Alle inzendingen over meesterwerk OR ouderdom

De wekelijkse rustdag is zo heilig saai! Ik wil gaan werken!…

une cratte de bière Entre le pays d'or et mont vent où Ça va?…

het einde van liefde begint met angst voor verlies verloren zijn de mooie dromen verloren de herinnering verloren zin gewonnen zijn ware beelden gewonnen is visie gewonnen zijn ben niet verloren ben niet gewonnen gewoon de twee verbinden zoals een refrein verliezen en winnen totaal zinloos liefde wint niet wedijver wel…

Talloze planken staan er in de bieb vol meesterwerk van Annie en van Fiep.…

zij ruimt de rommel op die niet meer dient: een fotolijst, een hoornen bril, verlovingsjurk van anno dertig, de prullenkraam van een bestaan dat eens vol meesterwerken was.…

Eén kwestie staat voor mij centraal vandaag: ‘To buy or not to buy?’, dát is de vraag!…

Waarom die domme vragen Valentijn Ík hoef die keeper toch niet af te bellen Je stelt alleen maar vragen om te rellen Ik geef geen antwoord meer aan zo´n chagrijn Dead or the Gladiolus in Qatar Ook sunder Cillessen come we best far…

Een troostend gebaar teken aan de wand geen koers op vleugels weggedragen o ouderdom mijn troost.…

Op mijn blote knieën dank ik God voor Zijn meesterwerk en mijn lot. Dat ík mag zitten op de rand van dit bed. En Hij mijn achternaam achter jouw voorste zet.…

wachten op wat komt in de verstilling van nu zwijgt haar ouderdom doelloos verglijden jaren rond haar breekbare figuur…

See How softly The wind blows Through my garden How gently Of love To my roses It speaks Moved By its tender touch, The roses tremble With emotion Or so It seems…

Ach, denk aan Michael Jackson, take it light; it doesn't matter if you're black or white.…

Wij hebben in de jeugd gemind wij minnen in de ouderdom, en al wie zegt: de liefde is blind, is waarlijk dwaas en dom.…

verstokte ouderdom sust ongemerkt in slaap in de armen van de dood geruisloze overgang naar een nieuwe energie in een nieuwe omgeving…

Het kleine muzikale meesterwerk hangt nu te drogen in mijn oren 't is een geschenk ik schat het zeer op waarde toch zijn het jouw gedachten die mij inder- tijd het meest mochten bekoren en elk present dat ik ontving vanuit jouw gave bevestigt wat ik heb verloren…

En zo stapel ik je woord voor woord onuitgesproken tot mijn eigen meesterwerk.…

zonlicht dat weerspiegelt op haar schoon gelaat amandelogen die door jadegroen zijn aangedaan en welgevormde kleine neus bevleugeld rode lippen rond ivoren witte tanden teer en zinnelijk verlicht zij fluistert door een warme bries mijn wimpers langs en streelt mij met een regensluier uit de droom van korte duur jarenlang betovert als meesterwerk…

In de trein en oortjes van de iPod in gaf je, lijfblad in je weergaloze hand, een ingekeerde remix weg van Gerhard Richter en good old Vermeer, Lezende, zoals de trein jou zonder moeite lezen kon, bij het gesloten raam, tweede klasse, intercity, neigend naar het eertijds lezend meisje bij het open raam, haar pofmouw twinkelend van schier denkbeeldig…

in mijn leven heb ik menige drol gepleegd geplast hele beken tranen slijm en zweet en bloed geplengd om van het braken en het speeksel niet te spreken het opus voorwaar geen meesterwerk maar toch het vage spoor van mijn bestaan een oeuvre van secreten ik heb mijn best gedaan gerust is mijn geweten…

Aan haar gegil te horen was dat wel gebleken Ach ja, helaas, de ouderdom komt met gebreken.…

Decennia van groeizame grond drooggelegd in de ouderdom van verlepte lagen, liggen daar seniel in stille berusting braak en bochtig hun schrale resten…

De vrouw spiegelde zich aan het plafond haar twinkelende lach weerkaatste glaspareltjes als geluid De rijkdom in haar ogen was haar stille kracht Hét meesterwerk dat geen schilder in kleuren kon vatten Spijt bij het verdwijnen van die eigenwijze lach kwam te laat zelfs de foto kon de lach niet meer laten zien…

ik schilder zonder vaste hand mijn vorm en beeld ontmoeten niet het warm verband dat ik u wilde tonen ik wil mij eigenlijk verschonen een Rembrandt of van Gogh te zijn mijn kleuren hebben op uw muren nog niet het predikaat een meesterwerk te zijn toch blijf ik gaan met uitproberen en van ervaring wil ik leren om volgend…

De vrouw spiegelde zich aan het plafond haar twinkelende lach weerkaatste glas pareltjes als geluid De rijkdom in haar ogen was haar stille kracht Hét meesterwerk dat geen schilder in kleuren kon vatten Spijt bij het verdwijnen van die eigenwijze lach kwam te laat zelfs de foto kon de lach niet meer laten zien…

so I guess that thy art incomplete alike or art thou good a friend and thus believing firm applaud thy must Though poetry is not my thing my roerbak sells, thou art buying…

Come rain or shine, het was des kiezers wens Maar of het lukken zal, dat weet geen mens Mede geïnspireerd op het snelsonnet van Jan Bontje en de reactie daarop van Bet Weter…

Meesters maken meesterwerken. Leerlingen experimenteren. Leerlingen maken onnodige fouten. Vaak knoeien ze maar wat, vinden hun meesters. Ze doen maar raak. Grootmeesters zoeken leerlingen, omdat je van kleinmeesters, veel kunt leren. De grootste fout van meesters is, dat ze geen fouten durven maken. Goede leerlingen durven veel.…

Het zijn 25+ adolescenten Ze zijn berucht en tevergeefs beroemd Tot hogetoonloos rondhangen gedoemd: Het leger der Mosquito-resistenten De ouderdom is wel niet je van het Maar dat hoogfrequente hangen is écht vet!…

Zij verdwijnt met de ouderdom Vrienden nemen haar mee In hun sterven Telkens wordt zij transparanter Mensen herkennen haar Alleen van nu Transparant kwetsbaar fragiel Even later Verdwenen.…

Wees barmhartig Maria, de verlichting kwam in volle harmonieën gedragen leed op ontelbare plaatsen als een onbetwist en hemels pijnlijk meesterwerk zo voelde moed, onafgebroken de ontroeringkracht en diepgang "de zin van zijn" terwijl het grote lijden zoals in vele meesterwerken met overgave als arie gezongen, de tranenden harten…