Alle inzendingen over mogelijkheden

Is mogelijkheid, die onmogelijk wordt herboren. Niets gaat nooit verloren. Wie weet? Wie niet weten stellen vragen. Wie de antwoorden kent zwijgt. Duister wordt steeds weer licht. Haat verandert in liefde. Wind verjaagt de mist.…

is mijn hart Mijn weg Mijn huis Mijn leven is daar aan verbonden Ik draag En waag mijn leven Voor iets dat mij alles heeft gegeven Voor iets waar ik van houdt Mijn land Waar ik mijn hart aan heb verpand Is dat er nog Wagen wij nog Worden wij uitgedaagd Vechten wij Voor dat waarvoor gevochten is Wat was Wordt verder verleden Nieuwe mogelijkheden…

Rood-groen-rood-groen, nooit eens oranje, rood-groen-rood-groen-rood-groen, het gaat te vlug, rood-groen-rood-groen-rood-groen, zo is geen verkeer mogelijk, het licht verspringt te rap, soms snellerer dan het oog volgen kan. Toen-thans, toen-thans en ertussen een reidans vol aaneensluitende vergissingenenen ...…

scrupules doven ik heb ze binnen handbereik in de mij nog toegemeten tijd zal ik religies af gaan tuigen tot de sluiers openwuiven en de waarheid zichtbaar is van hun leugens over duisternis ze slaan aan eigen kruizen door het slechten van hun heilige huizen of gaat wijsheid triomferen de kans het nog eens te proberen is een laatste mogelijkheid…

wilde je schreeuwde niet of gilde maar zette de omgeving naar je hand stad en land heb je bezeild, je hoefde niets meer voetstoots aan te nemen, je bent zo bijdehand, reizen is voor jou, zelfstandig ondernemen je blik is misstapvrij de wereld ligt nu aan je voeten maar wie je in de ogen kijkt zal jou echt zien en daarna mogelijk…

Wat was het dat jou naar het einde dreef, Waar geen terugkeer meer mogelijk was? Was het de angst, de pijn of het verdriet? En ik, die blij ben dat ik adem, dat ik leef, Was ziende blind voor wat ik in je ogen las. De wanhoop in je oude ogen zag ik niet. Natuurlijk, het besef komt pas later, En de eenzaamheid: Het weegt zwaar.…

Volg me niet want waar ik ga en waar ik loop god is per ongeluk bevrucht en geboren als oneindige fuga van Bach alleen een mogelijkheid in de chaos stanza vers wiskundige breuk als dualiteit van de mens volg me niet waar ik loop er is geen dood en angsten die de cirkels van het leven sluiten of belevenissen van realiteit omlijsten…

ik heb de rampzaligheid gezien in het verleden waar vastklampen nog mogelijkheden biedt geen dromen enkel het gejaagde zelfs de passie dooft bij dit moment tot gruis in weet jij in hoeveelheden het kind ziet verloren rond en zoekt houvast zoekt de grond van vader zeg waar is hij nu zijn ogen zijn weg het is de prijs van niet alleen durven…

op weg naar de overkant als een koorddanser tussen hemel en aarde die zich opwindt over de hoeveelheid lucht die hem langs alle zijden omringt de proporties van de realiteit verdringt zijn veren met honing ingesmeerd een sprong in het duister waagt is het de draagkracht van een droom die me verder stuwt naar de horizon het idee van een mogelijke…

De kroeg in, zoveel mogelijk zuipen, imponeren bij de vrouwen, die dubbel worden gezien. Zo is het leven, als student of gewoon maar een jongere niet weten dat je er langzaam aan kapot gaat, of er onderdoor verdwijnt. De drank is niet meer te missen, de vrouwen blijf je missen.…

En maling aan de daling Die zich vanaf de Grieken in de mens manifesteerde Teruggevallen in onzekerheid Is de massa nu bereid Zichzelf de oorlog te verklaren Niets kan mij meer zorgen baren Dan dat we in plaats van ons grootste geschenk te sparen Slechts materie vergaren Tot in de eeuwigheid Mocht een ieder zich bezinnen Dan is het mogelijk…

zomers ontspannen uit waar witte wolken het blauw beperkten zorgde schaduw voor contrast dat heerlijk verkoelend werkte alleen in het spel van onze ogen vonkte de spanning in fraaie met emotie gevulde bogen in een kleurrijk veld vol opgeschoten bloemen dansten geuren om ons heen op zoek naar de oase waar liefdeswater een mogelijke…

Ik weet dat het niet mogelijk is, maar 'k wilde ze nog zoveel zeggen. Daarmee ben ik nu te laat niks kan ik ze meer uit gaan leggen.…

hier dan waarom lig ik niet gevallen uitgezucht en opgenomen in de kringloop van wat zin heeft welk een eenzaamheid is dat blad ten deel gevallen dood gegaan temidden van de anderen zo voelt het ook in het droevig jaargetij van mij als ik naar mijn eigen zuchten kijk zonder ze te hoeven horen dan zie ik mij op het bladerdek neergelegen mogelijk…

