Alle inzendingen over liefde bloeit op een

als de vrouw voortdurend met hoofdpijn schermt blijkt het eind te kort liefde bloeit op door een verrekijker…

ik wist dat jij de eerste ijsbloemen zou vriezen op het vroege uur als de zon net opkomt om jouw bloem te kleuren als juweel van de natuur ik smelt terwijl zij verder groeit en haar kristallen liefde bloeit in warmte zijn wij opgegaan maar jouw transparante afdruk staat nog te schitteren op het raam…

Vakantie in zeeland jong en onervaren Experimenterend intiem strelend door de haren Over het strand een ritje met de auto Lopend hand in hand niet lettend op gevaren Twee worden één niet voor kortstondig Verbonden wel voor jaren zeeland op het strand De liefde bloeit op door alle jaren De passie weer gewekt niet meer te bedaren…

wegzeilend bloeien jouw ogen in mijn gezicht van nieuwe lippen in de vroege lentekeer naar het beeld van mijn hart dat dichtbij omrankt jouw blik schemert violenblauw opent ogen op onze borsten op sterkte onder de azuren hemel waar harten geborgen zijn over ’t geheel vinden voeten vaste grond waar liefde bloeit om het leven te…

Als beiden het alleen met elkaar doen En nooit meer met zichzelf Leven in het nu, niet straks of toen Overspel een uitgedroogd verlangen Romantiek schittert aan hun gewelf Als beiden zo totaal in elkaar opgaan Dat liefde bloeit jaar na jaar Onafhankelijk van gaan of staan Dan zou je beiden moeten vangen En tonen: je hebt ’t ideale paar…

Jouw liefde heeft zich afgekeerd staat met zijn rug naar mij toe minachting spreekt hieruit maar liefde blijft het mijn liefde bloeit als nooit tevoren groeit ongekend onstuimig spiegelt zich in jouw gezicht dat afgewend afwijzend is jouw liefde moet aanwezig zijn het uiten is er niet verstikt zich in jouw brein je kan alleen gesloten…

Ver achter de horizon ligt het land waar schaduwen niet bestaan Waar het licht altijd het donker verdrijft en grote sterren aan de hemel staan Waar de zon speelt met de wolken en in de regen een bloem van liefde bloeit Waar echte vriendschap en betrokkenheid zomaar in het wild groeit Een land waar elke dag een bosje…

Alles overziend word ik beroerd en vervoerd door al je bewegingen en welsprekendheid die je hebt meegekregen Getalenteerd gedreven je altijd bent, je doet me denken aan een zanggodin Draag me mee op jouw vleugels vol inspiratie en verbeelding; een wederzijdse liefde bloeit.…

Ach kijk, de brandende liefde bloeit. ---------------------------------------------------------------------- Gedicht bij het boek "Knielen op een bed violen" van Jan Siebelink.…

Liefde is als een bloem Een bloem die bloeit Die bloem bloeit heel langzaam Maar eens, bloeit zij sneller en mooier dan ooit…

Ik heb vele relaties, de ene zegt alles, de andere niets Ik heb een warme relatie met mijn bed vandaar dat ik die dicht bij me heb gezet. Ik heb een prima relatie met mijn eega ruil hem voor niemand in, dus ga maar na. Ik heb een uitstekende relatie met mijn vrienden die me bij noodzaak, altijd weten te vinden maar dat is andersom ook zo.…

Als de bamboe bloeit bloeien ze allen samen en sterven staande…

Niet in hutten of in paleizen op geen zetel of kroon maar in het midden van ons beiden bloeit de liefde zalig en schoon ...…

in een ogenblik bloeit een herinnering open als wat ooit is geweest immer zal zijn een werkelijkheid die vol in zicht het voortbestaan van liefde bloesemt…

Mijn hart klopt zonder dat ik het doorheb Mijn longen ademen zonder dat ik er iets voor hoef te doen Mijn liefde voor jou bloeit zonder dat het mij moeite kost…

binnen bloeit liefde in de warme gloed van nu wacht een kaars op licht bloedrode bloemen kleuren de hartslag van het leven…

