inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 54.118):

Memento

Hoe groot is steeds weer mijn verlangen
naar zomernachten van weleer
toen wij ons vrij en onbevangen
nog laafden aan het boezemmeer.

Waar ik verhit aan knoopjes prutste
de zomerzoete geuren snoof
het zweet van onze lijven gutste
een bloesje speelde met het loof.

Dit minnelied, zo warm van kleur
-in weemoed komt het binnen waaien
doorheen de openstaande deur-

bespeelt me in het schemerlicht.
Ik weet, ik moet het gras nog maaien
maar zwicht en doe de luiken dicht.

Schrijver: Hanny van Alphen, 12 januari 2015


Geplaatst in de categorie: liefde

3.0 met 11 stemmen aantal keer bekeken 428

Er zijn 7 reacties op deze inzending:

Naam:
lisa leyten
Datum:
15 januari 2015
Email:
leytenla-combe.com
Mooi en vrolijk ritme, in overeenstemming met de inhoud; om te lezen en te herlezen
Naam:
geeraardt
Datum:
13 januari 2015
krijg er een lekker zomers gevoel van...
Naam:
kerima ellouise
Datum:
13 januari 2015
Mooie poëzie!
Naam:
Ralameimaar
Datum:
12 januari 2015
erg mooi
Naam:
Alexander Peters
Datum:
12 januari 2015
Kan alleen maar goed zijn, want jij hebt het geschreven!
Naam:
Adriaan van Dam
Datum:
12 januari 2015
Email:
adrivdamxs4all.nl
Nu loopt ie als een tierelier
Naam:
Leonardo
Datum:
12 januari 2015
Heel mooi Sonnet. Schetst een fraai nostalgisch beeld.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)