vuile was
In de vroege ochtend mist
vindt ze niet terug
hetgeen haar hart zo mist.
Bij het kleuren van haar ogen
tekent de spiegel
alle jaren zonder kleur.
In de mand vol vuile was
kreukt haar hart
bij de herinnering aan wat ooit was.
In de stroom van een orkaan
meegesleurd door dagen
is het haar liefde die nog stroomt
Bij het dichten van haar dijk
vindt ze midden in de nacht
de rust in een wasmand vol gedichten.
Geplaatst in de categorie: emoties
doe er wat mee.
Graag gelezen.