Waar mogelijk zocht jij de dialoog. Ik trok mij terug in mijn ivoren toren, maar wat bij alles steeds het zwaarste woog was het vermogen de ander ook te horen. Jij kunt, wat nog geen woorden heeft gekregen, slechts gist in de gewelven van mijn geest, benoemen vóór het de diepten is ontstegen. Zo is het al die jaren al geweest.…

wellicht heeft uw vrouw kinderen gebaard waarbij u dacht nooit gepaard nooit verwacht toch gekregen wat een zegen bij al haar ontrouw hou u vast het kan zonder kezen mogelijk was het parthenogenese dat kan nu zonder buitenaards ingrijpen ook zonder wuft gedans naar uwe pijpen ziet Flora vrouw van de komodovaraan - op Flores als draak…

en probeer zoveel mogelijk te wensen..…

Sla alle ervaringen op in je geheugen en pas het waar mogelijk dan toe. Het zal de kwaliteit van je leven verhogen probeer het, je ontdekt vanzelf hoe....…

de grond als een eeuwig, zuigend moeras de luitenant zegt dat we ons bevinden in het tijdperk van de mogelijkheden ze huurde The Disney Company in…

als ik het netgedicht zou ontbinden rest mij dan een loos gedicht, een schrijven van minder gewicht het kan ook zijn dat door de scheiding mogelijk iets verschijnt als aantoonbaar zwaargewicht en wanneer ik de kreten ontdoe van het hart worden dan de letters moe of ontgaat mij dan die ene smart, en blijft de lezende zondagschilder…

spiegelden gebroken ruiten hun onbewoonde staat in een straat waar je de entropie van uitgewoonde huizen indringend rook waar vroeger jeugd in luidruchtig vertier hun plezier zocht in onschuldig kattenkwaad hadden verval en verloop van bewoners de chaos versneld migrant en achterstand op alle gebied schiepen geen positieve mogelijkheden…

dragen de bomen hun takken, deze dagen die bloeden als wonden en de wind waait hartstochtelijk over alles heen: de straten huizen pleinen en door de bomen dus, ze staan verwilderd wezenloos in de vruchteloze kou, blauw- bekkend, bibberend als bange dieren, al kun je het niet bewijzen, daarom is poëzie ook: om te laten zien wat mogelijk…

vorm geeft aan dingen;  het woont in duintoppen  in borsten van vrouwen  en in harten niet te vergeten ronde vormen zijn zachter soepeler en lieflijker dan recht gelijnde hoekige meer dan enkel zwart en wit bevatten zij het hele spectrum van kleuren scheppend en verbindend  zijn zij de toon en de muziek ronde vormen zijn zwanger  van mogelijkheden…

eens heb ik je zo liefgehad nog niet zolang geleden toen - op de brug van het diepe zijn en grenzeloze mogelijkheden hebben wij een kind gebaard uit akkoorden van de ziel dat met ragfijn gouden zonnedraden harten keizerlijk samensmolt met tedere overvloed beladen leek ons geen weg te lang -geen berg te hoog en nu de herfststorm raast…

seizoen rijp en de uren gunstig staan, werk ik een aan een symfonie, in een wervelende universele ouverture wat onmerkbaar de vervelling van natuur en de verveling van de mensen tegenhoudt, compositie uit de achterkant van mijn repertoire, noten van melancholie, ontsproten uit de couleur locale, een roes waaruit het onmogelijke mogelijk…

de armen eveneens zoals in die Franse hofstijl je benadert de perfecte balans terwijl ik ademloos het fotobeeld inhaleer Als ballerina heb je de schoonheid aanbeden en vooral weergegeven op sublieme wijze met die goddelijke beenspieren krachtiger als van menige man en dat op je tenen staan wat ik nog steeds niet kan begrijpen hoe dat mogelijk…

dor zanderig mijn bodem ik werd nog wel bevrucht maar het broedsel wilde niet rijpen gehoord had ik van een mogelijke oplossing: zoek je een draagmoeder zij zou je kinderen voldragen op de wereld kunnen werpen het was een lange zoektocht maar één werd gevonden onder narcose met een ex-tractor werden de bevruchte ideeën mijn…

Schrijf zo snel mogelijk op Alsof het een droom was Vraag je dan af: wat heb ik even clandestien verfraaid, verdraaid of uitgelicht? En wat weet ik helemaal niet zo zeker?…

Niet mogelijk. De eigenaar wil er vanaf. Het spookt er. Er dwaalt een geest rond die voor straf in deze woning werd gestopt, het staat er vol met blikken blinde woede. Lekvrij, opgekropt.…

Het is een leven met zoveel mogelijke wrijvingen.…