Alle inzendingen over maan

Daar zie ik de maan zowaar! Het is een stille nacht de maan houdt trouw de wacht tot de morgen weer verschijnt en de stille nacht verdwijnt.…

verzonken in een plas schijnt de maan in rimpels te sterven een man richt zich op het beeld verplaatst hij kijkt omhoog ziet tot zijn schrik de zwarte gaten in deze novembernacht zijn handen trillen hij drinkt zichzelf vager dan de godverlaten schim verloren in het water…

Mijn verlangen liegt nooit over een vergeten wereld vol maangeheimen bij nacht als jij mij, betoverd en duisterfluisterend over bloemen, verhalen vertelt in ongeschonden mensendromen blijf ik bij jouw ademloos vertellen deel ik in de luister van het bomenwoud.…

ik ben aan de haal gegaan in nachten vol maan zonder bezem of tapijt maar geleid door kosmische krachten maakte me leeg bevrijd van aardse ballast dreef ik op duizend gedachten in een groots perspectief openbaarde zich schoonheid loste tijd op in zijn zag de maan langzaam ontkleuren in het goud van de zon de morgenstond…

[Haiku] Meeuwen cirkelen rondom het cyclopenoog van de helle maan.…

[Haiku] Omhuld door de nacht dromen bomen in het licht van een nieuwe maan.…

Daarbuiten wachten dorre bomen, zwart in schitterkou der wijde winternacht, hoe nu mijn grote Smart verstenen gaat, en in een akelige lach verstard, houdt aan de sterrenloze Hemel wacht, dood-koud en steen-bleek, 't ronde maan-gelaat.…

[Haiku] Eindeloze nacht boven een zee vol zeilen waarin maanlicht bolt.…

En de dagen gingen niet zomaar, wat in zichzelf gekeerd, zagen zij 'het' op afstand aan de achtergebleven horizon waar de maan bevlogen, fluisterend stil met bekoring de zon in het oog sprong en de tijd haar ondankbaar scheen, niet langer vanzelfsprekend, maar vol van gloed niet zomaar..…

Samen trekken we door het zonlicht en verinnerlijken we het licht van de maan.…

[Haiku] De vijver is kalm een maanbeschenen lotus bezweert het duister.…

Een koude nacht een bleke maan een stad een straat een huis een raam een zwarte kat ze zit, je ziet: ze is met bijna niets volmaakt voldaan haar grenzen worden nu en dan een beetje vaag heel even knijpt ze met haar ogen dan is ze ook het huis de stad de maan de hele nacht.…

Al jaren ben ik mijzelf dichterbij mezelf gebleven ingefluisterde waarheden en vervreemding liet ik aan mij voorbij gaan politiek en voetbal liet ik links liggen terwijl je naast mij lag zong ik een lied over het licht jij nam mij op in een gedicht en vroeg de zon weer op te staan bracht mijn tonen naar een volle maan maar bent…

[Haiku] wilde kastanjes beschenen door de herfstmaan - het zonlicht reikt ver.…

Mijn minnaar, man én maatje. Jij bent mijn wereldvent. Ik ben "jouw thuis" gevuld met liefde. Jouw warme veilige haven na dagen vol met stress. Jouw maatje, vrouw én jouw liefdevolle minnares!…

[Perzisch kwatrijn] De eindeloze oceaan wekt weemoed nu mijn voeten staan waar blanke zeilen bolden bij 't licht van deze lage maan.…

De onrust en de lichtbewogen ontvanklijkheid van hare trekken zijn weggewist en overtogen door maanlicht, dat in zachte plekken gestort ligt over kruin en peluw — en dekens die haar slaap bedekken welven het maanlicht tot een landschap, een keten die zijn tere bekkens van zilverglans doet overstromen — hoe lieflijk droomt het hoofd daarboven…

Het klinkt zo basaal het klinkt zo banaal maar het is ook kaal en volledig naakt het is niet cool het is niet vet baren geboren worden leven geven "denk niet in dat van boven maar denk aan van onderen"! En jij aan haar zij jij bent erbij en wat ze ook roept het haalt het niet bij wat ze voelt! Er is een oneerlijk verschil in…

hij zingt vannacht een wandelliedje tegen de maan of voor wie er verder nog luistert hoor hoe zij fluistert: kom laat je maar gaan graag niet te zacht want ik wil alles horen wat je hebt bedacht ik schijn je ondertussen wel bij in het duister hij zingt vannacht een droomliedje tegen de maan en voelt zich bijna zelf een ster…

[Haiku] golven lichten op een wolk ontmaskert de maan in het voorbijgaan…

Een wolk schoof voor de maan, en de verlorene gleed tevoorschijn tot aan de tafel bij het bed. Ik twijfelde: ziet zij mij, of lijdt zij nog maar het bestaan van blinde mijmerij om alles wat is vergaan? Toen de maan weer inscheen was zij er niet meer.…

litteken te tonen ik hield van je, van je ijdelheid en je gracieuze houding van je kussen, vol passie en teer je handen glijden verveeld over mijn lichaam ik moet nu gaan… het is echt de hoogste tijd maar alles in mij komt in verzet, ik wil blijven…maar ik zie je geschilderde lach ik moet niet gaan want jij bent al weg van mij… mijn man-zijn…

van jou ik was eenzaam oh zo eenzaam oh mijn prachtvrouw in het blauw ik was eenzaam oh zo eenzaam ik hou zoveel van jou kan deze nacht nog lang bestaan zouden wij dan samengaan in een dans voor het leven zal ik jou mijn liefde geven oh mijn vrouw in het blauw dans nog één keer met mij kom, dans en voel je zo vrij alsof we dansen op de maan…

De Nederlandse man is zeer content Met wat hij in de sponde kan presteren Hij denkt dat dames dat ook erg waarderen 'Ik ben een beest', zegt 90 procent Dat kan nog flink naar boven bijgesteld Maar ja, ze hebben mij weer niet gebeld.…

Eeuwig praten met de maan is niet dat, wat ik wil...…

De maan schijnt op papier vaak fout te schijnen. Ze wordt belicht van links; een stommiteit. De leuze wordt per twitter al verspreid: Laat foute sikkels per direct verdwijnen! Verlichting mensen, komt van rechts, voortaan. Maar hoedt u: Dit betreft alleen de maan.…

de man slaat zijn zoon en zijn dochter dit gade en dan op de vlucht…

De tandarts in zijn tandpraktijk verhuist nu naar een villawijk Ooit zo’n gulle man gezien, al varend op de ouwe Stien Met pakjes duur en groot en fijn o, laat het onze Sint dan zijn…

Stil verdroom 'k de milde tijd, Nu de maan haar zegen spreidt, Nu het land, door hààr gewijd, Rustig slaapt en wacht.…

Het was angstig en opwindend En ze stond klaar al voor vertrek Maar had aan doorzetten gebrek Was de afspraak werkelijk bindend? Hij kwam en hij was oogverblindend Hij sprak met haar, gaf haar feed-back Samen straks onder wolkendek Totaal het mens zijn ondervindend Lukte vast beter met zijn tweeën Ze raakten elkaar kwijt helaas Zij werd…