3780 resultaten.
dieptepunt
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 90 ik heb gezien dat leven vallen is
de één wordt hoger losgelaten
dan de ander
we leunen en we steunen wat
klampen en verkrampen wat
raken en verzaken wat
beloven en geloven wat
even wint de zwaartekracht
en raken we de grond
dan draaien we weer om…
ECHTE LIEFDE..
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 377 Gebroken nachten
is echte liefde!…
Republiek
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 259 De koningin bood meer dan soeverein
Het hoofd aan drieëndertig jaar problemen.
Om vol respect je petje af te nemen,
Al hoef je niet voor ’t koningschap te zijn.
Die mix van klatergoud en romantiek,
De beste reden voor een republiek.…
Wat ik heb achtergelaten
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 107 Als je me vraagt
Wat ik de wereld
Heb achtergelaten
Kan ik niet zo
Een-twee-drie
Iets groots bedenken:
Als ik alles wat ik
In mijn leven gedaan heb
Over mijn schouder
Terugkijkend overzie,
Zie ik wel veel kleine
Vonkjes, oplichtende sterretjes
Die alle kleine goede dingen
Die ik aan mijn medemens gedaan heb
Liefdevol doen…
Putjesschepper
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 70 Een putjesschepper uit Zaltbommel
Die schepte uit veel putjes rommel
Maar ja het was zijn vak zodat
Hij met zijn scheppen vrede had
Maar soms kreeg hij toch tegenzin
Want men vond wat hij deed maar min
Dan wilde hij graag een verzetje
Iets anders scheppen met een netje
Dus vissen in de Waal misschien
Bij Bommel om de brug te zien
Dus de…
Oude wijn en oude zakken
snelsonnet
3.0 met 18 stemmen 1.457 Ik zie aan Spijkerman de flauwheid kleven
Aan Beau cynisme en aan Linda pret
De soap toont iedereen weer naakt in bed
De bal is rond, het gras is groen gebleven
Nu zorgt het manco van de frisse wind
Dat ik het logo nog het mooiste vind…
Aangeschoten wild
snelsonnet
3.0 met 9 stemmen 772 Al leidt de koningin een jachtig leven;
zij neemt in menig goede zaak het voortouw.
Dierenbescherming had haar als beschermvrouw
maar heeft haar onlangs haar congé gegeven.
Nu jaagt zij verder in haar kroondomeinen
en gooit niet langer parels voor de zwijnen.…
ZOMERGOD
poëzie
3.0 met 10 stemmen 2.886 Het dorp, het veld, de vruchten,
Bezield, bezonnestraald,
Op landen en op luchten
De zomer zegepraalt!
IJlt tegen, blijde scharen,
De goudgelokte vorst,
Met bloemen in uw haren,
Met bloemen op uw borst.
IJlt tegen,
Hem tegen,
Met zang en groet,
Die weelde brengt en zegen
En liefde in 't jong gemoed.
Plant meien op zijn wegen,
Werpt kransen…
STERVEN VOORDAT JE DOOD BENT
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 358 Overal op uitgekeken
alles al gehad en doorleefd
nu niets meer kunnen en willen beleven,
die niets ontziende aftakeling
in veel variaties
gedachte woorden, die hij vervolgens niet zegt
minder zicht en weinig grip meer krijgen
ook de voortbeweging hapert steeds weer
toch nog iets willen, dat hij niet klaarspeelt
het is inleveren geblazen…
Over de zorgcoördinator.
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 453 Ze zijn al jaren aan het proberen
Om de zorg te coördineren.
Door de dienstverlening te verminderen
Probeert men te verhinderen
Een negatief effect te sorteren.
Maar een van de grootste zorgen
Is de jaarlijkse bonus te waarborgen.…
Kazematten.
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 1.242 De vrienden uit Den Haag
hebben nog maar nauwelijks
de hielen gelicht
-het kaartje met de woorden
: Het was grandioos!:
en : voor herhaling vatbaar!:
staat nog na te denderen op mijn kast-
zeldzame Vriendschap, nog nooit vertoond!
of ik neem alweer afscheid
van A, de lieverd uit Nieuwegein
Werp ik voor mezelf de stelling op:
‘…
kiekeboe?
