2440 resultaten.
Woordenschat
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 65 jij hebt jouw
woordenschat
subtiel bijeen geraapt
onder tal van emoties
gerubriceerd is de
rijke inhoud genoteerd
niet zomaar
voor het grijpen hun
plaatsing moet nog blijken
waarbij banden en
verwantschappen van
groot belang lijken te zijn
ook de lezer als
ontvangende partij heeft
er zo zijn gedachten bij
want in de dialoog…
Vincent
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 416 het doek hangt erbij
of het zo vallen gaat
bekroning op al het werk
dat bij leven verzet
zo onbenullig en futiel
bloemen met één oor
voor detail, zelfs de bijen
lijken wat weg te zoemen
in die eindeloze zomer
toen er nog zoveel verf
het is of de man zijn strohoed
zijn dood is ontvlucht
samen met die oliedikke lucht
een reis doorheen…
Een nieuwe dag
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 564 't Lijken doodnormale dingen,
maar zijn eigenlijk zo fijn
dat je daarvan moet gaan zingen,
dankbaar, er te mogen zijn.…
Verborgen gevoelens
hartenkreet
1.0 met 3 stemmen 709 Ik sta nu buiten
Even lekker op het terras
De wind gaat door mijn haar
Ik denk aan vroeger, hoe het ooit was
In zo'n korte tijd
Kan er veel gebeuren
Behalve ik, ik lijk vast te staan
En ik laat mij niet door mijn emoties meesleuren
Maar na al die jaren van stilte en zwijgen
Wil ik schreeuwen zo hard als ik kan
Geen woord komt uit mijn…
winterwaan
netgedicht
4.0 met 20 stemmen 523 en ik zie
de winter, nét anders
en de liefde
die niet meer komt
in een huis van sneeuw
houten schalen
in plaats van bloemen
doden die rusten, telkens langer
en stamelend achteruit
ik zie de maan
argeloos mager, in ieder woord
onderdrukt
met licht als witte lijken
en vogels, altijd weer die vogels
de geur in een fluistermond…
Stervenskoud
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 204 Hij steelt de dood uit de gang
speelt grijnzend met goud en zilver
kieren lijken mee te kijken
en roestig ijzeren haken
laten de laatste lus bengelen
zijn handen wast hij niet
die lucht beroert niemand meer
de ring aan zijn rechterhand
schittert maar is te ruim
met zijn linkerhand
sluit hij de zware deur
het heeft gevroren
hij denkt…
Worldisme
hartenkreet
2.0 met 4 stemmen 611 Glob' is van ons allemaal
Bedenk dit nou toch eens een keer
Gun elkaar
Licht en gun elkaar
Ruimte met heel veel groen
't Is mog'lijk
't Moet kunnen…
Dromen
hartenkreet
2.0 met 4 stemmen 488 Dromen,
dromen,
o wat houd ik toch van dromen
Droom over een prins
op een prachtig wit paard
Droom over sprookjes
die werkelijkheid lijken
Droom over de liefde van je leven
die altijd de jouwe zal zijn
Droom over later
waarin alles is uitgekomen
wat je hartje begeert
Droom over vroeger
toen alles zo fijn was
Droom vooral over…
tijdens wiskunde
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 298 ik kijk uit naar de dag dat ik je weer zie
want we lijken kilometersver weg van elkaar
maar ik weet dat jij mij nu ook mist
daarom is het, dat ik je naam in mijn hart bewaar.…
't Verdwenen gevoel
hartenkreet
1.0 met 11 stemmen 2.272 Duid'lijk
Laat haar gaan. Zeker los
Onbetrouwbaar. Echter
Met pijn in mijn hart…
Snorkelen
gedicht
2.0 met 44 stemmen 10.242 Kont in de lucht, rug naar de wolken
voeten met vinnen, hun gelijke lijken
maar hemellichaam blijken in den hoge
voor stille vissen, bezig er te zijn
glad rond de graten, ogen altijd open
en geen benul van het immense droge.
