Alle inzendingen over negen juni tweeduize

Juni is halfweg. De langste dag komt eraan. Weemoed vult mijn hart.…

Juni is halfweg. De langste dag komt eraan. Weemoed vult mijn hart.…

dertien kalveren, getekend, maar gespaard gebleven twee bestuurders, de één, ook zij is zwaar gebrandmerkt voor het leven de ander, als altijd klaar om een gedempte put te geven besturen in het jaar tweeduizend zeven…

Tweeduizend achttien is vandaag begonnen De vrede is op aarde neergedaald Geen honger meer, geen ziel is nog verdwaald En iedereen heeft het geluk gewonnen Ik wens u hoe dan ook een prachtig jaar! Doe aan de liefde, en omhels elkaar…

Het Brits Museum heeft met kennersblik Het lijk van Cleopatra goed bekeken En wat is na tweeduizend jaar gebleken? Ze was geen schoonheid, maar juist klein en dik. Toch doet men zo geen recht aan deze dode. Misschien was klein en dik toen in de mode.…

Maar kijk, daar is een oase met muziek en praal en pracht en dan schiet hem weer te binnen dertig juni, overdracht - van de coalitiemacht. Dertig juni, hartje zomer, veel te heet, dus trots en vlug zonder een keer om te kijken klapwiekt hij naar huis terug.…

met hun stelen mee wiegen zongele hoofdjes volgzaam heen en weer…

ik wandel tussen licht en land van zand het water bekijkt mij met zijn grijze ogen ik kijk terug naar haar tijdloze bewegingen het strand loopt heerlijk nu de wind is er de enige hindernis maar hij waait wel in alle kleuren de vlucht der vogels volgt de lijnen van het water er heerst een oude bekende stilte een korte schaduw van zon op je…

Niet de meteorologische want daar heb ik niks mee, neen, 21 juni, das de dag, dat de zomer echt beginnen mag, en die stormen mogen nú dan wel loeien, als het over drie weken dan maar gedaan is!…

Toen hij nog net geen negen was Zei pa, na wikken en na wegen ‘Al zit je ma in zak en as Dat kijkadvies kan aan het gas We gaan gezellig naar Saw negen’…

Wie weet toont men in later tijden aan: Het jaar tweeduizend heeft niet eens bestaan.…

negen maanden lopen dromen, hoe dat alles toch zou zijn, je bent een wonder, een mysterie, zo volmaakt en toch zo klein. negen maanden nieuwsgierig wachten, terwijl je groeide in mijn schoot. ook ons liefde werd steeds groter met elk stampje, elke stoot.…

Het is een jaartje of tweeduizend terug Dat noem ik nog eens ak’lig lang geleden Intussen is Hij boven, wij beneden De jongste dag komt ook al niet zo vlug Vaak hoop ik in dit trieste tranendal Dat ’t echt gebeurd is in die verre stal…

juni 2012.…

tweeduizend jaar ben je adembenemend jong je kinderlijf tachtig stamelende centimeters lang…

Want in de zomer van tweeduizend zeven, beginnen de vakanties, voorgeschreven, twee weken later, naar maar waar en zwaar. Maar toch, ook deze ramp valt wel te keren - Leuk! Pinkster geeft een weekje vrij van ’t leren!…

Ik hoor wat vaker twintigveertien zeggen Tweeduizendveertien is nog wijdverbreid Maar ja, die extra lettergreep kost tijd Dus zal tweeduizend het ooit af gaan leggen Misschien speelt ook het States-effect wel mee: Daar scoort nu ‘twenty fourteen’ een op twee…

Negen maanden groeide jij in mijn buik. Negen maanden keken wij naar je uit. Nu ben je hier, het is een wonder. Je bent zo mooi en zacht, echt bijzonder. Kijkend naar je in je wiegje, zo klein. Zijn we Hem dankbaar dat je ons kindje mag zijn.…

Nu is weer Frits van Turenhout gestorven Bij steeds meer van mijn grote/kleine helden Moet ik de dag van hun verscheiden gaan vermelden Als laatste heldendaad door hen verworven Buiten beeld leest hij zijn sterfjaar van papier De uitslag is tweeduizend null null vier…

Zeven juli tweeduizend en vijf Weer een dag die de boeken ingaat Als een dag waarop we stilstonden, stijf Bevroren van angst en vol van haat Haat voor het niet weten Niet kunnen voorspellen wat er komen gaat Wie heeft dit op zijn geweten En weet hij wat voor verwoesting hij achterlaat…

Als kind hoorden wij Op de zondagschool dat Het wel tweeduizend jaar Geleden was dat jij Geboren werd - In een kindergedachte klinkt Dat zo ongeveer als eeuwig Nu ik de volwassenheid al bijna Achter de rug heb besef ik Dat het gisteren moet zijn geweest Dat jij geboren bent en voor eeuwig Niet gestorven bent…

de nacht glijdt langzaam langs de regenpijp omlaag over straat tot waar het water lonkt en soms ook plonst vanwege een overmoedige wandelaar al lang niet meer zo stabiel dus als tweeduizend jaar geleden en midden in het dorp staat alleen nog een dode brievenbus…

Dag van het gedicht in tweeduizend acht Dichters weten wat er op die dag van hen wordt verwacht Net als de rest van het jaar komt het één na het andere gedicht Want geef ze een pen, zet ze in het licht Dichters zijn gelukkig als ze schrijven kunnen echt waar Dus op naar de dag van het gedicht Tot volgend jaar.…

Met tweeduizend vijftien ben ik klaar, voor het jaar tweeduizend zes en tien. Het komend jaar wil ik niets veranderen, dan met open vizier helder te gaan zien. Veranderingen hebben ons niet nodig, die komen onaangekondigd misschien. Laten wij open blijven en elkaar helpen. En voor de rest? Ach, we zullen wel zien!…

Negentienvijf- enveertig vliegenier kon kussen als tierelier moeder was jong maar haar veer- tien jarig hartje propelde als tierelier tweeduizend- enzes? de vliegenier kon kussen.... niet te blussen! en haar hart propelde nog steeds ‘Kassie’ met zijn vlieger- jas ‘t is alsof het gister was!…

November nog, vannacht vier graden vorst In feite moet de winter nog beginnen Het haardvuur brandt, geen ijsbloem groeit hier binnen De schoorsteen trekt en wolkt uit volle borst Het vijveroog glanst stil en kaal en koud Het jaar tweeduizend zestien is al oud –…

negen maanden om te groeien naar het eerste afscheid…

juni 1993 - juni 2003 palet van gemengde kleur terpentine, schilderslinnengeur tabak, as, Old Spice en bier flessen leeg, chaosrommel alweer een goed glas gevuld met gebruikte penselen ik verstop me want verfvingers op de smetteloze moeder deur, wij hebben allen aparte kamers en jij een minnares om de hartstocht te delen.…

in een trip waarin de kat was verweven De dierenambulance bracht hem naar de afkickkliniek en kreeg de kat last van een "cold turkey"en werd ziek Het bleek dat hij een "bad trip"had gesnoven maar godzijdank is de kater weer in negen levens gaan geloven.…

Kat in zwartste lijden, ontspringt uit haarzelf, garen spinnen uit haar negen levens. Uit: 'De kat maakt rare sprongen ' Pama.…