Alle inzendingen over mus OR natuur

De mus en de pimpelmees Verwoeden hun gesprek De mees een beetje hees Aan luizen geen gebrek De mus een zadeneter Zeker van huis uit Wijkt voor geen meter De luis is voor de kleine spruit De vliegende rechter Zegt verbaasd echter Die pruimenboom is groot En is blij met hun dood Van luis en worm In elke vorm Dus vogels verdeel En…

*Pere Pardal is Catalaans voor Pietje Mus en Lentekou is een virtueel dorpje…

De filegroei is dit jaar sterk gedaald En ook al is er dus geen goede reden Toch zijn wij met die dooie mus tevreden Zolang een deugdelijke aanpak faalt. Zelf ben ik met mijn omvang ingenomen: Ik ben dit jaar maar tien pond aangekomen.…

Eerst wordt die ene mús omvergeschoten Dan wordt de mussenschútter omgelegd Door iemand die vermoord wordt, naar men zegt Door iemand die weer zélf wordt omgestoten De ene na de ander gaat gestrekt Dát noem ik nou een domino-effect!…

De vogels zijn weer allemaal geteld voor dag en dauw was ik al uit de veren ik kon vooral veel vinken rapporteren en heb mijn resultaten doorgebeld terwijl ik met min 8 aan beide zijden geen mus van een kalkoen kan onderscheiden…

vogeleiland waar geen mens ooit komt waar mus en mug bromt daar wil ik genieten van de kleuren die verschieten. van vogels spotten je in de waan verstoppen van een eiland zonder mensen dan is er niks meer te wensen.…

De huizenprijs was immers niet gestegen, Maar eens te meer bleek dat een dooie mus. Want ondanks dat de huizenprijzen dalen ‘Mag’ ik verdorie elk jaar meer betalen.…

De huismus wordt het meest geteld, hij is nadrukkelijk aanwezig, Verbazend ijverig en steeds bezig. En wij zijn zeer op hem gesteld. Dus "huismus"als U zich niet meldt, wordt U hier ook niet geteld.…

Ons terras is bijna leeg. Alleen jij en ik zijn er nog. Aandachtig drink ik mijn koffie. Jij hebt aandacht voor mijn koekje. Je landt op mijn opengeslagen boek. Ineens heb ik aandacht voor jou. Bang ben je niet. Wel sierlijk en vliegensvlug. Als jongetje was ik al jaloers. Op vogeltjes zoals jij, klein musje. Zo graag zou ik ook willen…

Een huislijk musje zingend in de heg. Haar kleintjes hoedend achter rozenstruiken. Och, ooit vergeet ik nog haar klank en ‘t ruiken van die liguster dauwend langs de luiken want dodelijk ont-hegt teert het musje weg.…

vergeten aan tafel ging de aandacht naar kwikstaart merel en mus die keken vragend toe zijn jullie nu al ons fluitconcert vergeten we schudden nee en strooiden brood uiteindelijk heeft iedereen vroeg of laat uit het nest gezamenlijk ontbeten…

17 gram botjes en veertjes, mooiste kleuren, dit roestige kaneelbruin, zwart gestippeld, een kleine winterkoning kleurt de struiken, ik voel dit tere en slordige hoopje veren oprecht leven, bruin en zwart gespikkeld, kwetsbaar hoopje licht en lucht, donker asfalt, dit vogeltje: teer, een zacht kloppend hartje, grootste woorden helpen nu niet…

Als de zon schijnt over mijn mooie hei Komen gedachten in mij en verdwaal ik in stilte en rust Geniet van het een zijn met de natuur Vergeet ik elk uur en hoop dat ik niet verdwaal of de weg kwijt raak Maar kom altijd op het juiste pad…

kristallen transformeren op bevroren water… zonnestralen weerkaatsen licht op een klein wonderlijk theater fruitig geel en groen laten zich vooral gelden… gekleurde nevel zweeft verder boven uitgestrekte velden een moment van schoonheid die weldra zal wegkwijnen… wanneer de zon straks weer volop gaat… schijnen!…

wat donkere wolken drijven samen de hemel wordt plots hel verlicht gekraak, gedruis … een bliksemschicht een foto waard, die luchtopname. in mum van tijd, wat tellen later als hemelsluizen opengaan verlangen akkers drooggestaan... naar bakken vol met regenwater. de regen daalt nu heftig neder het levensvocht voor vele dingen laat dier…