-------------------------------
uit: 'Half in de zee', 2012.…
Ik hou van je
poëzie
3.0 met 1 stemmen 786 Ik hou van je, ik hou van je,
en — lijk ik van je hou,
zo hield noch houdt noch houden kan
ooit man van enige vrouw.
Ik hou van je veel meer dan van
mijn goed en bloed en leven !
Ik hou van je en zou voor je
goed, bloed, en ziel ook, geven.
Ik hou van je, ik hou van je
en zou je kunnen laten...…
Ruud
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 213 Wanneer je iemand zoekt om op te bouwen
Een delicate kwestie, een advies
Maar verder mondje dicht, is het devies
Neem vooral nooit Ruud Lubbers in vertrouwen
Hij luistert, grijnst, en als het hem ooit past
Dan haalt hij alle lijken uit de kast.…
Hun ranke benen
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 139 er is veel
hooggeëerd publiek maar
het circus speelt voor ons alleen
warmbloedig
dansen paarden met
hun ranke benen een figuur
acrobaten voltigeren
en aan de trapeze lijken
salto’s moeiteloos te leren
het wildebeestenspul
laat alle tanden zien in
de dressuur van de dompteur
toch heeft
een kleine clown
op het eind de show gestolen…
Orde der nachtvleugeligen
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 78 woorden die naar
stilte neigen
stuiten op
botsend binnenzwijgen
het mag van geen
naam weten
schielijk, op de drempel
van een soort vergeten
dagen lijken geteld
maken van dood gewag
ordeloos gevangen
in bedekt zelfbeklag
raamloze gevels met
plaatsvervangend gat
als lamento in leemte
enkelvoudig vervat
gevlucht naar de nacht
nu…
Tranen als kiezels (II)
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 143 Versteende tranen als kiezels
vonden hun weg
Langs nooit en te nimmer uitgelegd'
paden
Op weg naar hun bestemming
Hoewel onbekend, plukken zij
de bergbloemen
Uitzonderlijk gewicht schuurt en schraapt
enorm
Zoekend naar uiteind'lijk lot
Hun reisdoelen zijn het dal en
nog veel verder
Opgelopen schade leek onher-
stelbaar
Straks weer…
Lucht
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 136 de stilte, naakt
de stilte laakt
het haakt
losgeslagen gedachten
zij lijken uitgebraakt
mijn oren zijn dichtgemaakt
de wereld
is toegedaan
de tong verzaakt
en likt een verre maan
de wonden
ongebonden
een zin,
reeds ongeschreven in lucht opgegaan
gaat hene
naar deze of gene
met gesloten monden
waar enkel lippen ronden
de stilte…
in kijken en ontwijken
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 186 je loopt op hakken
tikkend doelbewust
maar je lichaam
straalt geen rust
ogen slurpen energie
in kijken en ontwijken
weerwoord is er niet op dit
bodemloos gevreet van lijken
uitgeput van
uren gaan kun jij niet
meer op eigen benen staan
en schopt de hakken uit
ziet met ogen dicht
de carrousel nog één
keer gaan de rust van
thuis…
Snorkelen
gedicht
4.0 met 208 stemmen 12.083 Half in zee, half in de lucht, gedragen
een schoorsteen op en naar beneden kijken
vragende vingers van de waterplanten
Kont in de lucht, rug naar de wolken
voeten met vinnen, hun gelijke lijken
maar hemellichaam blijken in den hoge
voor stille vissen, bezig er een te zijn
glad rond de graten, ogen altijd open
en geen benut van het immense…
Gerede twijfel
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 50 zonder over de verklaring uit te weiden
lijken in het bos alle wegen op elkaar
toch wijkt hier de tekst af
met versregels die geen blad vullen
blijf bij de les, hou het kort.…
In tegendraads verkeren
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 416 soms blinkt de straat
lijken kleuren uit de lucht
zonder parkeren te drijven op
