Alle inzendingen over oever

Ik laat me gaan in de stroom, met de stroom de bedding, de oevers tast ik af mijn vingertoppen strijken langs de rotsen en de krokodillen voelen waar ze verpletteren in welke hoeken ze snijden ik ken de spanning van hun spieren, poten, kaken en laat hen gaan in mijn stroom, met mijn stroom mijn bedding en wijkende oevers geven hen de ruimte…

De beek is verstard; de rietkraag langs de oever huivert in de sneeuw.…

Haar bloemen vallen op de oever, de maan schijnt – de mannen schreeuwen.…

Vloed over oever, Tot het gelegen stroever... Invloed, o droever!…

En de oever is onbereikbaar.…

De jasmijn staat in bloei de rivier begint te zingen van oever naar oever. De trein volgeladen met in zichzelf gekeerde mensen geen spoor blijft achter. De tijd likt zijn wonden op de vleugels van het getij hopend op een wonder.…

In Slenaken is door hevige regenval de rivier de Gulp buiten zijn oevers getreden. Ze hebben daar in Limburg een probleem, Door neerslag in de vorm van bakken regen Heeft nu de Gulp zijn oevers overstegen, In Engeland zegt men: “What ’s in a name?” Want water komt soms kolkend uit zijn schulp, Maar zeker gulpend water uit de Gulp.…

vuurrode nevels rimpelen over water nog vage oevers vogels begroeten de dag met pure levensvreugde…

Aan de oever van de hemelse rivier huilend, zat ik. In de nevel van de waterval glinsterend gezicht van mijn aartsengel, zag ik .…

Pas toen ik aan de oever Dante las Dacht ik wie ben ik nu eigenlijk wel of niet De plant herken je aan de vrucht voorjaar…

te landen weer te lopen langs de oever zomaar kijken naar die rivier…

Aan de oever van de beek lig ik in het zachte gras In het ruisen van het water proef ik mijn gedachten Woorden van een zoete smaak fluisteren liefdesakkoorden Het ritme streelt mijn gedachten en laat de woorden leven Langzaam vaar ik mee naar het land van liefde Zweef in oneindigheid op mijn zoete gedachten Aan de oever van de beek…

Nooit krijgt hij het heen en weer de baas van 't veer Hij kent zijn pont,zijn schip kortste route van zijn vaart: Van wal naar oever van oever naar wal, de oversteek telkenmale weer Hij kent de mensen onderweg naar werk, huis de ruis van het water van boeg van 't schuimspoor Hij gaat door -het varen nimmer moe- krijgt…

Wij lagen samen bloot op vreemde oevers toen mijn moeder zei dat het niet mocht.…

Aan de oever van het Tjeukemeer Stortte een ooievaar dodelijk neer Wat de oorzaak was Zag men later pas 'n Babyterrorist met een geweer…

Hij wacht aan de oever van de rivier die wel een oversteekplaats kan gebruiken. Links en rechts speurt hij de horizon af. Er zou een brug gesignaleerd zijn.…

aan een of andere oever bijgeloof toepassen met diep verlangen naar klinkende munt de hartenwens over je schouder gooien in een boerensloot zee of tjeukemeer…

BINNENMEER rankende helmbloem langs de oevers van het meer wassend – het water vlei ik mij daar neer verzonken in het landschap wacht ik - op de nacht…

Eenzaam aan de oever stal het hart de macht Krokussen kussen het gras De macht verlaat het hart of bladeren vallen…

eendagsvlieg oogverblindend zacht met wit doorzichtige parelmoeren vleugels vliegen vanaf de oever naar de overkant had ik vleugels van morgenrood…

Heb wind gevraagd te waaien over velden ruisend riet zon te schijnen over zinderende aarde met hier en daar spiegeling water om te stromen tussen oevers bekleed met weelderig struikgewas.…

nooit stop ik met dit het snelle zilver de bar aan de oevers de wil hij hoort mijn gil de wind die zingt de engel wint bemint vindt…

in volstrekte nederigheid legt het meer zich neer offert haar rimpels aan de oevers houdt de vissen onderhuids stil om alleen maar een spiegel te kunnen zijn van het magische maanlicht…

Als ik hoor hoe de wind ruist door de populieren zou ik jou mee willen nemen naar de oever om samen te luisteren naar het lied dat zij zingen zien hoe zij zich bewegen…

aan de oevers van de tijd op de tempelklok .......is een vlinder gevlogen en ingeslapen sereen en stil luchtledig geen haat momenten zonder tranen worden kristallen stralen van geluk…

vind van zinnen het gekleurd gezag dat gestold in woorden aan de oever lag met het rijmende rhytme van de tijd die de diepste letters uit de golven snijdt…

het woord reikt verder dan de blauwepen waarmee ik door dorre geest en wereld ren om te stuiten op een dromend lied dat men aan de oever van het leven ziet…

Mist Geen kleur Geen verschil Grijze brei Geen vooruitzicht Malen en Meer malen Dwalend op een vlot En geen oevers meer te zien Geen nacht en geen dag Geen leven meer…

Ik heb nog een antiquariaatje van geel verkleurde dromen op de oever van groot failliet. Veel komen er niet, maar die er komen, kopen met tweedehands verdriet. ------------------------------------- uit: 'Bandeloze gedichten', 1996.…

De Tyrannosaurus Rex Opgestaan om te verslinden Hoe kon hij weten dat Aan de oever van het moeras Zijn vrouw hun pas uit het Ei gekropen zoon koesterde En Iemand zag dat het goed was?…