Alle inzendingen over mileu OR vervuiling OR verantwoordelijkheid

oliegolven die de zee bedekken de zo zeewaardige en aardige vissen en vogels nekken land moeras en stranden vervuilen als aanklagende gedenkzuilen ondertussen blijft moeder aarde lekken in slagaardelijke bloeding haar levenssappen ter nagedachtenis hoe wij...…

soms hangt het achter wolken in een ongrijpbare blauwe zee achter mist van vervuiling diep tussen de halve maan mensen gekenmerkt als mieren zo ongrijpbaar dat het lijkt. zoveel miljoen lichtjaren vertekend dit enorme gevoel…

Ik ben het beu groot te zijn, verantwoordelijkheid te nemen. Ik ben het beu.…

Niet kunnen leven met verantwoordelijkheid. Niet kunnen samenleven in naastenliefde. Niet kunnen leven zonder onderlinge strijd. God, onze vader, ik blijf in U geloven. Ik geloof in U omdat ik U geschapen heb. Omdat ik niet zonder liefde leven kan. Niet wil leven zonder verantwoordelijkheid. Niet wil leven zonder naastenliefde.…

vrijheid Verantwoording nemen In alle vrijheid Voor een vredige toekomst…

Agrarisch Nederland stond in de kou toen ’t CDA, hun innige geliefde, vervuiling door hun mest niet langer bliefde. Dus zagen we opeens weer ‘Boer zoekt vrouw’. Met Caroline een nieuwe Haagse koers? Dat niet. Wél is ze uitgesproken boers.…

de ontevreden welvaartskneus heeft angst - humeur van likmevestje zijn métier - z’n tweet-vervuiling braakt een heilloos ‘nee’ hij líjdt en leidt; zijn kwelzucht duurt het langst gedachten kloppen in zijn brein: parbleu, kom op, breek áf die ongein, nomdedieu!…

De grote hersens, ons brein, Die daar verantwoordelijk voor zijn, Ongedwongenheid. Spontaan, Dan is er geen houden aan.…

Je ware zelf Kan zich ontwikkelen En tot uiting komen Als je al je gevoelens erkent Je er door laat dragen En er verantwoordelijkheid Voor neemt…

Laat mij Mijn Eigen keuzes Maken Laat mijn Verantwoording Bij mij En ik moet Hierin Jou weg Loslaten…

Als het om verantwoordelijkheid gaat is Nederland een heel groot kerkhof waarop uiteindelijk, natuurlijk helemaal niet meer gereageerd kan worden. Zowel de slachtoffers als de daders liggend dood en zwijgend zij aan zij diep onder de polderse grond, de klei.…

ik zal alleen maar korte verzen schrijven want kort of lang ze zullen niet beklijven dus waarom zou ik dan nog lange verzen schrijven…

Geen documenten die zijn zwart gelakt Maar transparantie van een goed bestuur Stop voedselnood, meer huizen (minder duur) Het plan van Omtzigts 'Nieuw Sociaal Contract' Nu moet hij nog een slecht idee verzinnen Om niet meteen te veel zetels te winnen…

De jaknikker beaamt zonder weten stelt God verantwoordelijk eigen schuld de meest schizofrene waarheid.…

met daadwerkelijke beleving maak ik mezelf los los uit de wildernis der gedachten los van zielsperikelen los van geestelijke vervuiling los van dwalend verstand los van vooroordelen los van iedere onaangename band want met het besef dat niet alles vast staat voel ik mij losser dan ooit…

vederlicht klinken de woorden die jij opleest van donker papier ze horen anders omdat je handen ze sturen met esoterische gebaren de kleuren in je blik en hun intensiteit doen diepgaand begeleid je streelt niet nog beveel je maar wij worden schokkend diep geraakt juist op die plaatsen waar panische onzekerheden leeftijd…