Vurig bloeit de avondroos onder de pijnbomen haar liefde verboden verloren hart in de maskerade van het onzichtbare wie ben jij toch fluistert de wind zo eenzaam…

Jouw Rozen Zijn symbolen van Ware liefde. Schoonheid De Bloemen Die gaan spreken als Echt iedereen stilzwijgt Jouw Liefde Voor bloemen is ware En oprecht gestileerd De Passie Wederzijds die bloeit Ware Liefde die groeit…

mijn ranke lijf bloeit en rijst op uit dit bestaan liefde houdt me vast armen reiken naar het licht mijn zware lijf voelt aarde…

niet langer in staat te voelen hoe schoonheid groeit open bloeit met liefde stoeit dwing ik mij in het alleen zijn zonder herinneringen omvat de eenzaamheid die het sombere uitvergroot…

de hemel is duizelig van zonneschijn schaapwolkjes drijven in de verte voorbij ik kijk de tuin in achter het gordijn de hemel is duizelig van zonneschijn hoe dieprood de trissen herfstvreugde zijn als een vlammend tuinvuur in het dode tij de hemel is duizelig van zonneschijn schaapwolkjes drijven in de verte voorbij…

Tactisch is de liefde niet Want zo bloeit ze niet open Ze is er vrij en havenloos En leeft er van het hopen Als je haar zoekt je vindt ze niet En lijkt écht niet te vatten Pas als je denkt ach laat het maar Dan trapt ze op je hakken…

De straten liggen er druilerig en zelfs de bloemen hangen huilerig als hen hun loof ontvalt op dit vroege uur De nacht vlecht zorgvuldig de dag ineen als zoute tranen uit de hemel vallen houten klazen op de daken dansen op het ritme van ‘t verval Ooit hoorde ik het gemijmer van witte lelies en ontmoette ik er het fragiele, het subtiele…

mijn liefde is een bloem constant evoluerend die bloeit voor u zult u mij water geven? ziet u mij op de vensterbank van de minuscule witte kamer staan waar zij u hebben aangebracht ? - mijn bladeren in de wind zwaaien voor u en fluisteren: ik houd van u...…

Mijn hart zit niet op de verkeerde plaats maar juist op de goede plek; ze heeft daar een goede stek waaruit ze is gegroeid en dagelijks bloeit van verlangen krachtig om gedachten te brengen tot daden en haar sterke liefde en vrede zo te verlengen.…

Maar niet alleen daar buiten bloeit menig bloemelijn: de lieflijkst aller bloemen bloeit in ons huisje klein. Die bloeme heet de liefde van moeder tot haar kind. Een bloem die ieder onzer thuis altijd bloeiend vindt. Een bloem, die, hoe de stormen ook buldren in de hof haar blaadjes nooit laat vallen of neerstrooit in 't stof.…

Het licht wordt sterker de dagen blijven lengen tot het hoogste punt.…

vaak fluister ik je naam zie je gaan in je lach een pink en dan een hand voeten stappen dwarsverband een weg die toekomst leidt in tijd die ook gestolen lijkt toch bloeit liefde steeds haar tere bloem groeiend uit ons groen…

het laatste beetje is nu op veel had ik te verduren het kaarsje is nu opgebrand gedoofd zijn alle vuren voor mij, die het aangaat, is het niet erg ik heb genoeg geleden voor hen die ik achterlaat vaarwel en wees tevreden…

Plantjes water geven dweilen stoffen ramen lappen De was doen boenen strijken poetsen nee het zijn geen grappen Borduren haken naaien punniken breien aan een mouw Dat zijn toch van die dingen die bestemd zijn voor een vrouw We gebruiken ook geen maandverband parfum of aceton potloodje make-up remover lipstick of tampon eye-liner mascara nagellak…