Parelmoer 2 (vervolg)

Jaren later, een beetje ouder
op een klinkende dag, vol met
een herkenbaar geluid en de
geuren van je aanwezigheid
in de boezem van ons huis,
drong je helderheid in het diepste
van mijn bron, lispelend zacht
werden je ogen, waar vloeibaar
parelmoer aan ontsprong, verscheen
je even ten voeten uit, verwachting
ingelost te dromen van omzwervingen
die nog zullen komen, in de peilloze
schaduwen van je ogen, mij verzoenen
even bij je stil te staan, voor je me
verlaat, beloften na te komen, in de
schaarse tijd die de dood mij nog toestaat,
waarin ik mijzelf niet kan vertrouwen.

Zie ook: http://www.pamapoems.nl

Schrijver: pama, 5 januari 2011

pebmartenskpnmail.nl

Verscheen je even ten voeten uit.

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.6 met 9 stemmen 407