Netgedichten

netgedicht (nr. 63.912):

Zand....

Hoe ver
het oog reikt:
een bak met zand
niet ommuurd, geen strand

Wel een zee
van zand...
door aanhouden van wind
tot golfjes en golven gebracht

Samengedromde dennen
verdedigen zich
uit alle macht
tegen het stormlopen

Zwarte vogels
zetten zich schrap
op oude takken
ze lijken me bezopen

Wennen...
zal ik niet
aan dit landschap
zand schuurt

tussen m'n tanden.