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 200 nu hij zichzelf roept
denkt de koekoek verwonderd
'vreemd nest heb ik'!…
Waterval
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 174 De ziel was zo schoon
bleek en blijkt
o zo schoon te zijn
om haar schoonheid
voortaan maar
...te laten uitkristalliseren...
áls een grote en grootse
waterval
vol van glinsterende waterdruppels:
met elk van ieder een kristal!
De kracht van water
dat alles schoon wast.
De kracht van de ziel
mijn ziel
verviel niet met het verval
van…
Ogenblikervaring
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 134 Heb de afgelopen
Vierentwintig uur
Eigenlijk alleen
Maar geslapen omdat
Het niet alleen
Buiten maar ook
In mijn hart
Grijs, nevelig en
Regenachtig was -
Maar nu is het Kerst
En word ik wakker
In een ochtend met
Stralend licht,
Dat sterker is dan
Al het donker op
Deze aarde - en
Krijg ik het leven
Vandaag opnieuw…
Fluitenkruid in 't gemeenteperk
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 92 Geen distel meer
Te zien, door
Ongeschoolde gemeentemannen
Vakkundig uitgeroeid
Tussen ontelbaar vele
Wilde rozen die op
Barsten staan -
Maar tussen al dat
Moois troont zo maar
Een elegant geurende
Jongedame in onkreukbaar
Wit getooid -
Hier is de natuur
Onverwacht het allermooist
Voltooid…
Hemelse klanken
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 17 Muzieknoten op een balk
begrepen en gezongen
door sopranen en alten
alsook bassen en tenoren
Gezongen Latijnse composities
vormen een meerstemmig geheel
aangetrokken door de harmonie
dalen de engelen van boven neer
Deze wachters van de hemel
knikken elkaar goedkeurend toe
ja, aan hen is toegang verzekerd
want dit is wat vrome…
Moederdag met dubbele bodem
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 365 Moederdag niet zoals gewoon,
zonder jou,
Moederdag ongewoon
omdat de normale trip,
die naar jou
Moeder met Stip
niet meer kan.
Moederdag met dubbele bodem,
maar wat gevoelig!…
Tot zelf inkeer komen.
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 139 Beladen tranen, woorden van dankbaarheid.
Een komen en gaan in een onverdroten strijd
tegen de wil die niet kan worden verwoord.
Een enkele zin slechts mondjesmaat.
Laat, vroeg, de tijd is ongrijpbaar en de
daad die zo lijkt geprezen doet velen in
wezen vrezen.
Alles gezien, gehoord, gelezen en geschreven,
het is niets meer dan damp in het…
Rampen
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 115 Ik heb gehuild om de kinderen in het toenmalig Saigon
ik betreurde de doden van de Bijlmerramp
ik word droevig door de mensen die van huis en haard verdreven zijn
en nergens een thuisland kunnen vinden
er zijn genoeg rampen te betreuren
genoeg ellende om over te zeuren
daarom kruip ik dicht bij jou
dan voel ik noch honger noch kou
en…
Kantel- zinnen
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 92 Geef me het antwoord
op de niet gestelde vragen;
de opgehoopte hunkering
van nooit gestold verdriet.
Geen zichtbaar einde
tunnelt naar de einder
en slechts onnozele kinderen
zien nog een opening
die nooit werd gedicht.
De vraag staat nog open
nu de woorden ontbreken
die kunnen omvatten
het ont-hoopte verlangen
naar een zinloos gedicht…
Oud
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 271 Is het fijn om oud te worden?
Je leven loopt bijna af.
Je nam daarvoor diverse horden
Om te ontkomen aan je graf.
De dokters hielpen daarbij overmatig.
Misschien dat er wel iemand loog
Of stuurde hij je beroepsmatig
Naar een of andere uroloog.