hun vlucht in tegendraads verkeren
zijn weg en stoep de hemel
waar de mens zijn kringen loopt
de wolken uit laat waaien en
een huismuur zacht de golfjes dood
als licht en lucht in water
spiegelen en de mens dat
beeld in scherven stapt is een
nat pak het…
Hartfalen
netgedicht
4.0 met 24 stemmen 84 ik heb
in het boek
van mijn
tweede leven
een stukje
mogen lezen
nog beven
mijn handen
van schrik
slaat de angst
mij om het
gehavende hart
het is
leven en tijds-
bepalend apart
van de ene dag
op de andere
lijk je een wrak
nee mijn hart
is niet gebroken
maar de uiterste
houdbaarheid is door
talloze bestralingen
voortijdig…
mijn ogen dromen
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 59 Ik zit onder wolken van een linde,
De lucht is blauw, geen wolk te vinden,
De koe uit mijn jeugd ben ik verloren,
Alleen een weerzien zou mij bekoren,
Ik ben nu oud met dezelfde ogen,
Zelfs een kalfje maakt mij opgetogen,
Maar niets voor zover mijn ogen reiken,
Niets doet op een wollig kalfje lijken,
Mijn benen kunnen niet op de knieën,…
Winterleed
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 224 Een brutale kauw
Takelt met z’n klauw
Hun bolletje op een tak
En hakt in z’n zwart pak
Het bolletje tot prak
Z’n maatjes beneden
Smikkelen tevreden
En de meesjes vol vreesjes
Lijken nu fragiele weesjes…
Speelt geraamte
netgedicht
5.0 met 4 stemmen 417 je lacht tanden bloot
en langs je kaken
laait het hellevuur
kraait uit een
verdoemde schoot
je eerste uur
trapt de hemel
in het aardse slijk
brandt emoties af
speelt geraamte
met je eigen lijk
in de hel van vel
slechts een handvol
dorre zielen siert
je droef bestaan
want je ego blaast
slechts echo’s kan
dit leven niet meer…
Eerst is er een berg
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 121 De verf kwasten lijken al op een kunstwerk
jij hoeft alleen maar met schilderen te beginnen
kleuren uit te zoeken en te vegen
op het schilders doek, dat geduldig wacht
terug duwt, wanneer te hard geraakt
Met het paletmes trek jij strepen
accentueer met de penselen
het doek beweegt, begint te leven
laat zien dat schoonheid is
zoals een vorm…
Zand....
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 202 door aanhouden van wind
tot golfjes en golven gebracht
Samengedromde dennen
verdedigen zich
uit alle macht
tegen het stormlopen
Zwarte vogels
zetten zich schrap
op oude takken
ze lijken me bezopen
Wennen...
zal ik niet
aan dit landschap
zand schuurt
tussen m'n tanden.…
Februarivers
netgedicht
1.0 met 5 stemmen 217 Water en Catastrofe lijken het eens te worden.
Pas op: reken niet buiten de wind.
Klokjes en krokussen zijn er zómaar,
zorgen alvast voor een glimlach.
Een handreiking aan wie het ziet.
Tijd om dingen bij hun naam te noemen.
Overtolligheid in de ban te doen.
Volop puur te ademen.…
zo komt er geen mongool
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 390 kraak maar
genetisch materiaal
tot op de halve zool
zo komt er geen mongool
uit aanverwanten
ze schonen zich
uit angst de bloem
niet te zien bloeien
die ontluikt uit liefde
of nog onberekenend samenzijn
is het festijn alleen
maar voor de rijken
moeten hun mussen
havik zijn en gaan
ze daarom over lijken
er is geen eer…
die rozen witter maakt dan sneeuw
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 372 ik zag de rode bal
kon haar niet ontwijken
zij ging langzaam over lijken
rolde als een draad
langs wegen die ik
volgde in mijn leven
ik kwam haar ook vandaag
weer tegen terwijl het rood
alleen gebruikelijk is voor overwegen
we botsten heftig
in een kleur die rozen
witter maakt dan sneeuw
ik denderde maar door voelde…