Alle inzendingen over lijf OR ver OR slanke

Een mollige mol uit Marmaris die vrat heel de dag wat best raar is nu danst hij zich slank zijn lijf wordt weer rank dat beest weet zelf dat-ie halfgaar is…

Maar vermageren doet pijn aan je billen merk je het het eerst op plastiekstoeltjes bij het wachten wat een feest…

spreken kan dan het verstand Druktemakers voor de winkelpuien Witte sneakers hoppend in de rij Voor damesmode- en horlogezaken Dernier cri van dure Noorse truien Overal en nergens tegelijk Smachtend naar 'iets' in de loop der dingen Als hun mobiele camera's gaan zingen Dan zetten zij elkaar constant te kijk To be or…

De Turk gaat door En niet de Noor Durf ik dat zo te zeggen? Wordt Murphy's law Na Montenegro Toch weer Memphis' law? Wel als De Pay Er net zo fraai Weer twee weet in te leggen…

Moet ik zeggen klootzak Grote eikel die je bent Me dagen laten wachten Wat ben je voor een vent Of moet ik zeggen sukkel Waarom doe je me dit aan Alleen de grootste klootzak Verdwijnt stil uit mijn bestaan Of moet ik zeggen loser And damn I hate you so much And deep down I feel broken Cause maybe I was longing for a touch Or shall…

sterven gaat vanzelf leven is moeilijker je doet het maar een keer sterven ook en daarvan ga je dood het fortuin is het hebben noch het zijn ongeborenen zijn uitverkorenen de beste waarborg tegen levenspijn is er nooit geweest te zijn…

Nooit heeft zo’n grijpjanus aan mij gezeten Niet op het werk, op feestjes, in een kroeg Ben ik niet sexy of niet mooi genoeg? Ook ík ben vrouw – men is mij vast vergeten Dus tsja, terwijl ik dat volstrekt níét wil Vraag ik mijn baas nu: knijp eens in mijn bil!…

De showcase van het Parliament waar May standvastig als een vent haar brexitplan met verve brengt waarbij plan b nog niemand kent - kakovolière als men stemt tot mister speaker 'order' zendt gezag waar 'n Arib nooit aan went hoe lang nog leeft dit Parliament? De D-day nadert en je ziet her going down in Downing street Down Under in…

Nooit heeft zo'n grijpjanus aan mij gezeten Nooit op het werk, op feestjes, in een kroeg Ben ik niet sexy of niet mooi genoeg? Ook ik ben vrouw - men is mij vast vergeten. Dus tja, terwijl ik dat volstrekt niet wil Vraag ik mijn baas nu: knijp eens in mijn bil!…

zijn bleef ’t argument Gerimpeld zag haar zo bleke huid geplooid aan haar, als oud gordijn Zij bezag zichzelf in het winkelruit en wou nòg een ietsje slanker zijn Verschrompeld zag haar jonge vel slanker dan slank werd zij, beslist Opgevolgd had zij haar eigen bevel nu lag zij, superslank..in haar kist…

Slank gespierd lijf met al je mooie plekjes slaap stuipen en trekjes Liefje, hou me vast en blijf Blijf nog even tot het zonlicht ons opnieuw weer wakker maakt Ga nog niet en blijf nog even deel van dit verstrengeld naakt…

Verstrengeld tot één Kussend, vrijend, beminnend; lijf-aan-lijf…

Weelderig haar lijf Met haren lang die Golven naar benee De gloed van haar Lichaam maakt Hem Enthousiast (Na het bad) Lang. Mooi. Haar benen De nachtvlinder op Zoek. Zij voelt liefde Voor hem met het Verlangen De Trots nu voorbij (De nachtvlinder) Rank en slank haar lijf Wachtend op hem. Haar Enige liefste De hond.…

Zo slank en voornaam, hoed met deinende veren, een korte bontjas op een mooie japon. Maar ook zo alleen, wat haar schrikbeeld was. Daarom die vlucht in dikke alledaagsheid, waardoor zij één van ons allen leek.…

