Alle inzendingen over omheining

versmald en turend raken je ogen de oever die de vergetelheid omheinen en jij naar ‘t einde staart waar de zon herleeft in haar compassie, doch het late maanlicht schrobt de nacht voor zich uit en stapelt hoop op afvalbergen woordenhoog jij lijnde de grenzen op je kaart en scheurde de evenaar in twee, jij kan niet houden van een wereld waar…

's avonds begon het te regenen en te stormen in het grijze avondlicht storm, regen en hagel als omheining, geen ijziger woord dan tegenwind de eigenwijze zoektocht naar een kind moeilijkheden van elementen trotserend om het tegenlicht te vinden in het juiste evenwicht ingewikkelt het juiste kind te vinden, familie is van adellijke bloede…

als een zee van glas met vuur vermengd, wilde ik bloemen van schouders kussen terwijl onze monden verzegeld waren en alle ogen schuchter keken, en zonder liefde rood openbloeiden om duidelijk te zien wat pure liefde was, terwijl de zee van vlammend vuur ontredderd een omheining was.…

Binnen strenge omheiningen werken mensen gedwongen onder harde bevelen vullen dozen en laden harken bezaaide aarde vinden ondanks scherp toezicht hun arbeid eenvoudig gezond maar menige avond mogen ze genieten van vrolijk toneelspel om de volgende morgen daagse plicht te hervatten waarbij voortdurend onzekerheid kwelt met tergende…

binnen omheiningen schrikdraad en hekken daar is het waar de afbraak van vergezichten zijn grimmige tentakels uitsteekt daar huist wildernis licht en ruimte kunnen slechts ademen in de geplaveide dromen van een man die met trage tred de schaduw zoekt onder een eeuwenoude mashatu boom stampende snuivende gnoes…

Nog houdt de omheining, als weleer – een hoge muur – de hoven dicht. De middag groent in schemer neer: een loof-getemperd bovenlicht. Dezelfde mooi-gebogen dreef koel, zwijgend, als een kerkenbeuk. Mijn tuinbank – of ze wachten bleef verscholen onder rode beuk. De merel, in de koepelkroon, fluit bij deze avond als van oud?…

Een angstaanjagend huppelende horde terroriseert de duinen van A’dam. De “Bambi’s”, talrijk, hongerig en tam, verstoren daar de openbare orde. Het hek is van de dam en executie lijkt dan de meest barmhartige solutie.…

het terugzien van jeugdbeelden brengt de verwarrende realiteit in conflict met statisch verleden tijd waarin we ons niet verveelden de vliegerhaspel gaat over de kop losgescheurd uit de grond gevolgd over stoppelland en door bietenveld tot omheining voetbalterrein: stop!…

Lemok hoorde de vrouwen die achter de omheining van het mannenhuis behoorden te blijven, zacht zingen. Hoeveel weken was hij hier nu al ? Duizend sneetjes in een volmaakte huid, hij en de andere jongens waren samen met hun Vaders, Ooms en Dorpsoudsten het mannen- huis binnengegaan.…

Wie is dit personage, antiheld Op sokken, dag en nacht op buit belust Men houdt uit voorzorg wacht op Zeeuwse kust En hoopt dat gauw zijn dagen zijn geteld Ook zuidelijk van Schouwen-Duiveland Maakt men van wei-omheiningen veel werk Met man en macht stelt men zo paal en perk Ook elders schreeuwen moeders moord en brand Maar ging het…

De omheining rond hun weiland, plag voor plag gestoken, zo degelijk, ze hadden geen machines toch. Begroeid met gras en mos. Zo bijzonder, want ze zijn er nog! De schapen zijn er voor de slacht, ze smaken goed, een beetje ziltig. Er werd verteld waarom dat was. Het zoute water dringt erin door. Ze eten ziltig gras.…

vermogens ) ) O Amenhoteb Dit is mijn gebed: Een vlieg wrijft met zijn benen om je een lading met verlossing te geven Met elke afstand die je had afgelegd maakte je een gat in het bestaan van het toeval Elke dag druk ik je sandalen aan mijn borstkast En ik word wakker als een glas koffie Een jongen en een meisje en drie duiven springen op de omheining…

fluitend, vechtend om de eer een eikel, vervelend vastgeklemd onder mijn schoen Mijn wandelstok, gesneden uit een gevallen tak Lekker in de hand, zo zonder knoest en bast Plotseling door de schemerbomen een luid gekrak Een wonder, een ree of hert die zich verkast voor mijn ogen ontspring een bruine schicht de donkerte van zijn natuurlijke omheining…

Wind klinkt als een kletsende mep, kolkend uiten scherende vervlochten wolken en zelfs achter omheiningen van prikkeldraad buitelen takken over ‘t asfalt van menige straat. De wind rukt krachtig kanend als razend oog hier buigt ’t getij bomen nederig tijdelijk tot boog.…