Alle inzendingen over niet weten waar je a

Bevrijdingsdag, geen moment te verliezen onzekerheid over wat je wilt, moet en mag. Angst vanuit het verleden en voor de komende dag zoekend naar ruimte om te kiezen.…

Een gebroken hart dat machteloos is door smart, ogen vol weemoed.…

Dit kleine plekje waar ik woon, is een heel klein onderdeel van een veel groter geheel. Een stipje, misschien niet eens te zien vanuit de lucht. Een vage omtrek in een snelle vlucht. Het is mijn plekje, zo vertrouwd, mijn dagelijks bestaan... waar ik me thuis voel. Nooit meer weg wil gaan. Zo onbeduidend en zo klein.…

Als de grond drassig is van tranen spring ik over de plas Er spat nog modder op Ik veeg het af en loop door in ferme pas Als de grond droog van zonnestralen verharding geeft op paden houd ik in om stil te staan me te beraden hoe in hemelsnaam die sprong zo licht, zo soepel genomen leek Omdat ik niet ontweek? Omdat ik ergens…

A-b-a-b wordt nu a-b-b-a, Dat heeft een bij de voetbalbond bedisseld. Het schema bij een strafschopserie wisselt, Wat door mij word ontvangen met “Hoera”. In ABBA zit altijd veel melodie, Het voetbal ademt steeds meer poëzie.…

Wanneer jij waar dan ook verschijnt dan vorm je één harmonieus geheel. Maar jij bent een verhaal met een open eind. En soms laat ik me gaan op de vleugels van de tijd. Wanneer jij, wanneer jij...…

geef mij de tijd van a naar b te gaan, laat mij weten hoe de letters werken, laat mij merken dat de a voor aandacht staat, hoe behoedzaam lettertekens ons behandelen zolang wij de l - wederkerende letter van liefde - niet vergeten aan te spreken bij het wandelen door een 2-persoonsalfabet, met als uitzicht op het eindpunt een zeer voldane…

Ik rijd een dAk hoog ______boven land______ waar koeien vastgenageld staan: de laatste zomer-zon-ne-straal—— ________rechtop en roerloos ondergaan. Ik prent dit ansicht (O-)(Gen)-blik op melkwit ingebonden blad: een =spoortje= zwartgereden inkt dat r[a][a]mpjes poldergroen bevat.…

Langs de A-28 is bij Nulde het kunstwerk "Herenfiets" gestolen.…

En waar communicatie is gestoeld op een andere leest. Want onder de gordel telt het meest...…

weten wat een droom er nodig had ik soesde weg en ik vergat een jongensboek om te vergeten nam de A-Train van de stad om rap de duisternis te nemen naar de zee - die lieve zee waar wij een eeuwigheid verbleven waar de mensen zo graag kwamen wij de wolken verdreven…

de slaap was vannacht onberispelijk aanwezig, zelfs de taart hing aan de klok die grijnzend naar me keek, vele dromen brachten de kers terug en werd gelegen in een toef van een zoet roomhartig verlangen de bochten in de weg werden verlegd tot wijde hoepels met een enkele strook die het vluchten bleef behoeden daar de omtrek van de nacht zich…

Waar zouden we die juist zetten? Met hoeveel meter tussen de stoelen? Dan bleek dat achteraf weer een gerucht. Zouden we mogen sporten in zeer kleine groep? Daar hadden de niet sportieve mensen weinig aan. Ze zaten al in gedachten te aperitieven op hun balkon.…

Innerlijke rust je van de stilte bewust onder het maanlicht.…

buspirone 10mg…

into the view of a street.…

Live is a cabaret zelfs buiten jouw theater show en glitter plastic en glamour een ware maskerade tot slot de finale een salto mortale…

Kom nu slapen, maak een eind aan dat gedaas De dag is rond, wat valt er nog te rapen ? Vlij je naast me, staak je innerlijk geraas. De maan beschijnt de kamer dus mag het licht nu uit ? Ik zal je slapen strelen, ik wieg je gammele schuit. En nu we onder zeil zijn, -geen mens die ons nog schendt - komt Beëlzebub ons halen, hij die…

Zolang je nog maar weet waar het noorden is de weg omhoog Vluchtend beland je in het verhaal van een ander weven zich draden over elkaar vormend een grillig patroon zoekend een nieuw bestaan uit onverwerkt verleden in het heden van wie wegtrok met de noorderzon ontladen door een hert ontvouwend je a-vier ontwapent zich de hartstocht…

zoals mijn ziel weet wat je hebt te geven in dat hart zou' ik altijd kunnen dwalen -------------------------------------------------- Beth Nielsen Chapman: There is a light…

dat je niet bent meegegaan naar Amerika,Australia,Canada,Europa de 'a' resoneert in al die…

Zijn pleidooi voor de literatuur Kwam voort uit geloof dat beschaving - ik citeer exegeet A. van Dis - Met intelligentie speelsheid cultuur De barbarij steeds overwint Ook al is het lichaam nog zo kwetsbaar en zwak Juist nu zal de geest overwinnen Als in die koortsdroom Waar beelden vertoond worden van de profeet Anders dan die…

rose for the sun that shines through bare branches a rose for two birds in the tree a rose for the chrysanthemums that are in bloom a rose for all the clouds in the sky a rose for the love that it is lasting a rose for perseverance in all struggles a rose for the warmth you give me a rose for all the thoughts I share with you a rose for…

(een naamdicht) A ls een klein vlak . L and, dat saai .. B lank kleurt, ..... A ls ..... Y ell .. R oept: ´Word . A ls wij!´, sterft K leur, wordt het doods.…

Wat níet goed is, dat weet de EBU nu Geen standpunt - zwijgen over Israël De Gazastrook in puin - a living hell Wat goed is klinkt dan ook volstrekt niet cru Die wereld zonder grenzen mag er zijn Imagine - als de echo van Joost Klein…

Er is niet veel voor nodig: Dronken Pool op den dool “I am a tourist” misverstaan Rugzak zonder rug eraan De opschalers een vuistje erbij Hun inzet ongebreideld Heeft “Je weet maar nooit” weer Een moordaanslag verijdeld…

in het donkere huis leek niemand meer te wonen alsof hij voorgoed vertrokken was doch aan de wazige einder werd onverhoeds het licht ontstoken alsof hij was aangekomen daar waar zijn reis ooit begon (aan A)…

Zomaar gaan zitten. Concentreren zonder concentratie. Voelen zonder emoties. Zien zonder kijken. Verstaan zonder horen. Gedenken zonder gedachten. Kennen zonder kennis. Begrijpen zonder begrip. Doen zonder daden. Vinden zonder zoeken. Dit gewaar zijn komt en gaat. Zoals de wind. Zoals ook de wind bestaat.…

In de mij Resterende tijd, moet en wil ik nog ontzettend Veel doen, daar mijn intentie Was, is en blijft continenten Te aanschouwen; 't continent Australië Wacht op mij. terwijl Sydney weet dat ik ga Voor haar Als laatste in rij wil ik dansen op de Trappen van het Sydney Opera House met Aanwezigen als publiek dat meedanst tot de dood…

Heel haastig nog de luide stappen op de straat: er zijn de boodschappen voor ‘t lekker eten en zoveel waardoor bijna wordt vergeten waarom het allemaal begonnen is, zo lang geleden. Er is de oorlog nu, de vluchtelingen, ‘t zwijgen, de stille nacht, de sterren die als toen weer glanzen, maar er is ook het groot verlangen naar de Heer die mens…