Wanneer je plas wat stokte,
Iets waar je niet graag over praat,
Het was de…
Een vrouw van bijna vijfenvijftig
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 837 natuurlijk is het soms wat schrikken
wanneer je in de spiegel kijkt
dan moet je even twee keer slikken
omdat er bijna niets op vroeger lijkt
je mondhoeken hangen naar beneden
ook je borsten staan niet meer zo strak
over je voorhoofd is iets heen gereden
en je billen zijn inmiddels vlak
je hebt de onderkin van een kalkoen
je buik toont onregelmatigheden…
ketting
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 89 verbonden door een las
onmogelijk meer los
zelfs niet in de war
met tussenschakel
oneindige reeks
ovaal rond
overal omarmend
veel vrienden
het midden
eind en begin
zandloper
D – sluiting
schroef en oog
blad en steen
gespannen kracht
sprekende letter
niet strak staand
schots en scheef
losjes liggend
stevig staal
roestig…
mijn pakhuis
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 343 De slaap is een schurftige bedelaar
steeds minder vaak vindt hij de weg
naar mijn deur bang als hij is
van mijn grijnzende honden, zie ze snokken
aan hun roestige ketting
Ik nam een kijkje in mijn pakhuis
van klein ongenoegen en groot verdriet
haalde wat rag weg en zag
wat kasten op een kier, de jaren '90
maakten goede sier....
en toen…
Onder het oppervlak
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 111 In de diepte tekenen zich dingen
ogenschijnlijk verborgen haarscherp af,
blijkt het hart zich bezwaarder te zingen
dan eigen stem er tekenen aan gaf.
Groeven van pijn, zelf opgelegde straf,
eigen falen krast er sporen van schuld,
zwarte dagen, een overvraagd geduld,
opgeklopte eisen aan prestaties
warme wensen, verlangens onvervuld.
Diep vanbinnen…
Dans der dansen
hartenkreet
4.0 met 12 stemmen 230 Hoe geweldig danst ze toch, merengue, salsa, ook mambo,
samba hier, samba daar, ze laat zich leiden door een macho.
Ik dans alleen maar wat trage slow.
Ze draait soepel, beweegt romp, heupen en benen,
los van hem, wiegt ze verleidelijk en zo zegezeker.
Ik schuif wat onwennig op mijn stoel.
Schuchter neem ik haar hand naar de volle dansvloer…
Altoos vibrerend
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 52 Hoe het waas als een mist
zonder enig geluid
als dood blijft hangen
in veelkleurige klanken...
...ik zou je het antwoord
graag willen geven,
maar 't spijt me, ik zou het waarachtig niet weten
Ik hoop echter dat je gemoed,
alle feiten in vogelvlucht
zo overziend,
wordt gesublimeerd
in moments musicaux
tussen mijmerij van Den…
Ochtendbode
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 119 Waarde vriend, mijn dank
voor deze erudiete ochtendgroet
dewelke ik
...nadat ik door mijn grote
harige spitsneus
met haar lieve grote
donkere reebruine ogen
en haar slanke voorpoten
zacht rustend op mijn arm
uit de diepste troggen van
mijn nachtrust ben gewekt
in de hoop dat mijn geliefde
ochtendbode eveneens
in vleugen geurige…
Te zijn, of niet te zijn
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 103 Te zijn of niet te zijn
Dat is de kwestie
is het soms eervol om op je donder te krijgen
terwijl je door het achterpoortje weg kan sluipen?
Om te zuchten en te zweten in dit leven,
alle lasten te verdragen zoals de hond zijn vlooien duldt?
een kreng van een schoonmoeder,
een onopvoedbaar kind
een bully van een baas
een vrouw die je niet meer…
Boekenweek
snelsonnet
2.0 met 25 stemmen 2.113 Ik was op het Historisch Boekenbal
Het thema van de boekenweek vergeten
En kwam dat 's avonds ook niet meer te weten
Al informeerde ik ook overal.
Ik wist alleen toen ze het licht uitdeden:
Het boekenbal behoort tot het verleden.…