Alle inzendingen over loosdrecht

Nu de hemel hierboven Niet meer bestaat, En allerwegen Wordt doodgezwegen Omdat we bang Zijn voor elkaar Wordt het tijd De hemel te zoeken In de diepte Waar niemand ons kan zien…

loosdrechtse plassen 2008 Het was nu voor de laatste keer Heerlijk zeilen op onze rustige plassen Ottenhome is niet meer Wij zullen ons moeten aanpassen 65 jaar zeilen naar hartenlust schippersdag in loosdrecht is niet meer zeilers liggen nu aan de kust het doet ons zeer wie zal het roer gaan overnemen waar is zo’n unieke gelegenheid…

In een groep van zeven Hier en daar een veeg Met schilderen is het beleven De aanbieding die ik kreeg Een luid gelach Een zwempak lenen Dat is wat je mag Een tot mijn tenen Zwemmen zonder badpak Naakt mag je niet zwemmen Later in het water een glijdende zak Korte pijpjes; zonder remmen Een walrus als gebogen aal Klom op en af…

Oom Karel niets vermoedend in een bootje bij Loosdrecht. Drie weken later was hij dood, niet meer vatbaar voor celluloid.…

de Weg voelt zich hier verstaan: een bloeiend park met vele gezichten langs een door duizenden bomen omzoomd meer een jubelende oase aan de randen van de woestenij een felgroene sportschoen met zachte dempende zolen direct onderzocht door een vlijtige zwarte tor tussen afgezaagde logge boomstronken zindert het zalig de zwoele zomer, insectengeluiden…

Als een heremietkreeft op zoek naar een schuilplaats heb ik deze woning betrokken. Hem ondoordacht ingericht; geen subtiele kleuren, meubels uit een ander leven, een koude kille vloer die warmte suggereert. Ik ben een reiziger op een station waar de tijd stilstaat, een maaltijd in een doorgeefluik. Geen tijd om achterover te hangen, voor…

Als een jager staar ik naar het woud waar het goud glanst het is nacht en dag Ik heb het in mijn hand bijtend spoort het mij aan het begroeide pad te betreden maar ik bied weerstand want onvoldoende uitgerust Mijn retina geïmpregneerd keer ik huiswaarts Nog voor halverwege hou ik halt Ik doe mijn ogen dicht een siddering trekt over…

als een zuchtje wind wakker je mijn vuur aan de vlam die nooit dooft een flakkerend schijnsel dat jouw schaduw tegen de muur portretteert ik licht op in al jouw toonaarden ik bezit de eeuwige vonk die leven heet die warm is die van vlam vuur maakt die eeuwig wordt doorgegeven tot het einde der tijden eeuwig besef van het fragiele werk dat…

Waarom de balans opmaken als je de stand hebt bijgehouden? 0-1 Ik zit klaar Ze kunnen ieder moment met me afrekenen Ik anticipeer op het eindsignaal in een wedstrijd die aan het einde van de dag nooit over is Was ik maar een toeschouwer Dan liep ik weg als de wedstrijd mij niet zinde Dan ging ik een boek lezen, of de krant Heb ik niet…

Een grijze Amsterdammer drie turven hoog een goedgebekte tronie. Je zou hem geen stuiver geven als je niet wist dat hij een expert is op het gebied van Anne Frank, WOII en Mokum als je niet wist dat hij bezoekers rondleidt in de Hollandsche Schouwburg delinquenten met een taakstraf begeleidt publiek om zijn vingers windt wanneer hij de…

er huist een monoloog in mij keer op keer geven mensen me te verstaan, dat zij me niet ik hul me in stilzwijgen, ben geduldig moedig en gelaten voer ik dialogen – dronken, nuchter – die een puntje ziel tonen, uittorenend boven water als een ijsberg hulde aan de ervaren kapiteins – het zijn er niet zoveel, er zijn maar zoveel schepen…

Ik ben liever alleen dan zonder jou…

ik zocht een hartslag en ik vond er een eindelijk er zat een knopje op en je kon het tempo instellen bij de laagste stand - 40 Hz kalmeerde ik als een danser gaf ik me over ze vertrouwde me ze heet Yamaha is Japans ziet er goed uit, en degelijk als een berg die altijd echoot, wat je uitspreekt niet voor jezelf houdt ze lag gewoon in…

hij liefde zichzelf en de bloemen begonnen spontaan te groeien in de tuin van zijn moeder water zoekt het laagste punt en communiceert, ondergronds door de lucht, als het in ogen springt over zee, als de walvis zingt de zon, de lucht, het water, de aarde ze zwoegen onvermoeid om de liefde rond te pompen de pijn van verlossing te voorzien…

Gebeld worden door een relatieve onbekende, die je een, twee, misschien drie keer hebt gezien, een stem, rustig, degelijk en vertrouwd bovendien, die jouw interesse in een reisje met haar verkende. Het gebeurde mij een paar uur geleden, een vooruitzicht van een twee weken durend avontuur in Turkije, waar hier en daar de boeren nog met ezel en…

En zo kwam het, dat een jongen met een fiets, een vrouw van de wereld beminde, haar vrijpostigheid hem niet zinde, en hij koos voor het vriendschappelijke niets. Was het een muze, courtisane of sirene, in al zijn gesprekken kwam zij terug, vandaag echter was hij erop beducht, niet opnieuw die afslag te nemen. Soms is het goed niet vrij te…

