inloggen

Gedichten

gedicht (nr. 5.386):

Voor het laatst

Een wolk schoof voor de maan,
en de verlorene gleed
tevoorschijn tot aan
de tafel bij het bed.

Ik twijfelde: ziet zij mij,
of lijdt zij nog maar het bestaan
van blinde mijmerij
om alles wat is vergaan?

Toen de maan weer inscheen
was zij er niet meer.
Wij zijn al zo lang alleen,
al sinds jaren her.


----------------------------
uit: Onderweg (1940)

Schrijver: Adriaan Roland Holst
Inzender: FFvK (H), 31 oktober 2025


Geplaatst in de categorie: afscheid

2.7 met 41 stemmen aantal keer bekeken 29.241

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)