Alle inzendingen over minnelied

wat kust ge deze verzen, Lieve schone, kus ze niet: Of zijn verzen zo veel waardig, Wees dan, schone, wees rechtvaardig, Ik ben louter minnelied!…

Mijn vriendin ontwaakt 's ochtends, zeer vroeg in de ochtend, wanneer de dag bijna een zondag is. Het is dan al licht, en in dat licht lijkt ze jonger dan tijdens de nacht en soms, als verrassing, onschuldig. Niet tevergeefs ruiken deze uren naar wierook en Latijnse kerkzang. Nee, niet tevergeefs: haar schouders in een nauw contact met…

. ------------------------------------------------------ Hertaling van Minnelied http://users.telenet.be/gaston.d.haese/hadewych.html Uitgave: Hadewijch, Strophische gedichten, 2 delen (ed. J. van Mierlo).…

Engel op mijn levenspad, Heel mijn rijkdom, lust en leven, Die al 't heil in zich bevat, Dat de wereld mij kan geven; Moet ik zeggen hoe ik brand, Wat mijn hoop is en mijn streven? Heb ik dan vergeefs in 't zand Honderd maal mijn wens geschreven? Hoordet gij dan zang noch zucht? Was dat alles zonder vrucht? Lieve, zei mijn blik u niet, Wat…

Al droevet die tijt ende die vogheline, Dan darf niet doen die harte fine: Die dore minne wilt doghen pine Hi sal weten ende kinnen al -Suete ende wreet, Lief ende leet- Wat men ter minnen pleghen sal. Die fiere, die daer toe sijn ghedeghen Datsi onghecuster minnen pleghen, Si selen in allen weghen daer jeghen Stout…

Stap gerust de avond maar in waar de schaduw zo groot lijkt verberg je licht nog even als je de dag weg wil geven en mijn liefde bezwijkt voel op de tast mijn handen doe je ogen maar dicht de waarheid die we vonden vormt een bundel van licht bal een vuist voor de nacht lef om mijn wereld te volgen gericht op liefde die zal…

liefdesverhalen eeuwenlang bezongen in magnifieke fonetiek een troubadour zingt lyriek zijn minnelied klinkt bij juiste snaren opgezwiept de harmonische muziek stuurt een mystieke vibratie door strelende handen rillingen in het hart zijn diepere lagen laat ons hartstochtelijke woorden schrijven muziek en klanken componeren verlicht…

hoe groot toch het verlangen naar zomernachten van weleer toen wij ons onbevangen laafden aan het boezemmeer waar ik aan knoopjes prutste jouw zoete geur opsnoof zweet van onze lijven gutste speelde een bloesje met het loof een minnelied zo warm van kleur dat in weemoed aan komt waaien door de openstaande deur wil ik lezen in het avondlicht…

Ik zong zo menig minnelied! Dan zag ik naar de mensen niet… Want toen ik henwaarts heb gekeken, Verstomde ’t lied voor hunne valse streken. De daad voor ieder schoon gedacht, Daar heb ik altijd naar getracht; Maar toen ’t gedacht begon te schijnen, Moest het weldra voor dom geweld verdwijnen.…

de aarde wordt licht de stem van de zwaluw roept 'wat is nu uw weg?'…

Kind, de krekels zingen Een minnelied. Wat dragen de winden Voor geur zo laat -? Kind, de bloesem van linden Die opengaat. Wat schijnen jouw ogen Zo groot, zo goud -? Kind, dat doet dat hoge Vergulde woud. Wat is - zeg - dat verre Zoete verdriet -? Kind, vraag dat de sterren, Vraag het mij niet!…

Dit minnelied, zo warm van kleur -in weemoed komt het binnen waaien doorheen de openstaande deur- bespeelt me in het schemerlicht. Ik weet, ik moet het gras nog maaien maar zwicht en doe de luiken dicht.…

Besloot zodra ze thuis was naar een Tattoo-shop te keren en liet mijn minnelied op beide billen tatoeëren. Ik zag haar weer na vijftig jaar op ’t naaktstrand en moet vrezen: Door rimpels dan wel plooien viel mijn vers niet meer te lezen.…

Nu speelt de jagershoren het stille en innig minnelied; nog enkle tonen smoren in diepgedragen zielsverdriet. Welle eens, in volle vrede, en trille in 't snarenrijk gemoed, als zangerige avondbede dat eindloos goed en zoet getoet.…

't Avondrood bloost hare koon; Hoort ze in der vogelen toon Spelende 't minnelied kwelen? - Avond volschoon!…

Onderwerp: FW: FW: geschreven op 3 januari 2021 verwerking volle maan Wanneer de troubadour zijn minnelied speelt De afgelopen week de maan als zonlicht scheen Heel de week Dan zing ik als Verminnen Volle maan Spreek het zonlicht aan.…

En of hij voor de tiende keer Zijn minnelied herhaal', Hij krijgt voor al zijn schoon gezang Geen teken weer of taal. Dat wekt in 't eind des jonglings toorn. Zijn ogen schieten vuur; En aan zijn mond ontstijgt de kreet: 'Ha! dat betaalt ge duur!…