Netgedichten

1943

netgedicht (nr. 53.429):

In passe partout

op haar tenen schrijdt zij
door een hemelsblauwe zaal
bijna glijdend door de lucht
geleidt verplaatst de sleep
van haar japon Japanse zijde
een weinig stof
van de zalmgekleurde marmervloer

lieflijk geel van glas in lood
zeeft zonlicht dat weerspiegelt
op haar schoon gelaat
amandelogen
die door jadegroen zijn aangedaan

en welgevormde kleine neus
bevleugeld rode lippen
rond ivoren witte tanden
teer en zinnelijk verlicht

zij fluistert door
een warme bries mijn wimpers langs
en streelt mij met een regensluier
uit de droom van korte duur
jarenlang betovert als meesterwerk
in passe partout
aan de maagdelijke witte muur