Alle inzendingen over niet uitgesproken

een woord als "stillekes" leg ik voorzichtig op een gouden schaaltje soms voelt dat uitgesproken licht als ik het optil van papier neemt het me mee als vogel op de vlucht stil, licht genoeg voor tranen liet jij mij andere, mijn lief, als lente, adem, kus…

Pas woensdagochtend, Nederlandse tijd, zag ik Het drama Kemkers-Kramer op de buis Wat Gerard met zijn handen deed was echt niet pluis En ging ten koste van mijn rikketik Als Sven nu kiest voor Peter met de losse handjes Vrees ik voor veel meer uitgesproken standjes…

Wél is ze uitgesproken boers.…

Donker door nooit uitgesproken gedachten. Lachende evenmensen. Ik glimlach terug. De donkere gedachten vullen mij. Denken gaat niet meer. Ik doe het. Gedachten vloeien uit mij, vallen in een plas met bloed. Mijn gezicht glimlacht. Maar evenmensen lachen niet meer terug..…

Een wit gekalkte lijn scheiding tussen juichen en een uitgesproken vloek tussen waarmaken van een droom en een stukgelezen jongensboek tussen het opveren van de menigte en honend surround boe geroep Een wit gekalkte lijn schepper van de overwinning of van het onzichtbaar verliezer zijn…

ik speel als choreograaf met de wereld om mij heen de bühne wordt wat intiemer het publiek komt ademloos dichterbij wij hebben niet zoveel meer om te overbruggen met gebogen ruggen wij knikken al instemmend als de woorden nog niet uitgesproken zijn onze golflengte in de wereld wordt identieker en vooral heel klein…

Uitgesproken met een stalen gezicht Onwaarheden; op de strijder gericht Al is de leugen nog zo snel De waarheid achterhaalt ze wel Uitspraak toen sloeg in als bom Een geestesstroming ouder dan het christendom Gnostiek: ziet geen tegenstelling tussen goed en kwaad Strijd verloren, door trouweloosheid, verraad…

je draagt vaak wit omdat een andere kleur zo uitgesproken is het zet je zonder groet of weerwoord met een oogwenk in de hoek die jij nooit zal kiezen omdat de voorgrond altijd jouw domein zal zijn waar jij in chique wit de meest geschikte primus inter paris gaat blijken…

Straks zullen ze de leegte vullen als woorden worden uitgesproken. Dan zal de schaduw verdwijnen plaats maken voor een nieuw begin.…

Voorzichtig wordt het woord weer uitgesproken Een nieuwe kruistocht naar ‘t beloofde land Bij pelgrimgangers - ijzers in de hand - Is nu het bloed al bijna aan het koken Ach op TV wordt ie elk jaar gereden En niet langs elf maar langs wel duizend steden…

Woorden die als Losse flodders De ruimte in Worden geschoten - Niet geschoten Is altijd mis, Is het devies - Overdaad aan woorden Die niet beklijven In de lucht waarin Ze worden uitgesproken - En dan die paar Die overblijven Als de rest Naamloos is verdampt: Ik hou van jou, Kom nu naar je toe En doe er verder Het…

Een woestijn van woorden waar iedere korrel anders uitgesproken wordt ze liggen daar, hoe kan het ook anders, als los zand aan elkaar ze worden ieder de wereld ingeblazen zullen zelfstandig verder razen en maken de mooiste refreinen op allerlei dubieuze dan weer reuze festijnen.…

Nu heeft die Juncker - Timmermans zijn baas - Zijn voorkeur voor een ander uitgesproken. Frans bleef beheerst, maar toch, zijn bloed ging koken: “Wat denkt-ie wel die dronken ouwe dwaas? Maar ik ga dóór, ik geef de moed niet op, En niemand, níemand kust voortaan mijn kop!”…

Hoe intens klinken ze uitgesproken door juist die je bemint? ik hou van jou! Hoe zoet klinken ze die lieflijke woorden vanzelfsprekend bijna tot je ze niet meer hoort! Toch zijn die vier woorden, de mooiste die je horen kunt en wilt ik hou van je.…

als het zoeken naar een lach ontaard in tranen het verlangen naar woorden in de stilte verstomd de hunkering naar liefde ondraaglijk wordt uitgesproken wensen niet worden gehoord sterft een verlangen in eenzaamheid zoek ik mijn tranen in een lach hoor ik woorden de stilte verstoren vind ik mijzelf in verloren dromen…

kwam tegen en over niet eerder zo uitgesproken dacht ik, van enig gevoel verstoken, dit is het, tot zover verdraaid, dit is mijn site want met speels gemak zet ik hak na hak ik heb allang door dat men gaat voor een welluidende titel voor aanschrijvend gekietel steek een woord steek de moord zeg nou zelf dit is toch ongehoord !…

