Alle inzendingen over natte droom

Als de avondzon weer gaat dalen de dag wordt ingehaald door de nacht die dan snel zal komen leg ik me neer en slaap met mijn mooiste dromen.…

Neem even de tijd ontvang de warmte van hen die je lief zijn en blijf hopen dat je dromen uit mogen komen.…

Dat zal nooit meer komen Dat is verleden tijd Dat gebeurt alleen nog in m'n dromen Dat raak ik nooit meer kwijt. Ik blijf op je wachten Ik wacht al zo'n poos Ik bljf van je houden Ik word soms hopeloos! Een woord van jou Een klein teken Een glimlach voor mij Een zin: Ik hou van jou!…

in een droom zie ik ons rennen als zusters van de wind wapperharen dansen terwijl blote voeten de aarde eren moeder Jaguar is de totem van onze stam zij bezielt ons geeft ware kracht wijst de weg…

Brein staat op een laag pitje. Dagdromen heerlijk. Droombeelden scheppen. Je overgeven aan het spel van verbeelding. De creatieve tintelingen komen aandraven en verrijkt het innerlijke. Zoekt naar oplossingen om draden te ontwarren, en druppels vertrouwen op te vangen. Laat de gedachte alleen aanmeren, als de kade hem met open…

Zij wachten geduldig af, samengepakt in het bos, fort van onaantastbaar dromen. Tussen gebogen bomen.…

Onder de horizon liggen dromen. Over de regenboog zeg ik je dag. Een kus als ik je zie als het regent een lach.…

de ochtend geurde pasgewassen net als jouw kant van het door ons gedeelde bed wij hadden de verbaasde nacht een kus ontnomen intiem boven dagblad en koffie bloosden we het donker weg van dichtbij waren we steeds dichterbij gekomen nu is er ander zicht de geuren en besef van samenwonen komen weer terug al is het in mijn dromen…

Opgeborgen zijn voorbije dagen, in stukken gebroken. Alles wat mijn ogen ooit zagen, in een lade van zonlicht verstoken. Het licht zoomt langs de bosrand. Bekend terrein, ik twijfel niet. Toch weet ik niet waar ik ben aanbeland. Is het pas werkelijk als het voor het oog geschiedt?…

De nacht laat mijn dromen los.…

Ik droomde van zondag de druk van de maskerade die op je lag drie uitvoeringen lang mocht je maar je zakte in elkaar kon niet meer veranderde in een rups het was genoeg…

Geur prikt in mijn ogen Geluid drijft op de wind De kleuren zijn onzichtbaar Ik voel me een klein kind Zwart- witte levensstijl Eentonig in de nacht Ik proef de herfst op mijn tong Ik had hem niet zo vroeg verwacht Een blad valt op mijn haren Gevangen in een droom Maar als ik morgen wakker word Is alles weer gewoon…

Wanneer ze schrijft lijkt het alsof elk woord haar streelt, haar huid met de zachtheid van een veer van ouderwetse ganzenpennen wordt aangeraakt, alsof er 100 vlinders op haar gezicht gaan zitten zachtjes met hun vleugels slaan een heerlijk aroma van bloemen verstuivend, met daaronder een liggend gevoel van wakker en waakzaam zijn…

Kom, laat ons de wereld voorbij en toon je ware gezicht in mijn dromen.…

In mijn droomwereld tekent jouw naakte onschuld lijnen van pure vrouwelijke schoonheid waarbij elke omtrek wordt omschaduwd door wazig diamanten stoflicht tot de geboorte van de zon de schatkist van de dag in paarlemoeren licht opent en bevroren traan ontdooit op 't pronkend blad van de lotusbloem. Dan verdwijnen jouw omlijningen achter…

vannacht was ik niet alleen met haar droomde van kapende vagebonden er werd mij een engel gestuurd aangemaand door boven of wellicht lokaal ingehuurd zij zong voor mij het lied van troost waarin eindeloze liefde werd aangeprezen na een wijle hervatte mijn neusgeronk zijn gelijkmatigheid zodat ik nu echt…

