Alle inzendingen over mystiek

De hoogste piek van stilte zal ik niet bestijgen, blijf steken onder de toppen van herinneringen, en zeil ik af langs de moeilijke paden van de mijmeringen, om over onbegaanbare gletsjers te verdwalen, langs goede bedoelingen die aan mij voorafgingen. tot in een eeuwig zwijgen.…

Er is niets oud en ook het nieuw is er altijd al geweest, voor de piramide is ook de sfinx slechts een waakbeest, een schil in de terminologie van beelden waarover men denken wil, deinen ideeën voort in menselijke overleveringen,de jaren schouder aan schouder in een besef dat tijd niet bestaat, worden alleen rijpende gedachten ouder…

intens rode donkerblauwe en gouden stralen in de wolken als duisternis en licht elkaar omarmen in haar ogen twinkelen vrolijke leeuweriken passie rebellie gloed hoop en verdriet minnaar en geliefde ontstijgen tijd en ruimte mythische vogels worden van binnenuit verlicht voelen de stralende omarming van de zon het lied van duizend vogels…

Ontgonnen ontstaan er bronnen waarmee men tijd en land wil winnen en oude lagen afgraaft, gestaag beklimt een kind de helling waarboven speelse winden geduldig zand te spinnen staan, slaan vlinders vleugels uit om in de zachte schaduw van een kind een innig lied te zingen over een gedroomde vlucht, ongeduldig, ruisen diepe verlangens…

Wij spelen een verduistering, als we elkaar bespelen, schoonheid weggeschonken, resoneert na iedere trommelslag, gordijn omfloerst de leegte, doen de stemmen zwijgen, opent deuren van de huizen die in doorzichtigheid te bloeden staan in het brekend licht, geslonken ruimte breekt uit schoorstenen, rolt zingend van de daken, we omarmen de…

Ze spiegelen zich in de rivier op zondagen zonder stroom Ze liggen stil aan de kade aan bolders voor even geankerd Ze zeilen luid door luchten als schepen,stuurloos bij windkracht zeven Ze vervoeren jou en je droom op zondagen,geborgen als een tweede leven.…

manden met bloemen zeggen sorry kreukels in lakens vertellen een verhaal de bomen in het bos zijn bomen tranen drinken ogen vallen niet op niet op mij…

De regenboog met veel kleuren weerspiegeling de boventoon van heelal naar aarde krachtig stralingsvertoon met helende werking herinnering aan vervlogen gedachten van vele geesten die ons opdrachten seinen door Meesters gegeven om goed te leven in de schoot van de eeuwigheid naar de waarden van de geest OSIGAR LUTAM GRESTIT ALI…

het nachtelijk blauw vlijt zich als een donker kleed over de aarde de wereld in een andere dimensie hullend hoorbare stilte omhulling en weidsheid biedend de magie van de nacht neemt mij bij de hand laat mij een moment het contact met de eeuwigheid ervaren…

mijn handen omvatten het universum in een glazen bol, kijk als je schudt dan beweegt het, sterren schuiven achter de maan, bomen vallen uit de lucht bergen breken de zee in twee en de zon drijft uitgeblust met de ondergang mee…

altijd als zij spreekt met een ander pseudoniem lacht een lichtstraal subliem ultiem intiem wij leven immers nog in dit jaar genaamd tweeduizend en tien wij zijn pelgrims die reizen over de zee van lucht zoeken de singnalen op onze weg die allang geschreven staan gelijk aan een zucht als ik in je ogen bewegingen waarneem dan zijn is…

Door de golven heen zie ik witte kruizen glanzend spiegelen zij vertellen van ontelbaren die hun leven lieten de geest gaven om te stijgen naar de lichten die hen lokken om ze te omsluiten met de nooit aflaatbare warmteenergie die alle kwaad heeft afgelegd waardoor de kracht en schoonheid boventoon voeren de aangekomenen rustten…

Quillama godistar berustende suprematie in navolging van bevochten en geschonken eeuwig leven uitbouw van intelligent leven verachting van zonde de GOEDE MENS bestaat waarachtig MANAN!!…

een vlucht zwarte zwanen in formatie beleving van beweging die ik gewaar word vleugelslag verplaatsend door de lucht niet te peilen indrukwekkende sensatie…

In het midden van de boomgaard heb ik vrucht gegeven de rust omvatte mij pakte mij mijn ziel af en ging voor Godje spelen zo heb ik me nog nooit gevoeld leeg maar gevuld op een bizondere manier het zal je maar gebeuren gebruikt te worden zonder inspraak en je er direct bij neer te leggen het leven trekt aan mij voorbij in segmenten van…

