Alle inzendingen over mathilde

.- Mathilde! u zal ik roepen: gij zult zwijgen... U willen aanzien, en in 't ijle staren, En u niet vinden, waar ik uren zocht! Toch zal onze adem naar één hemel stijgen!... Deez' linde zal me uw lieve naam bewaren - lk dank u, dat ik, lieve! u lieven mocht! ------------------------------------ uit: Mathilde (1882)…

‘…Hoe realistisch zijn die zware luchten Mathilde, Wilma doen mij magisch zuchten!’…

Lieve, het valt mij zwaar in alle blijheid jou nu te mogen zeggen in alle vrijheid dat niet vergeten zweepslagdagen op onze zwarte lijven zijn kapotgeslagen uiteindelijk werd onze geest niet aangetast die veel sterker was dan hun ruwe last het zware witte lood op ons vertrapte hart verwondingen en doodslag in diepe smart ik vond een bewaard…

Ik wil niet dat ze huilen of roepen hoe goed ik was en dat ze me zo missen ik wil niet dat de wereld stilstaat maar doordraait om haar as. Maai mijn gras en giet mijn bloemen zing mijn lied en zet mijn stoel in het gras bij de sering denk zo aan mij en laat mijn tuin worden tot een herinnering.…

Die dag in mei, toen jij me niet kon vinden maar niet opgaf en me zocht en vond, de avond viel en alle bomen stonden roerloos om maar niets te missen om ons heen, hun voeten in de grond. Die dag in mei, toen woorden overbodig werden je ogen en je handen zeiden meer dan kussen, liefste, strelingen, de bomen verhieven weer hun kruin, in vreugde…

"Wees welkom, chère mathilde courlannooy Eh...marjoleine...o god nee...marie!..." ''t Is mooi, valice, met jouw triologie...' ..."Pardon chérie, je mantel staat je mooi..." ...'Parbleu Valice! Wie denk je dat ik ben? Neem alles terug van jouw polygamie Mathilde, marjoleine en marie Speel jij je poezenliedje maar voor hen!…

Mathilde! U kan ik zeggen, wat ik leed: Ik haatte, omdat ik liefde niet kon geven, En wilde minnen, daar ik dichter heet!…

Daar voel ik me eindelozen vree geschonken: Ik zie naar háár - Mathilde, ú bid ik aan: Gij, die de Moeder mijner liefde zijt, Zijt Moeder Gods, want God is mij de Liefde: U zij mijn hart, mijn vlammend hart gewijd! Een kerk rijst allerwegen aan uw zij - O, deernisvolle ziel, die niemand griefde, O, mijn Madonna! bid, o, bid voor mij!…

Zó gaat het morgen in het gister schuil; Zó kwam Mathilde mijn gemoed vervullen, En kreeg mijn ganse ziel daarvoor in ruil.…

Een harmonie Een bankfiliaal Een kerk of drie Een communist Een zonderling En zelfs een zang- vereniging Nu is 't er stil 't Is wintertijd Er heerst de griep En knorrigheid De dag is kort De hemel grauw En pas maar op Je vat nog kou ------------------------------------------------ uit: 'Tante Constance en Tante Mathilde…

net als ik de zoon van een dominee en beiden verslaafden aan het dichtwerk, dat omhoog voert tot in de hemelzee, via wijze vrouwen, niet de kerk die dood maakt wat zij claimt te doen, niet de wereld die in onmin leeft, maar via hun ogen, Mathilde toen en anderen nu, wordt de ziel doorleefd van wat het ware dichterschap toch is: een grote…

Het stuift… In mijn hoofd stuit het verstand op de greppel die ik als kind groef tussen stekelige kruisbessenstruiken en margrieten in, en waar een kruis een graf benoemt en nog een steen met eeuwige letters aan die kant waar bloemen zijn. En het waait takken tegen mijn blote benen en het schramt op de huid die groeven draagt… Nu al. Nog…

Ik had je graag gekend… Niet alleen je naam gelezen, maar hem genoemd… Dan had ik geweten welke woorden je oversloeg voor je sprakeloos en koud tot beeld verging. Want wie nu vertelt het verhaal van de held…, van zijn angst, zijn afgelegde tederheid, de zere huid van zijn handen, zijn weerloze hart dat barst, en breekt… Wie kijkt in…