Een koortje zong White Christmas op het plein Om tegen Kerst wat wintersfeer te maken Een handjevol publiek slechts in de zaken Die in het centrum nog in leven zijn Maar door de wijken zwermde ondertussen Een legertje pakketbezorgersbussen…

Ongetwijfeld Was het je lijf Dat ik vergat mijn haren te kammen En mijn brood op te eten Misschien wel je handen Waarin een koffiekan een kopje leek Of je lippen (die bleken het gebak) Maar eventueel alleen een onderdeel zoals je armen die zo breed mijn taille deden slanken als een dame uit zo’n reclame Of nee, het was je…

weg dichterbij kan ik niet komen ik zoek haar hand, haar haar, haar klaproos in het graan zij beweegt haar slanke lijf niet slaat haar arm niet om mij heen wat haar schilder met me doet kan ik niet in woorden uiten…

schilder mijn lijf vereeuwig me met je vaardige slanke handen mijn kunstenaar je kunt haast niet wachten en ik voel me trots als ik het eindresultaat zie daarna vrijen we op het bed van glas jij en ik……we zijn bedreven in kunst.…

*My formula for greatness in man is amor fati: that a man should wish to have nothing altered, either in the future, the past, or for all eternity. Not only must he endure necessity, and on no account conceal it -- all idealism is falsehood in the face of necessity -- but he must love it. -- Friedrich Nietzsche, Ecce Homo…

Wat rest ons, als bankzitters thuis voor de buis - geen médaille bronze, noch médaille d'or voor de geus van Oranje, geslonken tot muis... geprezen zij 't wonder van San Salvador. mei 2015…

Geaderd glas breekt de slanke hals en schenkt vocht aan nieuw leven bewogen bewegen handen in de armen van een engel ver weg van hier groeit afstand dichterbij over golven van de zee…

slank en zo teer, bewegend als een veer zichtbaar genietend van dit zonnige weertje blozend haar kopje iets schuin omhoog geheven eenzaam en alleen in de middenberm, omgeven door geraas en stank van ‘t motorisch verkeer…

Teruggelopen naar de kade om opnieuw de geluiden te proeven nu het eindelijk stil is in mijn hoofd met de nasmaak van echt bier in mijn mond voelen mijn handen nog jouw slanke lijf golvende dijen de ironie van Antwerpen; het besef dat prachtige vrouwen door de stad blijven vloeien net als het water --------------------------------…

sjofar bij de tempel Hier wordt Gods woord vervuld Kom, neem van hier de weg nu oostwaarts Richting de Dode Zee Langs Jericho daar in de verte Dalen we af daarheen Jeruzalem, oh stad van goud De stad die God herstelt en bouwt Ik zal jou nooit, nee, nooit vergeten Jij bent van mij Yerushalayim shel zahav Veshel nechoshet veshel or…

verliefd op jou Maar ben zonder twijfel helemaal Voor je lichaam gevallen Jouw lijf is simpelweg ideaal…

Dat lijf, ik wil niet anders dan dat zijn, het omsluiten, eindeloos tot hier.…

't onontkoombaar feit dat ik een vrouw ben en geen man gebaard heb en de menopauze al te boven nog levenskansen heb van achttien jaar tenminste dit lijf wil even niets meer lezen, laat staan horen…

waarom nog luisteren naar dit ontdane lijf het spreekt alleen maar kwaad heeft je toch in de steek gelaten het denken gaat zijn eigen gang is verre van te stoppen het voelen klopt niet meer alsof niet goed geaard laat niemand je nu nog vertellen dat het zo goed is voor jezelf dichtbij je lijf te blijven je bent het even kwijtgeraakt…

hoe lang is het al dat de kanker mij plaagt steeds weer uitdaagt om vooral "het leven te vieren" niet meer te tellen zijn de momenten van allerlei standen en poses waarin ik mij letterlijk bloot gaf voor mannen en vrouwen die mijn lijf slechts zien als defect exemplaar hoe kun je nog houden van dat wat je hebt denk ik…

Lekker warm lekker lijf lekker wijf van heup tot schouder van clitoris tot tepel ik knijp haar linker tepel met de rechter hand van mij ze kreunt heel vlijtig want ze weet er is veel lust daarbij…