inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 65.832):

Anonieme vriendschap

Er is een Russisch landschap in mijn droomwereld
met huilende wolven die een gedicht achterna zitten
ik ben voor de laatste keer terug bij het zwarte schaap
in het donker van mijn diepste verlangen

en ik draai mijn hoofd naar het maanlicht
we zullen de brieven zonder nachtmerries vergeten
onzichtbare letters in het wilde landschap
verlangen, verlangen naar wie heimwee heeft

naar toen de wereld nog niets van ons wist.

Schrijver: Hector Havermout, 9 mei 2018


Geplaatst in de categorie: eenzaamheid

4.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 340

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)