inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 30.238):

Eclips

Wij spelen een verduistering, als
we elkaar bespelen, schoonheid
weggeschonken, resoneert na iedere
trommelslag, gordijn omfloerst
de leegte, doen de stemmen zwijgen,
opent deuren van de huizen die in
doorzichtigheid te bloeden staan in het
brekend licht, geslonken ruimte breekt
uit schoorstenen, rolt zingend van de daken,
we omarmen de eclips als een dodenmis.


Zie ook: http//www.pamapoems.nl

Schrijver: pama, 16 januari 2010


Geplaatst in de categorie: mystiek

2.6 met 5 stemmen aantal keer bekeken 382

Er zijn 3 reacties op deze inzending:

Fanny, 15 jaar geleden
Deze verduistering resoneert in mij door,
mooi geschreven.
Anke, 15 jaar geleden
Heel sterk, klinkt in mij door.
Quicksilver, 15 jaar geleden
Poehee, zeer sterk veelzeggend gedicht!

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)