zien meebewegen op mijn g rote reis naar een voorlopig e indpunt voor de volgende reis n aar een nu onbekende toekomst d walend samen op weg naar meer o ver pieken en dalen en oevers b lijven omarmen en steunen en s amen alle voorkomende stormen e indig maken in grote harmonie r eizend naar de uitvoering van v eel nog niet uitgevoerde dromen…

steeds sneller, bewogen ogen met het licht in zicht, inzicht de droom…

Hoe de slaper zich wiegt tussen hemel en aarde, het bladspel van een verborgen eik in dromen en in de armen van een nieuwe liefde. Hoe de eenzaamheid zich losrukt uit het hoefgetrappel van het nachtpaard de stem die uit muren klinkt en het hart laat schitteren als de zwaluw, pijlsnel langs de eeuwigheden van de dageraad.…

ga maar terug naar jouw meisjesdromen een prins op een wit paard te lang werd jouw leven beladen met verwachting hee kleine meid ga maar lekker slapen…

de maan spiegelt een reis in gedachten ongrijpbaar voor de stille dromer een buik vol gevoel flarden van eenzaamheid en een duif onderstreept het verhaal in vogelvlucht een slaapliedje voor de bomen die het landschap omarmen als een warme deken een nachtkus voor het laatste woord…

zolvende zachte man Hieper hoog hijgend Holt rook uit je halsterig geknepte mond Oud benauwd piep je je piepende papje Ziet velig verschieten de dampende resten Van de wezig wijze mannenziel Schrik schroterig slijmig verstikt Greep grapperig grijp je Je onbegripte keel Stik stak stoterig sterft iets ademigs Wa wa wak wakker ben je Drog drog droom…

In een toestand van slapend Waken heb ik deze nacht Min of meer bewust meegemaakt, Verstrikt als ik was in dromen Die achteraf geen dromen bleken Te zijn, maar een schijnvorm van De werkelijkheid - míjn werkelijkheid Die voor anderen niet waarneembaar is Maar voor mij een bestaande verbeelding Van ziek zijn dat door medicatie Binnen…

mijn droom voor ons land is één woord: tolerant dat is waar het aan ontbreekt en waardoor men ruzie kweekt elkaar accepteren moet men proberen dat is een stimulans geef het een kans.…

in de veren van een dromenvanger, boven lucht er hangt gezucht de adem van de wind een kind reikt lege handen hoger blinkt een blik de valstrik van vandaag waar blijven we? het gemaakte gat sluit uit…

op weg naar warmer droom ik alvast de lente -wat is ze mooi als ze onbereikbaar lijkt... buiten prijkt haar vorstjuweel in witte winterbloemen ik zeg: 'tot ooit' en laaf de zomer een hooiwagen vol hitte brandt al in de ondergaande zon…

over de wind een hemelsblauwe kus op mijn rug schrijf ik wolken kleur de seizoenen met schildersoog de woorden fluisteren onder mijn huid zoals ze altijd hebben gedaan onder de spiegel is het stil daar drijven dromen langzaam voorbij vandaag ben ik een meer morgen een oceaan…

Blauw repeteert stilte over golven van zee vrij naar zin van leven in jouw brief groeien huizen naar ruimte omgeving stelt zich voor aan bomen, tuinen, leegte beweging neemt niets terug in kamers, zolders, kelders op een droomminuut afstand ligt een boot op bodemloos water te wachten op jouw nieuwe droom.…

Soms zingt de wind van oude dromen ijle beelden van zacht verlangen schoonheid die wasemt over zomerheuvels... Ik zie een schaduw in het oker van de ochtendmaan... Even denk ik aan jou, zoete regen in de tuin van mijn ziel... Ik luister naar de tedere klanken van de dageraad wachtend op je naam...…

Slaap die ik Uit mijn ogen Wrijf, droom die Onuitwisbaar is - Beeld dat helder Op mijn netvlies staat Bestand dat ik Verwijd'ren wil Maar niet met Zich spotten laat Angstbeeld voor Alle dagen Dat ik leef…