367 resultaten.
Mistroostig polderlandschap.
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 230 Molens in de verte, de wieken
staan stil.
Het verdorde gras geeft een
mistroostig aangezicht.
En tussen de weilanden liggen
de lege sloten.
Een dode zwaluw ligt langs de kant
van een sloot en een reiger staat
krom gebogen tussen het geknakte riet.
En de anders zo kwakende kikker zie
en hoor je nu niet.…
Symbool?
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 92 Zoals de Jordaan
en draaiorgelmuziek
onze molens aan de Zaan
Klompen te zoeken
aan man-of vrouwevoet
in het voorbijgaan
Verbaasd, verstomd
te staan
over zoveel 'open monden'
bij zovele Japanners,
Koreanen
in rijen, groepen
een voorjaarsreis boeken
om Holland en Amsterdam
-als in een adem-
.........te bezoeken.…
Monument van stilte
netgedicht
3.0 met 16 stemmen 1.822 de lucht
trillend van spanning
een nacht van zwijgen, woorden
overvallen een gezicht
het is te lezen van de daken
hoe te gedragen?
een traan
nuchter van geest en
vertrouwen maakt het rouwen
lichter op de dag
het is geen feest maar het mag
een enkele lach
herinnering
ogen spreken van gedrag
er ligt zwijgen
in het groeiend zien…
De monumenten 4
gedicht
3.0 met 12 stemmen 6.995 Gebouwen zijn aandoenlijk als ruïne,
Hun ziel ligt bloot. Paleizen, kerken, banken,
Geen sterveling die weet waartoe ze dienen.
Je hoort dus overal de luide klanken
Van tuba en trompet en mandoline
En ziet er mensen langs de straten trekken
Met feestgetoeter en plezier voor tienen.
Dit is een stad van louter lachebekken.
Hun meester is de…
De monumenten 2
gedicht
3.0 met 21 stemmen 12.142 Elk monument zakt ongestoord ineen
En op een zomaar wandelende dame
Stort zich de pest. Dáár ligt haar grote teen.
Het is een echte stad, en geen reclame.
-----------------------------------
uit: 'Gesloten circuit', 1982.…
Persoonlijk monument
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 462 Een verre groet die samenvalt
met een vergeten herinnering.
In sfeer van overzicht en huiselijk geluk
Het viel in een systeem;
de hokjes en de regelmaat
De sussende vertrouwdheid
opdat
hysterische chaos kon vervagen,
gesmoord in wollig samenzijn.
De overledenen
die deze wereld pas verlieten
wiens beeltenis verankerd staat op…
Monument voor Abraham
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 115 Als in een visioen zie ik,
joden, moslims en christenen,
samen bidden.
Als in een droom zie ik ze,
hand in hand,
naar hun gezamenlijke vader gaan.
Overal zie ik monumentjes verrijzen
in synagogen, moskeeën en kerken.
Ter ere van aartsvader Abraham.
Namens hem zie ik ons bidden om vrede,
voor alles wat leeft,
voor alles wat adem heeft…
Geschonden monument
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 152 Als een kind zo blij
bestuurde hij zijn oude, trouwe kameraad,
die na zijn overlijden als een monument
een ereplek had gekregen in de straat,
waar we zijn verzamelplek hebben gekend.
Enkele stupide en respectloze kruimeldieven
hebben geprobeerd de blauwe bakfiets
en het ijzer erop te stelen.…
Mijn moeder is een monument
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 292 Mijn moeder is een monument
van leven
van bewegen
van geven
van zorg
van verzorgen
van vast houden
maar vooral
van houden van
Niet even
maar al heel lang
Soms heeft
ze er een hard hoofd in
niet in mij
maar de dingen daar omheen
daar krijgt ze soms een punthoofd van
krijgt ze hoofdpijn, koppijn van
Soms ziet ze er echt geen gat…
Ochtend in Cádiz
netgedicht
4.0 met 18 stemmen 613 De Atlantische wind
speelt met de molens op de heuvel,
met het haar van vrouwen,
met stof en met bloemen.
