Ik slaap dromen langs verlangen, hunker met ontheemde heimwee naar intensiteit van vergeten liefde in het huis liggen rozen, van voor jouw dood op de kale berg slaapt een ezel waar de nachtvracht ligt begraven staat een naakt verbeeldend schilderij waar niemand op hoeft te wachten aan de muren van jouw kasteel hangen overal naakten dichters…

in de schaduw van haar zorgen woekert heimwee in haar hoofd een verlangen diep verborgen naar wat hij haar had beloofd in het licht van haar gedachten verliezen woorden telkens glans het beloven en verwachten gaven haar nooit echt een kans…

verlangen ze genoegzaam in droomwereld, onder zomerzon naar vrijheid, oneindige vrijheid en er drijven rozen in de vijver slaapt zelfs een beetje heimwee vol dierlijke innerlijke wijsheid naast een oude kastanjeboom overdag en onder schaduw kan God gewoon niet eenzaam zijn.…

stille tranen getuigen van verborgen verdriet huilende gedachten daar waar niemand het ziet verlangen druppelt naar binnen vermengd met heimwee ooit is er het weten ooit is er rust ooit ga je op weg…

Dwing liefde tot overgave, en je staat met lege handen. Forceer de liefde maar, en geluk verandert in damp. Betaal desnoods voor liefde, teleurstelling wordt ons loon. Maak de liefde dan maar zelf, dan verkruimelt het tot stof. Bestudeer liefde als u wilt, en plotseling verdwijnt het.…

droomde al een eeuwigheid komen zou hij op zijn tijd ik verlangde naar zijn stem wachten deed ik slechts op hem dwaalde zwervend en verward met een heimwee in mijn hart waar dan ook ver weg van huis zoekend naar een veilig thuis sinds de hoop hem heeft onthuld en verlangen werd vervuld zal ik nooit meer eenzaam zijn ‘k ben van hem en…

Tussen tranen uit het verleden en het verlangen in een nieuwe liefde leven de warme herinneringen die ik heb aan jou Samen met heimwee naar je innemende glimlach en innige omhelzingen vergezeld door het gefluister van liefdevolle woorden Verdringen ze de eenzaamheid die langzaam onder de kracht van tijd dreigt kapot te maken het…

kan je licht verdragen als je uit zoveel lagen bestaat hoeveel helderheid herberg je als je het kale overleeft kan heimwee in schraalte geworteld het verlangen bewaren en toch thuis komen hoeveel gewicht is nodig om te verstollen tot één verhaal…

Denk niet aan weemoed, heimwee, liefde en dat soort zaken als je de blues speelt, maar denk aan rode strepen op een zwarte huid en vloek.…

gekooide liefde gedijt niet tussen tralies gaat ze dood ongevleugeld heimwee naar de hoge vlucht een windei in het lege nest…

spreek zachte woorden, liefje in het onbeslapen bed van heimwee laat mijn handen strelen naar alle zijden van je taal in een wervelstroom tussen dromen en ontwaken dek me toe, mijn liefje met de warme zucht van je zwijgen mijn lichaam heeft jouw lichaam lief doorheen de diepte van het linnen adem mij, je liefde ik wil samen…

door werk gedreven gekozen voor het leven verscheurt heimwee je hart met luchtpost vol tranen glij je zoet verlangend en woekerend door je oude jaren heen immers: er is nu geen weg meer terug... Elinora, 1 April 2010…

Nodig ben je zondagsdroom tussen de regen onder donkere wolken denk ik aan je het wordt toch niets dan lege ruimte het aantal spiegels blikt hardnekkigheid en achter heimwee groot verlangen ben ik bij je denk ik te kunnen achterhalen, of aanvaarden dat dromen over jou en langzaam ouder worden.…