Als een jager kijk ik naar het woud bevend en onzeker treed ik het binnen ik weet waar het goud ligt kan het delven Zij heeft haar ogen gesloten haar zwarte manen dansen langzaam op en neer, ze weet het niet, maar ik ben gekomen om mijn schat op te graven Eenmaal uit het woud onder de modder, voel ik mij de koning te rijk In het badhuis…

Vanavond is het weer zo'n avond Het regent, en ik heb boeken besteld en weggegooid. Ooit vind ik de Heilige Graal wel. De muziek die streamt is op zijn einde, de naderende stilte wordt gevuld, door kaarslicht op tafel en in de vensterbank. Venkelthee staat af te koelen tot drinkbaar. Een verstorende reclameboodschap leidt de stilte in…

Prediker zegt dat alles ijdelheid is En ik geloof dat ook als ik dit neerschrijf Maar de goede man vergat dat er ook nog waarden zijn als liefde en waarheid zoals dat er vrouwen zijn, die de wereld dragen in hun ziel, tórsen omdat ze de zwaarte van compassie weten te voorzien de schoonheid van waardering het kromme van het rechte…

1. Dit kutleven heeft haar weer zover; ze moet broeden op een poëem om boven haar leed uit te stijgen. Er werden grappen gemaakt toen ze vertelde over het geweld en de bruuske grensoverschrijding. 2. Zoals dat niet om te lachen was, zo was dit niet om te delen, maar hij deed het wel. En ze glommen om haar naaktheid waar die bedekking…

En zo ben je getuige van een wereld die zichzelf terugtrekt. De rafelranden van de stad heb je achter je gelaten. Oog in oog sta je nu met een onmetelijk uitzicht. Er gebeurt hier niks. Slechts bedoeïenen weten het, hoe je hier in leven blijft. Veel stilzitten, thee drinken, en niks doen. In het Oosten zouden ze taoïsten heten. Eerst was er niemand…

En thuis kwam ik. De liefde heb ik getrotseerd. Ik heb haar gezien. Limoengroen vertrouwde ze me haar eigenste grensverhalen. Koel hield ik me. Drie Engelstalige gedichten manifesteerde ik, terwijl ik dronk als een zeeman. Ik leerde over de driehoek van Jan, tussen Pixies, Nirvana, en mijn band: Queens of the Stone Age. Thuis kwam ik. Omdat…

Ik stroom door jou Als een rivier door de bedding Ik droom door jou Je lach is mijn redding Vertel me wat je ogen gezien hebben Maar vertel me niet wat je verlangt Want het bangt mij dat ik niet degene ben Die het je geven kan Ik bezit de vonk, maar niet de gave Ben ik bang Om jouw wensen naar de haven te brengen Want het duurt met mij…

Er staan stoelen, er staan tafels, er hangen gordijnen. Groen, geplooid, velours. Werelden verzamelen zich hier. Dieptes, horizonnen, een zonnetje uit Brabant. Bier, bitter, fruitig. Hout. Veel hout. Een nieuwe hang-out. Over de muziek valt niet te klagen. Toto misschien. Ontkennen kan ik niet dat ik dat ooit wél waardeerde. Gardenparty heet…

Hij werkt waar het water laag staat Een dagelijkse inloop van honger en dorst In zijn boot, staat het water hoog Al zijn paarden heb ik bereden: De vurige, de snelle, de krachtige Er staat water in de boot En terwijl híj zorgt voor water en brood Stap ik in de jol met overtollig nat Schep schep voor schep Een bodem in het vaartuig Het…

Als ik mijn rug naar de toekomst keer, heb ik geen oog voor het zwarte gat dat ik vrees. Wandel ik langs succes en falen, langs vrienden, vreemden, vrouwen. Leeft mijn vader nog, geloof ik in verzoening en verlossing. Geloof ik in een toekomst.…

Het is niet het voordragen op dit podium, waar ik zo tegenop zie. Maar de deuren van dit bastion van gebroken geesten, deze deuren binnengaan, de plek betreden waar je uit alle macht weg probeert te komen als je er bent, waar gestoordheid en gezondheid om voorrang vechten, waar je overgeleverd bent aan de goede bedoelingen van vreemde verplegers…

Zonder toestemming ruim ik de karkassen op, want ik ben ineens de vleesgeworden leiding. Als een haan die victorie kraait ben ik wakker geworden uit een droom, waarin ik aangemoedigd word door hen die mij liefhebben. Door mijn vader vooral. Hij laat het dienblad vol rijkelijk bier rondgaan over de toegestroomde menigte. Mijn linkerhand…

Je keerde bij jezelf naar binnen. Op de bodem vond je een brief. Plukjes mensen, wind die door bomen ruist. Een man die het midden houdt, maar faalt in zijn poging. Een dwarsligger die verhaalt over vervlogen tijd. Een campingstoel, nat van Amstelwater. Een poging om aan iets anders te denken. Denk aan je veroveringen! (er was altijd…

Dat ik de ban doorbrak door het houten beeld dat niet in de container paste, door te zagen met de Sandvik- zaag van mijn dode opa mijn lieve held, christen, bakker. Dat ik dat deed om jou, Lilith Om jou, wie wás je eigenlijk? anders dan het middelpunt in zeker zes namen van mannen die iets mét jou, die iets ván jou? Ik wil het niet weten…