Alle inzendingen over morgenland

mistig morgenland langzaam kleuren de bomen bij het ontwaken…

zwem maar pluisjes voor je leven de muskus is op jacht niet door honger wordt zij gedreven maar het jong dat op haar wacht sprietjes groen omhels de kilte het kind zal weer gaan zingen van lammetjes in avondstilte een aap met gouden ringen weelderig zal leven danken zij oogt weer florissant dansend op de lente klanken in het verre morgenland…

op weg naar het morgenland reist het verleden met ons mee evolutie als bagage de nodige brandstof voor onderweg van dolend en dwalend zoekend naar het pad naar onderscheidend en verkennend de schaduw omarmend verwondering bevrijdend onze reis naar het licht…

de nacht opent de deur van stilte onthult haar geheimen maanlicht fluistert betoverend de aarde luistert zachte golven dragen mijn ogen naar ongeboren licht van het morgenland…

Als de donkerte zich op rukt tot aan de ramen en deuren van mijn huis, dan haal ik mijn kracht uit de luwte van het Morgenlicht.…

zo'n eerste paar schoenen waarin destijds de eerste meters zijn getrokken kunnen je veel vertellen over de verloren tijd ach ja die tijd van weleer toen wij zo onbevangen aan het begin stonden van de reis naar het morgenland…

Ik zal daar met jou lopen: in het Morgenland, naast je zoals het hoort .. jíj vertrouwt op mijn woord. Het regent daar smurfen en ìk mag eindelijk blij zijn want mijn vrolijke droom komt uit. Ik zelf weerhield niets slechts resteren: pijn in het hoofd verlangen naar eindeloos leven in het Morgenland, met jou zoals is beloofd.…

(met dank aan Roger Wastijn) wij zijn reizigers in de tijd met bagage op de rug we hebben maar een enkeltje en er is geen weg terug de zogenaamde tussentijd van altijd onderweg is niet veel meer dan vluchtigheid waaraan men gaarne hecht we zijn niets meer dan reizigers op doorreis in de tijd de één bereikt het morgenland een ander…

was ze puur uit cupido geboren Ik zei het kan geen weemoed zijn geen terugverlangen heimwee vlucht in een melancholie eerlang verloren Ons samenzijn in alchemie verboden scènes d'une folie geëxalteerd als nimmer nog tevoren Gij vroeg mij naar de liefdespijn was het verlangen naar die zucht of was voor ons geen morgenland…

Sterke stromen laat ik samenscholen; trekkend van Nieuwe wereld naar Morgenland toeven ze graag bij 't Hawaiaanse strand, achter vreedzame golven verscholen. Dit lieve eiland vol zwoele tropennacht streelt mij met geuren en sterrenstralen, waar wilde rust in huist, en _ zingend wacht...…

Jij vroeg mij naar de liefdespijn Naar 't bitterzoet van rode wijn, Was jou en mij geen morgenland beschoren?…

voertaal is je niets hoeft, angsten zullen verdwijnen als wolken voor de wind, er weer een oprechte glimlach op jouw gezicht verschijnt eentje die niet weg te poetsen valt jouw ogen weer zacht de wereld in zullen kijken, waar je door liefde wordt omarmd, jij weer jij mag zijn, en waar ik jou met een gerust hart achter laten mag al varend naar morgenland…

Bij tijd en wijle vlieg ik sta ik wijdbeens in het leven vol humor net als jij geverfde vogel Jodelend van alm tot alm ski ik een paar maal in het jaar van hut tot hut door berg en dal geniet die schöne edelweiss und die rote rosen Fluit eine kleine melodie Ins blaue hinein bei mir bist du schön tanze mit mir vom abendrot im morgenland…

Wit als tulpen zijn haar handen, Rood als rozen haar gezicht; Warmer dan op morgenlanden Ooit de zon, haar ogen branden Liefdevol op mij gericht. Ja! haar ogen tintlend stralen!…

Veel donkre dalen liet ik stijgend achter, En 't morgenland, dat diep teruggeblauwt: Een werelds paradijs, waar zacht en zachter Kleuren vervloeien en het licht verflauwt.…