De ochtend is van parelmoer.…
Die dijken bouwde
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 189 waar sluizen
dwars het water keren
groeit trots het lage land
de hand die dijken bouwde
op wind vertrouwde
de molens schiep in dit gebied
kruiste kaarsrecht sloten
weefde polders tot patronen groen
waar boeren het goed doen
dit lage land geordend
door de hand van ruilverkaveling
heeft weer de trots van toen…
ZOALS ALLEEN KINDEREN KUNNEN LACHEN
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 719 Bekend is Holland
om zijn molens
Traag wieken ze
bij weinig wind
Ze staan aan
waterloop of rivier
Als
aan een blauw lint
Armen om beurten
gestoken in 't blauw van lucht
Mijn kleinkind
volgt met oog en hand
De bruinbezeilde
wieken
Het kijkt omhoog
weet nu van wind
Windkracht
en windrichting
en...…
bij Wijhe
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 127 bij de molen zonder wieken
komt ineens de vraag
is het onvoltooid verleden tijd
of een kwestie van verval
vooralsnog blijft het gissen
doch molens moeten draaien malen
en kreunen onder fikse wind
een molenaar moet in de weer zijn
met zeilen touwen en ander gereedschap
geluk is een draaiende molen
met wieken die dromen meenemen
naar…
In zacht rivierenland
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 423 ontmoette in
het eerste lichten
samen kijken naar de
wederzijdse vergezichten
nam je hand
naar duinen en de zee
proefden de golven
ze namen ons zo mee
we zomerden
in zacht rivierenland
naast wielen en de wagens
de molens van de havezate
durfde je hand niet meer
te vragen omdat de zon oprecht
te helder scheen maar weet
van nu ben…
Metaforen
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 189 Herinneringen vergaren steden,
als men dat wil met gouden
tempels en porseleinen straten,
monumenten die voor altijd de
gedachtenis aan wie hier leefden
blijven bewaren, substraten
van dat verleden, veranderd
in afbraak, wanneer men ze
prijs zal geven, maalt puin tot
nieuw cement voor metaforen,
die nog niet zijn verkend.…
alles viel uiteen
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 114 het gekwelde leven
onder een duister oppervlak
de vliegende paradox
tegen wil en dank
het stormend stenen hoofd
als wankel monument
luid kloppende harten
gestolde angst in open monden
de afgescheurde takken
van steile rotswanden
alles viel uiteen…
kleurrijke tulpen
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 283 De Nederlandse aarde
gevuld met kleurrijke tulpen
er fluistert zachtjes een wind
tussen de molens z'n wieken
vlinders genieten van de zoete nectar
gele tulpen zijn net zonneschijn
vel rode tulpen wekken vurigheid
maar witte tulpen schijnen
als een licht vanuit duisternis
de Nederlandse aarde
gevuld met kleurrijke tulpen…
Korenbloemde blauw
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 455 jij was
geen paradijs
maar kwam zo zacht
in breekbaarheid
ik riep
jij keerde om
de hel van afstand
gloeide voor je voeten
nam je hand
richtingde de
grote stad maar
jij koos platteland
niet vlak je heuvelde
in eerst contact
glooide ook in zacht
dijklange lijnen
je korenbloemde blauw
ik met mijn waterschap
wat molens en de…
Donkerende wolken
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 120 het huis tekende witter
tegen donkerende wolken
een monument
van onverzettelijkheid
nog licht zon
de kracht van muren uit
schuint het dak
in fel contrast
vastgelegd op foto
opgeslagen in herinnering
het huis waar ik eens leefde
met zoveel liefde binnen ging…
KLAP VAN DE MOLEN
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 168 geteerde
rokerslongen
Iets wat
niemand had gesnapt
Zijn Rolls Royce-autoband
meermaals geklapt
Zijn huwelijk
niet te vergeten
Van klappen
zou hij alles weten
Tot zelfs
het klappen van de zweep
Bondage was
z'n gloednieuw speeltje
Op elk Concours Hippique
zag je hem dolen
Hij hield wel
van zo'n modieuze kliek
Met molens…
nederland waterland
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 372 de straat is leeg
druppels vallen in een plas
of ernaast en maken nieuwe plassen
mensen zijn de regen vooruit gerend
schuilen in portieken
waar spruitjeslucht hun naaktheid toont
ze wachten met de overgave van een hond
die niet eens zijn vacht meer schudt
nog staat het dorp stil
en bewegen grauw en grijs de wolken
straks malen molens…
Ster
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 343 Als je in het buitenland zegt
dat je in Nederland woont,
dan zegt men niet eerst:
klompen, molens of kaas,
nee, men zegt: Cruijff!
Iedereen kent Johan Cruijff.
Wereldwijd.
Een 'gewone' Amsterdamse jongen,
met een uitzonderlijk talent,
die een wereldster werd.…
een stilleven
netgedicht
3.0 met 25 stemmen 594 gebogen
leun ik
op de steunen
van mijn
statigheid
een rustpunt
terzijde van de schouw
een monument
van waardigheid
een hoge zetel met leder
en uit donker eikenhout
opgebouwd
de jaren zijn
ons aan te zien
als het sierlijk schrijnwerk
verschoten rouwt
de haard uitsterft
gelijk mijn toekomst
die stilaan verflauwt…
The Netherlands Second
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 223 Het is niet alleen molens meer, met klompen, Cruijf en kaas
Nee, Nederland is Second Best, en Lubach is de baas!
We hebben Trump eens laten zien wat ons klein land vermag
Want klein maar dapper strijden wij zoals hij nog nooit zag!…
wat je ervan maakt
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 91 je schildert je ziel
in as- en aardetinten
een donker palet
bestrijdt de leegte
de grauwe werkelijkheid
de grijze tonen
je verdedigt je
tegen molens en reuzen
te vuur en te zwaard
bezielt de stenen
zandkorrels en de bomen
steekt de vuren aan
je veegt geesten weg
rijgt de witte kralen aan
zingt een liefdeslied
schopt de tijd…
Jouw shine
netgedicht
5.0 met 24 stemmen 62 je krulde
verguldde met
schoonheid
de mooiste bogen
die jij met liefde tot
kunst wilde dopen
jouw shine
zorgde voor
kleur vorm
en weerkaatsing
in een volmaakt
spiegelend bewegen
in de eenheid
van leven met
geven en nemen
ben jij een groter
monument dan
ik ooit heb gekend…
beheersing
netgedicht
4.0 met 19 stemmen 223 buiten de ringen van de arena
is de stille sluiper het monument
van geduldigheid geworden.…
Lichtval
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 74 Een dag was geen dag
De nacht was er altijd
Het is de reis
Zegt iemand
Een reis naar niets
Een reis zonder monumenten
Geen bezienswaardigheden
Geen attracties
Zo leeg ook mijn hoofd
Een schaduw op haar gezicht
dat ik niet zie
Het werpt de grauwsluier van mij af
Toont alle schoonheid
die innerlijk verdampt was
Ik kan ze nu aanschouwen…
Mens van het water
hartenkreet
3.0 met 10 stemmen 952 de wereld schiep
behalve Nederland, dat deden ze
zelf, zonder hun ingrijpen was
Holland een zandbank in de Noordzee
We polderen zee en meer in tot land
bouwen steden op de oude bodem en
uit heimwee naar 't verdwenen water
graven we in de bodem weer een meer
Men fluistert dat door eeuwen spelen
met wind, zand en water, in elke kaaskop
molens…
Ze
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 270 Zie ze kauwen
zie ze malen
vol vertrouwen
door de straten
malen zij niets ziend
niets ontziend
net zo traag als
ambtelijke molens.
Zie ze lopen
door de straten
geheel verdoofd
niets in de gaten
op hun hoofd
oren verstoppend
van omgeving beroofde
robot poppen.…