Opkomende zonsverduistering
En de dagen gingen niet zomaar,
wat in zichzelf gekeerd, zagen zij 'het' op afstand
aan de achtergebleven horizon
waar de maan
bevlogen, fluisterend stil met bekoring
de zon in het oog sprong
en de tijd haar ondankbaar scheen,
niet langer vanzelfsprekend,
maar vol van gloed
niet zomaar..
staat de liefde
op hun netvlies
te schemeren van geluk.
Geplaatst in de categorie: natuur