Ik heb zoveel asfalt gezien Zoveel wegen Zoveel snelheid Zoveel ondoordringbare stenen Ik heb met zachte handen in de verbeelding het landschap uitgedacht Alles was vloeibaar Meerduidig Alleen maar stroming van een rivier naar zee Kijk hoe de kleuren zich vermengen met lucht en water Hoe de horizon verdwijnt Niets is hetzelfde…

Het knaagdier adoreert de mus en geeft 'r onverwachts een zoen. Ze zegt: 'Je brengt me uit m'n doen, verblijd me met een tweede kus!' Hij zegt: 'Je boft, m'n lieve schat: ik ben een echte muskusrat.'…

De kastelozen juichen in de straten Wie honger had, heeft nu een dooie mus Er breekt een orgie uit in elke bus (een enkele Transporter daargelaten) "We krijgen nu de ruimte met raketten En volgend jaar riool en zelfs toiletten!"…

acht armen heeft de octopus drie harten bovendien; het houdt niet op want heus: wel negen hersens in zijn kop je kan niet spreken van een dooie mus! de evolutie spaart hem echter niet en gunt ook hem het eeuwig leven niet…

ALS EEN MUS VAN ACHTTIEN GRAM, WAT OLIJFDRAB AAN ZIJN TEENTJE Hamas, Hezbollah, Israël Ontvoeringen en doden Angst en gewonden, kommer, kwel Geen spoor van Tien Geboden Het gij zult niet verdwijnt uit zicht Bij het zichzelf verweren Het hele leven wordt ontwricht Als wraakgevoel gaat zweren Oneerlijk werd de grond verdeeld Dat zal…

De paradox die loert is amusant: als ze geen zetel haalt, is 't mooie dus dat ze wél blij bleek met een dooie mus.…

so I guess that thy art incomplete alike or art thou good a friend and thus believing firm applaud thy must Though poetry is not my thing my roerbak sells, thou art buying…

Come rain or shine, het was des kiezers wens Maar of het lukken zal, dat weet geen mens Mede geïnspireerd op het snelsonnet van Jan Bontje en de reactie daarop van Bet Weter…

De mus tjilpt precies als toen ik kleuter was. De zwaluw lijkt als twee druppels water op die van mijn jongensjaren. De mees vliegt onveranderd doorheen mijn leven. Alleen ikzelf, dacht ik vol zelfbeklag, evolueer ten dode toe.…

Vlokken, vlokken, vlokken, gesteven schuim, met scheuten en schokken door 't ruim! Ze zakken bij pakken, en, als er wind in zit, waaien ze, waaien ze, draaien ze, draaien ze, - de lucht is donker van wit. Eenbarelijk buien! De grond wordt zat; en dikker kleven de kuien wat. Ze leven, die losse wittigheên! Ze wervelweven, ondereen,…

een rode gloed betovert een stille avond na geflirt tussen zon en zee wordt de horizon één met rustig kabbelend water fenomenale kleuren, weerspiegelingen van roodoranje geboren uit liefde van natuurelementen drijven eindeloos mijn geheugen legt vast al dit moois op mijn netvlies voor eeuwig gebrand!…

In een landschap wild en onbedwongen, vloeit een beekje vol verlangen. een prille lentezon laaghangend, belicht een brug, in neveldraad gesponnen. het klare water zo zacht kabbelend, zocht kronkelend zijn weg naar zee. zelfs mijn schaduw onderwater nam gedwee, de vele hindernissen, moeiteloos en zonder struikelen. het onbekende van dit woelig…

Het algoritme van het brein als machinekamer dendert voort Nooit was de vernietiging zo groot De schoonste bloem vermaalt in rekenkundige modellen Een mooie wereld ging ten onder Een starre geest telt onze dagen af…

En zeg nou niet, da's de natuur, want DAT weet ik nou wel ik kan er niet tegen, zeg eens eerlijk: WIE WEL?…

Terwijl in Seoul Het hellevuur ontbrandde En ons beroofde Van prachtige cultuur, Vond men in China Een kleine dinosaurus Gevleugeld wezen Zo groot als een mus. Verdwenen historie En nieuw oud leven Hand in hand te wachten Om hun intrede te doen In onze wereld…