Netgedichten

netgedicht (nr. 81.130):

Wegen

Mijn weg voert
(langzaam)
mijn werk mijn leven uit.

Aan jouw hand
volgen
mijn voeten

de weg naar het licht
dat blootgelegd is
door de zon (jouw kus),

mijn weg
naar de horizon
waarachter jouw hart wacht -

mijn hart klopt
aan jouw hand,
hunkerend naar leven

(verwonderd ontwaak ik
hier en nu in een land
achter de doorgang

door het donker dat
aan jouw hand
is doorkruisd…)

en in andere zin is mijn hand
voor jou het hart dat je voert
langs wegen die er voordien nooit lagen

zonder ons zoeken
naar
een andere weg