Onder de golven van Biskaje laat men de robotvis rondjes draaien. Lozende schepen worden gegrepen. Wie in zee plast hoort men straks kraaien ...…

voer haar zure regen en vissen worden uitgespuwd over hoofden en akkers bedek haar glooiende boezem met een oliejas haar buik zal onweer baren laat molens wieken op domme kracht wee de ribben van het jongste skelet offer zwijnen en ontvang parels uit een zingende diepzee…

Op wie zou onze aarde wachten om zich van haar pijn te ontdoen Bevrijdt zij zich al in gedachten, gewapend met menselijk fatsoen Op wie zou de wereld nu hopen om ’t pad naar boven in te slaan; De eindjes aan elkaar te knopen Wie kan met haar op weg gaan? Om wie zou onze aarde draaien om zelfs nog enkel te overleven Allen met elkaar naar…

door bruine waterlopen drijft plastiek met hopen alles komt terecht in zee blikken, bussen, flessen thee olie, smetten, allerhande vetten spannen synthetische netten vissen sterven onnatuurlijk zeeën voelen onaanvaardbaarheid maar mensen blijven instinctief herhalen stomme dingen positief ik blijf hopen en ga opzij de verloedering...…

Je sprak met mij via de bomen, groeiend achter met helmgras bedekte duinen, sluimerend langs stille verlaten wegen, bloeiend in plantsoenen, diepe binnentuinen. In het geritsel van bladeren en twijgen was helder de klank van jouw stem te horen, maar die werd omgebogen in hortend gefluister, werd minder vitaal, ging langzaam verloren. Door…

Kijk, hier zwijgt pieterman nu als het graf Danst liever met de kinders voor de ramen En spelt - op afstand - buitenlandse namen Alichoa, Far Ör en Sönke Drav Waar zijn Endymia en Rosamunde Roskilde, Haviland en Erdoman? Ik wou dat ik hun namen nou eens kan Reproduceren, 't lijkt wel Volkenkunde!…

geen strepen die het blauw aftekenen met ongewenst verblijf zie hoe de natuur met stof en as het menselijk vervuilen nu bestrijdt weer terug werpt in de tijd van grondvervoer de snelle globetrotter op retour eindelijk zien gods ogen door het blauw een witte vlinder fladderend in spartaanse ochtendkou…

De mensen zijn bezig de aarde te vervuilen met uitlaatgassen en rommel op straat. Het is echt om te huilen. Moet de aarde zo mooi blijven. Zorg er dan voor. Begin bij je zelf en geef het dan door!…

Ben je bewust Van de verantwoording die er rust Op dat veroorzaken? Kijk dus in het vervolg Naar oorzaak en gevolg.…

Schrijf me, maak me blij wees een engel, jij zet je liefdespijn liever niet opzij Onze liefde blijft wij zijn één en vrij onderga het, dan gaat ze nooit voorbij Altijd weer zul jij Zywa zijn voor mij…

Projectieschermpjes waarmee je rotzooide minimaliseerden verantwoordelijkheden.…

schalmen geschakeerd verbonden uniciteit in sluitend geheel gewogen door kiemende zaden additief aan energie verantwoordelijkheid gedragen te worden geheel zijn…

Langs de betonnen besmeurde wegen Kom ik talloze plat gereden kadavers tegen Die eens zo bontgekleurd in boomtoppen zaten Hoelang gaan wij door deze wereld uit te baten Waarschijnlijk tot we als mensheid zelf ten ondergaan Verwoesten wij hem en vervuilen met gassen Overtuigen wij ons zelf altijd maar weer Niet in deze schitterende wereld te…

<<<<<--------------->>>>> mijn leven dat mijn lichaam draagt, de zoemende koelkast in mijn hoofd, regen of loeiende dagen in de zon, nooit is er beheerstheid onophoudelijk gaat de chaos als een dier tekeer de zwarte sneeuwvlokken van de willekeur gevaar in het verkeer? ik heb inzicht mevrouw tegenslag, stoplicht, willekeur, ik laat…