Misschien is niets of wel iets de gedachten van een eeuwige twijfelaar doordrongen door het wel of niet het spel wordt gespeeld niet uitgesproken naar gevoel het conflict de trots ongekend onbemind gecamoufleerde waarheid misschien, misschien het antwoord op een vraag dat niemand verdient ik lach en ken de waarheid door en door…

dorstig lik ik de woorden van jouw lippen eet vol zinnen uit je hand het vraagt me niets maar geeft een uitgesproken kans om licht uit donker te zeven heel even, geborstelde woorden te bewegen in vervoerende klank de luister van het ritme proeven kloppend aan mij flank…

Woorden uitgesproken in mijn hart stil in mijn diepste verhullen roep om betekenis van mijn zijn zoeken naar innerlijk wezen naar houvast en zekerheid zwijgzaam vragen naar liefde naar inzicht gewoon een steun een mens die geen eisen stelt in eenheid samen zwijgt tot begrip uit onze ogen spreekt.…

Behalve de zin die nooit is uitgesproken. Alles naar de kant in een hoek geveegd. Het hart met de schouders ineengedoken. Als schaamte of misschien onwetendheid. Het woord dat onopgelost blijft knagen. Een terugkerende onbeschrijfelijke steek. Het woord dat je blijvend mee moet dragen.…

Stilte In de nacht Gedachten tieren Gevoelens woekeren Jij zit in mijn gedachten Ik mis je Te erg Verdriet steekt de kop op Ik roep je naam Maar je antwoordt niet Het blijft stil Te stil Uitgesproken Luid roept het verdriet Tranen in mijn hart Weerspiegeld in mijn ogen…

ónder de woorden leeft het onuitsprekelijke alle houvast is daar grondig weggebrand ónder de woorden ligt een stille ongrijpbare laag die op je thuiskomst wacht als je uitgesproken bent ónder de woorden leert het oude leven hoe je sterven kunt als de vogel die de boom beroert…

Tussen verdraaide handen het licht der schoonheid omgeven door wanden van geborgen blijheid Wijsheid in stilte behouden door je eigen van angst bezeten kilte dat je doet zwijgen Maar de emotie van hart uitgesproken liefde in een zucht wat in eerste instantie verwart zal vrij zijn door diezelfde lucht…

Ik dool door mijn hoofd op dit late uur en kom langs stille wensen, niet uitgesproken gedachten, vage herinneringen, smeulend vuur. Ik dool langs niet geheelde wonden, onverwerkte angsten, heimelijke zonden, zacht verdriet om mensen die er niet meer zijn. Ik zie ze aan met weemoed en met pijn. Het is de blues…

het slechte nieuws wist hij knap te doseren verhullen in een therapie-verhaal compleet en fraai geïllustreerd met fotobeelden maar eenmaal thuis plaagt juist wat niet is uitgesproken slaat keihard weer de twijfel toe knappe dokter die kan snappen wat of mijn fantasie juist daarmee doet…

alle woorden fluistert de wind zijn al eens gezegd alle zinnen zijn al eens uitgesproken ze luistert met een glimlach in haar ogen haar hart schrijft de melodie van angst en hoop en vertrouwen strijkt even met haar hand door haar verwarde krullen pakt dan een pen schrijft haar zinnen op papier wil ze aan jou toevertrouwen…

alle woorden fluistert de wind zijn al eens gezegd alle zinnen zijn al eens uitgesproken ze luistert met een glimlach in haar ogen haar hart schrijft de melodie van angst en hoop en vertrouwen strijkt even met haar hand door haar verwarde krullen pakt dan een pen schrijft haar zinnen op papier wil ze aan jou toevertrouwen…

uitgesproken zinnen zijn niet weg wie geeft om hoort wel wat ik zeg mijn woorden leven geef ik door zweven aan de hemel van mijn bestaan dat jij mij niet meer kan verstaan betekent alleen dat onze wegen verder zijn gegaan dan tijd dat de letters die ik zeg verdwalen verloren zijn in het verdriet in de pijn in de spijt…

In beelden heb ik leren denken Als woorden mij ontbraken En Nederlands mij voorkwam Als een vreemde taal Is het beeld nooit uit mijn denken verdwenen Zichtbaar als was het tekst op papier - Woorden lossen op in de lucht Als ze zijn uitgesproken Maar beelden blijven bestaan Als waren ze uiting op schrift En staan voor eeuwig In mijn…

In wat ik schrijf lees je mijn gedachten maar ook mijn gevoel leg ik open en bloot daarin neer ik ben de schaamte reeds lang voorbij niets wat mij nog deren kan dat is iets van lang geleden pijnlijke woorden uitgesproken zijn zo van mijn schouders gegleden mijn geschrift is dus een open boek waarin ik op zoek ben naar wat geluk of iets…