Alle inzendingen over mist OR dicht OR klemmen

Een dichte mist veroorzaakt weinig zicht. De mist lijkt zich langzaam op te lossen. Het pad waar je je op begeeft blijft beperkt. Er is dauw om de velden, het lijkt erop dat niets leeft. Een waas, een geluid, is het enige wat je ziet en hoort. Je bevindt je in een nieuwe dag met enig zonlicht in de verte.…

Een golvend gat van niets dan water Doemt klotsend op achter dichte mist Ik zal denken aan dit beeld als later Ons land door de zee verzwolgen is.…

ze zelf haar voetangels en klemmen Ze heeft niet voor de eenzaamheid gekozen Van waaruit echte kunst dikwijls ontstaat Haar keuzes leidden telkens tot een remmen Als boekbespreker zou ze vast op rozen Gezeten hebben; niet in een spagaat…

Mijn handen klemmen het laken vast, we zijn niet alleen.…

Wat is er allemaal geschreven over mist? Maak een inventarisatie en je zult je verbazen. Maar als ik in dichte mist op de pont sta over het IJ zie ik alleen deze mist en ben ik een beetje bang. Want er zou zomaar een schip kunnen opdoemen die elke poezie vernietigt, maar gelukkig is de stuurman wel wat gewend.…

Een ‘bobo’ van de Spaanse voetbalbond, Begon de speelster stevig vast te klemmen, En zonder navraag of zij in zou stemmen, Besloot hij haar te zoenen op d’r mond. En nu heeft ook de wereldcup geklaagd, Want die had ook niet om een kus gevraagd.…

door de grond In China is er geen mist Gesmokkelde mist Misschien Schijnt het daar Oogjes dicht... vanwege het licht?…

De mist hangt overal, waar wij ook lopen Er komt van alles god-weet-waar-vandaan Het is de vraag waarheen wij zullen gaan Is onze weg versperd, of ligt ie open? Maar als het optrekt, krijgen wij nadien Een ander type mistigheid te zien…

Je mag een kind niet in het diepe gooien Het schrikt, probeert zich aan je vast te klemmen Omdat het in zijn eentje niet kan zwemmen De school moet dus die vaardigheid ontplooien De vissen hebben het al aanbevolen Dat je het beste zwemmen kunt in scholen…

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

dat wil je niet weten wereldstad, Amsterdam een dorp vergeleken bij Mexico rode lap voor een stier maakt hem gek, dol hier of daar to be or not to be? keuzes en nog eens keuzes in een ultra-moderne tijd ook zijn er nog het berbers dorp met berggeit hondenpoep, kattepis dat is geen... geheit!…

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

Investeren Toen ik een kind was, werd ik opgevoed Met ’t vraag en antwoordspel der Catechismus Dat stampten we in ons hoofd; broeder Simplismus Moest zorgen dat ’t geprint werd in ons bloed Om Goddelijke zekerheid te planten In de rode achtbaan van ’t Interne Boek Beschikbaar op de virtuele Nook: De Geest die ons omringt aan alle kanten…

Wanneer de mist is opgetrokken zie ik de contouren van jouw gezicht dan lijk je steeds wat dichterbij en leef ik weer in helder licht Wanneer de mist is opgetrokken en ik mijn eenzaamheid weer overwin dan leef ik naar het daglicht toe en daar geef jij mijn leven nieuwe zin Wanneer de mist is opgetrokken dan voel ik mij zo dicht bij jou…

Hij boeit haar weer Hij weet haar weer een keer te raken Hij boeit haar weer Al doet het haar soms wel wat zeer Je kan haar botjes horen kraken Je voelt de klemmen en de haken Hij boeit haar weer…

of een gum al de contouren van de bomen heeft gewist resten slechts de vage vormen van de bomen in de mist roerloos hangt de dichte nevel de geluiden zijn verstild koude wringt zich door de kleding al het leven wordt verkild vogels laten zich niet horen de omgeving wacht verstomd tot de mist zich laat verdrijven als de zon tevoorschijn…

Wanneer rook jou inhaalt en de laatste bloem aarzelend in dichte mist verdwijnt zal de aarde nooit meer zijn adem schenken aan die ene dag welke beperkt de laatste zal zijn…

Dichte mist wijkt liefde creëert zacht pijn neemt afscheid genieten is kracht.…

Of je nu Adler bent of ‘pak hem beet’ De doelverdediger van FC Emmen, Je moet de bal stijf in de handen klemmen, Al voelt die ook als een kroket zo heet. Je kunt met al die losgelaten ballen De loopbaan van je trainer mooi verknallen.…

Dikke mist domineert de ochtendtuin die dichten doet, dichterbij de duinen en in de smeltkroes van emoties slaapt de dood nog steeds in duisternis luisteren de doden steeds opnieuw naar het fluisteren van de nacht.…

In Zwitserland mocht men er over stemmen: Geef elke burger maar een basisloon En stop die bijstandsindustrie gewoon Of heeft dat te veel voetangels en klemmen? Massaal bleek men het voorstel niet te steunen Want ieder zag zijn buurman zwart gaan beunen…

Ik blijf hopen en drijf me door de donkere, dichte mist. Het licht vindt mij en eindelijk ben ik verbonden. Verbonden met het licht, verbonden met het geluk!…

klam daalt kalmte mist verspreidend in de grijze cellen kleur verdwijnt neergaande lijnen lippen wijzen naar het grauwe wezen achter dicht gordijn waar woord en daad zijn opgebaard…

donker geslopen dicht vochtig, mist dan... dwars door donker grote winterkou weet jij mij te verwarmen word ik zon en ontdek jou.…

In de vroege ochtend mist vindt ze niet terug hetgeen haar hart zo mist. Bij het kleuren van haar ogen tekent de spiegel alle jaren zonder kleur. In de mand vol vuile was kreukt haar hart bij de herinnering aan wat ooit was.…

De hokjes zijn te klein, de deurtjes klemmen en als je zit, dan gaat de trein nèt remmen.…

jij verlangt naar de dood misschien omdat het leven absurd is ik houd de dood op afstand misschien omdat ik naar het leven verlang beiden klemmen we die pijnlijk schitterende medaille van dood en leven tussen onze handen…

Ik ben de grote plaaggeest in uw gras Ik mol uw tuin en daarom zet u klemmen Maar ik ben slim en maak -niet af te remmen- Nog snel een ritje onder uw gewas Hormonen gieren door mijn warme lijfje Ik heb een blind date met een mollig wijfje…

Waar dorstige hunker ’n tekening maakt van lege flessen op de vloer, klemmen trillende vingers het volle glas lopen druppels naar beneden creëert zijn geest in mistige banken het gevoel van geleende warmte…

Over de zee hangt matelijk te tampen een zoele en droeve klokke door de mist. De dag is zonder klaarte en zonder lampe. Hij, die zijn hart bezit, weet wat hij mist. Een stemme galmt, en ieder loopt verloren. Ik loop alleen. En 'k weet dat duizend zijn die naast me dragen door te dichte smoren lijk al te volle teilen melk hun pijn.…