Netgedichten

netgedicht (nr. 35.119):

morgenland

de nacht opent de deur
van stilte
onthult haar geheimen

maanlicht fluistert
betoverend
de aarde luistert

zachte golven
dragen mijn ogen
naar ongeboren licht

van het morgenland

Zie ook: http://www.magixarts.org

Schrijver: pelgrim, 23 september 2010

Geplaatst in de categorie: mystiek

stilte

3.9 met 21 stemmen

556

Er zijn 12 reacties op deze inzending:

amanda malinka, 15 jaar geleden

Het klinkt als een verdrietig afscheid.

Maria Voerman, 15 jaar geleden

Een prachtig gedicht. Vol gevoel geschreven!

ingridvoerman, 15 jaar geleden

als een droom geschreven,mooi..

Marije hendrikx, 15 jaar geleden

Mooie opwindende weg naar de morgen van ongekende mogelijkheden....

De Hertog, 15 jaar geleden

ik verheug me op een volgende golf
onder de maan.

Astridv, 15 jaar geleden

Heel mooi deze gefluisterde woorden in maanlicht, drijvend...op golven van de nacht waar ver weg het morgenlicht wacht

Fari HS, 15 jaar geleden

Inderdaad is je gedicht mysterieus met bepaalde magie in zich. Mooi en hoopvol geschreven.

kerima ellouise, 15 jaar geleden

mooi dit golfgeboren licht.

Coby Poelman, 15 jaar geleden

Verstillend mooi! Tussen de regels door lees ik nog veel meer dan er staat en dat geeft een sfeer van Geborgenheid.

windwhisper, 15 jaar geleden

een heerlijk gedicht

Martien Montanus, 15 jaar geleden

Een mooi ontwaken!

switi lobi, 15 jaar geleden

Zo neemt de nacht je zachtjes mee naar een nieuwe dageraad.. in rust.

Geef je reactie op deze inzending: