Alle inzendingen over lopen

Het water loopt en loopt Aldoor naar het laagste punt Soms stroopt het op heeft dan weer haast Krijgt geen vrij spel van vuilnis,blik en plastic Achteloos in de stroom geworpen Het water stroomt en stroomt langs steden en dorpen En niemand... die zich erover verbaast.…

Mijn graven liggen in de grond der geesten tussen zand en klei 'Allez, on va', en samen lopen we wat hoger nog, dan omgekeerd naar huis en haard, mijn Spot is moe…

Lief is ‘t mij te lopen dromen in de laan, als door ’t lover van de bomen koelten gaan. Beuken zijn ‘t, rood-donker-bruine, flonker-goud, als men vindt in buitentuinen, eeuwen oud.…

ik zag je lopen in de stilte in de stilte van de dag je keek me aan een eerste blik een eerste seconde ik kende je niet en hetzelfde gold voor jou maar een hele tijd later zeg ik ik hou van jou.…

Want je bent er al zolang niet meer toch denk ik elke keer, zag ik jou niet lopen?…

jij stapte op treden die kleurden lichter werden naarmate jij steeds hoger kwam die interactie liet jou zomaar in het gewichtloze verdwijnen zonder dat jij er gekleurd op had gestaan zo is het ook met je schreden gegaan al ras nam de snelheid toe tot ook jij het niet meer kon bijbenen maar wel kon jij uitstekend je handen…

het loopt best het loopt best aardig soms hakkelt 't wat nee, ik laat me niet insneeuwen ik ga ski's kopen, denk ik.…

De veerman stapte uit de boot en ging een stukje lopen. De man werd moe. Z'n hoofd was rood. Hij wou een een rijdier kopen. Hij kocht een Panda in Zaandam, was blij, omdat hij reed, totdat-ie in een file kwam, wat hem geweldig speet. Hij kwam in Roosendaal na dagen en haatte deze tocht.…

verkleurde bladeren dwarrelen door de lucht strooien hun melancholie voor mijn voeten neer die landen om te zweven ze hebben dat geluk lopen naar het einde het is nog ver genoeg…

Heel alleen, sta je daar Ik kan het zien, je hebt het zwaar Niet wetend wat er met je is Voel ik een verbintenis Toch loop ik door, en laat je alleen Totdat de gedachte weer verscheen Ik verstijf, kan niet bewegen Beelden van wanhoop komen tot leven Heel alleen, stond ik daar Wachtend op een klein gebaar Het maakte niet eens uit waar vandaan…

op bedacht zijn ze worden weggevaagd blijven beschadigd ergens in de bedding welt een bron van liefde zij zoekt haar weg in rust, met stille kracht omarmt zij de oevers die vruchtbaar zijn en gedijen in lieflijke meanders, de golven die kabbelen blijven in de stroom behouden daar waar een rivier ontspringt bepaalt de stroom zijn loop…

Motorisch gezien moeten uw benen blijven lopen contact maken met de grond en vooral uh... richting bepalen als u veel reist dan sjeest de auto en u niet! ja dokter zit u te veel wordt het vastroesten in een stalen harnas! ja dokter heeft u eigenlijk een auto? ja dokter! wilt u een borrel? dag dokter!…

Levensmooie loop Wel beregend gezegend Een zinvolle stek…

Neuriënd loop ik door. (Fiets-variant van dit gedichtje: regel 3: Ik fiets ... regel 8: ... rijd ik door.)…

Het is niet alleen een wonder om in ijle lucht of op water te lopen, gewoon op aarde is dat ook!…

Te lopen in het jonge lentelicht, dat nu elke dag langer openbloeit, - naar de steilte te heffen het gezicht, daarheen waar hoog, eenzaam een vogel roeit, of maar naar de top van de populier, waarin de merel zijn avondlied zingt, - lied, waar al het geluksverlangen in klinkt, dat nu rumoert door mens en dier, - zo te lopen, vaak vol bekommering…

het lopende pad onder haastige voeten kronkelt eenzaam door ultiem en onverslagen mijn run stilt de honger naar vrijgegeven grenzen knielen voor het unieke geluk is houden van voldoende zweet dat deze kilometers lust…

Verblindend schittert de wijde zandverstuiving; een hoge treurberk glanst luchtig en opwekkend, vol verkwikkende schaduw.…

Zo lopen we elkaar misschien wel dagelijks voorbij zonder te zien of te weten wie we zijn.…

Een bus, een motor of een fiets. Of treinen en automobielen. Het zijn slechts voertuigen. Zelfs grote Boeings zijn zoiets. maar...... Alleen met schoenen kun je iedereen bereiken. Met schoenen kun je ook naar nergens gaan. Kijk mijn nieuwe schoenen glimmen! Ze geven glans aan mijn bestaan.…

Vanaf nu wordt lopen...slenteren.…

maar soms ook niets wat heb ik aan mijn fiets hangen, Duitse belangen tot slot, doorgeknipt laat maar lopen…

Lopen over prikkeldraad de armen wijd gespreid rubberzolen vinden grip op scherp gedraaide punten. De blik gericht strak naar het eind, niet naar omlaag waar zwart moeras zich roert. Geen stok, geen uitgestrekte hand, maar voet voor voet van hak tot teen, van hak tot teen, rechtop.…

De taal die alleen Uit klanken bestond Heeft nu ook Woorden gekregen Die ik kan schrijven Op mijn geduldige papier - In dichtvorm schrijf Ik ze neer, een Onbeschrijflijk gevoel Maakt zich van mij meester, Voor mij het gevoel van de eeuw, Dichten in mijn vergeten taal Voelt als lopen op verse sneeuw…

Ik zag schaduwen over een trambaan glijden, van hen op weg naar huis, of elders heen. Van het ene naar het andere punt het gaan belevend, lopend over steen. De schaduwen snelden. Toen ik ze zag, sloegen zij slag, vanuit het westen.…

de loper loopt zo op het oog over de rode loper de afstand mag geen naam hebben intentie is juist 't enige dat telt...…

Giulia Eleonora Liefje loopt lopen doet hopen er gaat een wereld open voor onze dappere Giulia en haar vader haar vader Jan Jacob die slankt af en haar moeder haar moeder Giselda die weegt af wat wij allen hopen voor dit kind wat mama, papa hoopt hoop doet leven wij als ouders met onze dochter GIULIA ELENORA LIEFJE hoopt…

met aandacht lopen bewust in het hier en nu vrede, elke stap…

loop, de stap vooruit loop, en zie de omgeving loop, je leeft, beleeft…

Loop een eindje met me mee Ik heb soms iemand nodig Een lotgenoot Of een heel ander geluid Loop een eindje met me mee Verwonder met mij samen: En zie hoe elke wending nieuwe kleuren, geuren, perspectieven duidt 'K loop een eindje met jou mee Ik hoor het jouw beleven Je trots, je strijd, je zijn En hoe je verder gaat van hier Loop…