Alle inzendingen over nu ben je weg

Ik ben de weg kwijt, als ik ben aangekomen bij mijn geliefden. De duizend wegen hebben alle zelfde doel: geluk voor ieder. Voor goden, duivels, heiligen, misdadigers en stervelingen. Voor mij en jou dus, ook deze maandagmorgen, het hoogste geluk. Voor ieder anders, en toch ook weer het zelfde: geluk voor ieder.…

Ja hoor Daar is Het weer De zwaarte Het gevoel Dan wil ik Niemand Zien Dan wil ik Weg Weg van De last Die ik Nog steeds Met me Mee draag Weg Van Het niet Mezelf Zijn…

Het liep niet recht Maar heel schuin Via wegen van zuid naar oost Mijn weg liep recht Jouw weg liep krom Maar jij kruiste mij We ontmoetten elkaar Als twee lijnen door elkaar Want het liep heel mooi Je zocht iets anders Maar vond mijn weg De weg naar geluk…

mij ik ben de weg kwijt.…

Ver weg, dat is waar je nu bent, geeft niet, ik vind je een leuke vent. Ver weg, liefde zal de juiste weg in slaan, om een adembenemende route te begaan. Ver weg, doen de gevoelens alleen maar groeien, eerlijkheid en warmte zal hier uit voortvloeien. Ver weg, een grenzeloos bestaan, laat onze liefde zijn gang gaan.…

Er zijn geen wegen, wandelaar, al wandelend – onstaan de wegen.…

Aan het begin loopt de weg al dood het wegdek is nog niet klaar. Die weg is voor mij onbereikbaar dan maar een andere weg nemen want welke weg je ook afloopt het is altijd richting toekomst. Blijf niet staan voor een gesloten weg want er is altijd een alternatief.…

weg is mijn leven weg mijn gevoel weg mijn liefde weg mijn doel zoveel tranen zoveel pijn zoveel weg wat mooi kon zijn duurde maar even waren het wel zes jaar van mijn leven denk ik nu wat ging het snel het is de ware liefde voor mij daarom vloog het ook voorbij des te harder is de pijn te beseffen niet samen te kunnen zijn…

Soms wil je de makkelijke weg nemen, omdat alle moeilijke wegen doodlopend blijken te zijn. En soms moet je de moeilijke wegen blijven nemen, omdat je weet dat er vast wel een moeilijke weg naar de oplossing leidt, want via de makkelijke weg kom je elke keer weer op hetzelfde punt uit.…

Zo ben je daar aanwezig zo ben je weg dan afwezig Ik kijk naar je mooie ogen ik lach om je grappen kijk even niet weg was je, kan het niet snappen Afwezig, weg en nu? voor altijd niet meer daar afwezig, weg het is stil, klaar De tijd gaat door de klok staat even stil ik moet verder zonder maar dit is niet wat ik wil…

een avontuurlijke weg Een veilige weg Mijn weg, al was hij doodlopend Alles liever dan die ene verpletterende alles vermorzelende weg van weggaan Een weg zonder afscheid…

Mijn weg is liefde voor en van ieder ander als alle wegen. De vele wegen hebben alle tot doel: geluk voor ieder. Voor en na de dood wil ieder hoogste geluk, zo als ik nu al.…

waar geen wil meer is en motivatie ontbreekt is elke weg weg…

In puur blauw ijs van winters licht Vinden wegen rivieren steden Hun plaats opnieuw in het bekend bestel. Een oud man vraagt: Wie won de oorlog, vrienden? Het klinkt misplaatst en wreed. Langs de wegen staren uit magere knapengezichten Dezelfde ogen ons aan. Hunkerend. ------------------------------- uit: 'Roos uit modder', 1958.…

Geluk en liefde van ons beide dat is de weg waarvoor ik kies, niets zal er toe kinnen leiden dat ik daarop het gezicht verlies. Met ogen vol van aandacht voor hetgeen ik nu behoed, vervolg ik elke dag en nacht de weg die ik vervolgen moet.…