Schep nu de kleuren schep nu de kracht geef door de wijsheid aan ieder die het horen wil draag uit de kennis aanvaard de rede versterk de groep leg verband in gedachten doe goed straal liefde je naaste wacht!!…

Hoe schilder ik de seizoenen met woorden? Hoe kleur ik het leven in melodie met akkoorden? Hoe zingt mijn hart de rijmen van vreugde en pijn rond verhalen... Wie was er toen die het hoorde? Hoe vertel ik verhalend de vragen van twijfel, de antwoorden over het hoe en waarom over het leven en de dood, over de bron waar alles begon?…

Wie komt er op het pad der tijden? gehuld in doorzichtig blauw de meester van geduld en vrede die richting geeft aan ons gedrag beloning voor intens beleven klaar voor de zware taak kraan te zijn voor alle straling in volmaaktheid niets genezing in de weg kan staan openstelling en aanvaarding een werktuig van de geest met het bewustzijn…

hoe zij speelt met sluike sprietjes langs het korstbemoste klinkerpad en op het water een handje helpt met openvouwen van een lelieblad waarna zij open en bloot de naaktheid van een boom belicht om halfweg de ligusterheg de schijn te wekken in het kreupeldicht gevlochten bed van vergeetmenietjes…

ik heb torens altijd gemeden maar tonen van de klokken kwamen in iedere uithoek met alle vroomheid naar beneden zij raakten bleven haken in een oud religieus gevoel dat opriep om samen te komen leven te schonen voor het goede doel zij horen bij een tijd die ik heb overleefd de huidige goede herder weidt zijn schapen in een andere geest…

soms lijk je even vergeten in de ruis van het leven maar als het stiller wordt laat jij je weer weten in de hoge lach van een onzichtbaar kind spelend met de wind op zonverlichte stukjes bos waar stof in schaduw danst boven het warme mos in rust kom jij nader vult aan wat haast gestolen heeft en zorgt dat ik weer voluit leef…

Het "mysterie" gedicht heeft een wonderlijke kracht, woorden en zinnen niet helemaal zuiver, vormen van gedachten een verhaal. Het verlokt met exotische beelden emotie's die, verborgen zijn in de diepte van je wezen, van alles wat verleidelijk en verboden is.…

In eerste aanblik van uw gezicht ligt het weten, al , besloten dat het eeuwig lied tot u gericht uit vruchtbaar land in d' aderen vloeien zal in kringloop wordt gegoten. Zolang mijn stem mag klinken in ongetelde uren gedenk dan in de donkerste nacht dat onvermijdelijk overgaan tot in dampen voort zal duren. Aan jou,die mij het leven…

ik zag de eindeloze rij zwaaiende handen in snelle vaart wilde ik voorbij maar moest ze in de ogen kijken om ook hun afscheid te begrijpen voelde nog de warmte van samen ook al kende ik niet alle namen stukjes leven kwamen in herinnering die oplichtten in hun blikken weer doofden in vergetelheid van geest het was mooi geweest…

Er gaan deuren open die normaal gesproken dicht blijven voor altijd op slot todat haar vingers zo gaaf geschapen de sleutel zachtjes omdraait ga of sta stil in de storm ga en ga alleen niemand herkent je het is donker…

Zij spiegelt zich in een meer van verstilde tranen voor de allerlaatste keer en de echo van een oud verdriet weerklinkt in haar verloren lied daar danst zij... over het water haast zonder gewicht van vroeger naar later en van het donker naar het licht...…

naarmate het perkament voller geschreven wordt raakt de inktpot leeg onheilspellend zijn de donkere wolken die zich rond de maan scharen sierlijk kringelt rook gedoofd de kaars niets meer dan de naakte waarheid…

waar hemel zijn gezichten lacht in pure liefde en paradijs word ik geraffineerd verleid door hel met zijn magie van brandend ijs ben in het geniep de poorten gepasseerd veel zondigen is zo geleerd geen carrousel van stille tranen en verdriet kettingen en cellen zijn er niet ook hier is overleven troef saters lachen enkel om de…

voor het open raam zit Pino mijn rode kater buiten kwinkelieren en kwetteren vogelkeeltjes dat het een lieve lust is hier in de kamer zingt hij mee de een na de andere lente melodie hij speelt viool met kop pootjes en dikke staart hij heeft het voorjaar in zijn bol…

in stille gratie beweeg jij - volmaakt - in Zen jouw ziel rust gevend 19 maart 2010…