De groeven van de lange winter schuilen onder mijn nieuwe huid, En het hart, zacht dichtgeknepen, springt met frisse veulens naar de groene grasoverkant… Die zweem van vrijheid prikkelt mij en doet het dartel lam in mij verrijzen. Even blikt - met wasemogen- dit oude leven achterom… En kijk, het grijze schaap wordt lijk.…

Prins Filip heeft zijn dochter aangeprezen Als goede vader en als trotse pauw: Hij noemde haar meteen een echte vrouw, Al snap ik niet hoe dat reeds is bewezen. De wens is vast de vader der gedachte. Een echte man zou met zo'n uitspraak wachten.…

( voor Jaques Perk ) Van heel hoog heb jij gezongen, engel, je bent zelfs niet afgedaald, je verzen zijn uit de lucht gehaald en je was er van doordrongen, zij het met een gekweld verstand, botsend, gevangen in alle beelden, uitstijgend boven volstrekt misdeelden, dat Mathilde liefheeft aan de overkant, dat zij afwees wat zij niet begreep…

. ----------------------------------- uit: Mathilde (1882)…

Daar is de maan in al haar glans verrezen: Zo rijst Mathilde voor het dromend oog! - -------------------------------------------------------- Uit: Verzamelde gedichten…

Zelf zag ik onze koning handtassen verkopen en Mathilde ondergoed. Eerst tweemaal kijken en dan moet Ik aan mezelf bekennen, dat ik weer iemand zag dat er helemaal niet was. Waar veel volk is, vlei ik me graag neer. Verschiet mij een hoedje van een heer. Ik laat me niet foppen deze keer maar er staat te veel volk rond hem?…

‘Munch’ schreeuw was ook al buiten zinnen Praat me niet van schilders Van Picasso, Kadinsky of van Braque Mondriaan, Dali of Léon Nee, zeker niet van Léon, dat was een Zack Ook Carel Willink kreeg wat hij wilde Net als Appel, aanzien en geld Koude tranen plengend om Mathilde Die weggerukt werd met geweld Hoe bont de schilder het ook maakt…

Een zekere Gerard uit Smilde was gek op z'n buurvrouw Mathilde. Contact wou hij maken. Toen zij elkaar spraken, bleek, dat ze van mening verschilden. Ze zetten een boom op. Alras kreeg die bladeren, groener dan gras. Ze bekeken elk blad en bespeurden toen, dat ieder blad een opinieblad was. Zo gingen verschillen verzwakken.…

P Moge U aanschuiven aan een weeld’rig welgedekt disje Met schorseneren en prei op ‘n bedje van dat kikkerige visje De troika volgt nu de troostvogel, die zachtjes neer strijkt Nu U na ’n leven vol plezierdichten heen en weer weer kijkt Virtuoos hoe u dichtte over Ernestine, Mathilde en tante Constance En prachtig, hoe u verhaalde over…

overkant Het kleine dorp In 't starre land Een toevluchtsoord Verpakt in sneeuw Dan denk je aan Een andere eeuw De dag verkwijnt En waakzaam gaan Nu overal De lichtjes aan Dan is het knus Dan is 't rustiek Een mooie klus Voor Anton Piek -------------------------------------------------------------- uit: 'Tante Constance en Tante Mathilde…

Voor E. Als Principessa zingt zij mij haar lied In een Mathildekrans vocabulaire Autodidactische My Lady Fair Is mijn mysterieuze belle de nuit Ik ben haar medeklinker, consonant Zij mijn vocaal, als diepe zielsverwant…

hij meent het goed Hoewel door alles wat hij doet Je kans hebt dat je noodgedwongen Een tijdje op hem wachten moet Dan komt de vogel met een lied Je hoort hem, maar je ziet hem niet En als hij voor je heeft gezongen Dan vliegt hij weg met jouw verdriet ----------------------------------------------------- Uit: Tante Constance en Tante Mathilde…

. --------------------------------------------------------- uit: 'Tante Constance en Tante Mathilde', 2003.…

. ---------------------------------------------- Uit: 'Tante Constance en Tante Mathilde', 2003…

Je kunt op internet de BontBitch kiezen uit al het koninklijke trouwbezoek dat ondanks Beatrix' beleefd verzoek de kleding nog met bont af wilde biezen. Al laat de winnares straks toch geen traan: Wie bont aantrekt, trekt zich kritiek niet aan.…

Aan mijne zuster Mathilde. Rorate, coeli, desuper, et nubes pluant Justum! Dauw, hemelen, van boven en dat de wolken regenen de Gerechte! Adventlied. koor.…