Op weg naar huis de trein is streng 'sssst' staat er op het raam mensen komen binnen, kijken lopen door een dame gaat wel zitten bellen, ziet geen 'sssst' hoort geen 'sssst'' praat haar weg, mijn weg de hele stilte weg…

Gods wegen zijn breed Gods wegen zijn lang Gods wegen maken een mens wel eens bang Vertrouwen in Hem Vertrouwen in u Bang zijn hoeft dan niet meer Tenminste, niet nu…

Onderweg Langs paadjes en wegen Afsnijdend en via omwegen Ga ik mijn weg langs vergeten steegjes En via verkeerde zijwegen Steek ik kruispunten over. Men zegt wel: “Alle wegen leiden naar Rome”. Maar daar is niet mijn thuis Ik zoek de weg terug Naar jou…

Heel even weg jouw handjes om mij heen nu bij de begraafplaats helemaal alleen..........…

Je bent weg... en je blijft weg, net zo snel als je gekomen was, ik heb je niet eens zien gaan... tóch heb ik van je genoten, al was het maar voor even, 't heeft geen zin té lang stil te staan... Je bent weg, en je blijft weg.. dat heb ik nu begrepen... ik zal aan je blijven denken, met een halve lach, en een hele traan...…

Mijn weg is eigenzinnig en vrij. Als een vrijzinnige hoor ik nergens bij. Ik weet niet wie ik zoeken moet. Groet mijzelf de morgen met een ochtendgroet. Mijn weg is gevaarlijk naar geval. Als een stuntman verkeer ik voortdurend in een vrije val. Ik kom weer boven als het zo wezen moet.…

Als ik wik en weeg, kan ik dan afwegen, voordat het gewicht me te zwaar wordt? Of wordt er gewikt en vervolgens over mijn lot beschikt?…

De ochtend nog zwart scheer ik mij in een wipje mijn tanden gepoetst weeg ik mij in de bijna stilte commentarieer…

ze is weg weg uit je leven je kon niet eens doei zeggen ze is weg voor altijd haar leven is weg voor altijd leegte overspoelt je je vlot is aan het zinken je enige redding is zij en zij is weg voor altijd je huis is groot te groot voor jou alleen niemand om te aanbidden niemand om voor te zorgen jammer erg jammer…

Geluk staat voor de deur, maar ik kies iets anders ik kies te rennen naar onzekerheid De kans op iets wat al niet werkte voorheen als een soort adrenaline rush naar afwijzing maar het vechten maakt het zo mooi de kans die geen kans is en ik geef de sleutel van mijn huis die ik wil dat een ander heeft in de hoop dat ik het geluk niet uit de weg…

Via Via weet ik ongeveer wie ik ben iemand onder al de mensen die de stad levend houden en me mijn ziel laten zien We voeden elkaar, eten dus elkaar als één lichaam mensheid, hongerend om te leven ongeveer wetend wie we zijn temidden van elkaar en de rest op onze lange weg omhoog, omlaag en in het rond De doelen die ik…

Ter Marse 'in het veen' onland, wildernis er omheen drie boerenplaatsen op een verhoging dicht bijeen pioniers waren ze midden in het veen een hard bestaan ze ontginnen het onland er omheen met de buitenwereld geen contact alleen een pad naar Onstwedde het veen verdween Ter Marse werd normaal een paar boerderijen langs de weg…

Mijn weg voert (langzaam) mijn werk mijn leven uit.…

Wij zijn te hoop gegooid, wij liggen bleek en bloot en onmiskenbaar dood langs smalle, stille wegen. Van wortels afgesneden, het loof dat leven was en stem van wind en regen is op de akkers stom gebleven. Wij zijn gerooid en afgelegd en nagekeken op gebreken. De grond die onze moeder was is dood gewicht gebleken.…

ik wil weg weg van hier ik verveel me heb niets te doen ik val in slaap trrrrrrrring de bel gaat yes nu snel naar huis…