Alle inzendingen over onbestaanbaar

Eén seconde van onbestaanbaar geluk. Dan recht ze zich voor sigaretten. Vergissing. Hardheid van de tafelpoot. ---------------------------------- uit: 'Verdwenen Obers', 2005.…

Vraag niet naar de naam van de dag als het grijze jaar de ogen sluit zie niet om naar de rijk gedekte tafels waarop geen ander voedsel dan verdriet vergeet het spreken met de stenen achter de ontwrichte poorten baad je in het wervelende wonder van de onbestaanbare kleurschikkingen laat je in laagjes water weven tot een spinsel op de…

De waterweg slaapt in donkerblauwe dromen een oeververbinding wenkt zwierig de veelkleurige baan verbindt twee uitersten van het bestaan: mijn diepste vrees en mijn stoutste visioenen ik sluit de ogen en zet een eerste stap deze schrede beroert een onbestaanbare dimensie de weg is week en wankel een schuimend koord zonder vangnet op…

Jij hebt je zinnen op het onbestaanbare gezet, jou spreekt het onuitsprekelijke aan. Pijnig je geest tot gekwordens toe tot je de ervaring van de dichter evenaart, zich boven zich verheffend in de dreiging der ravijnen, tot hij van extase vrijwel buiten westen raakt.…

Schildpad drinkt de tranen in een onbestaanbaar land Ik beland ooit met u ooit samen met aangespoelde schelpen op het strand.…

jaren Duizenden schoenen het toneel Alles echter gecorrigeerd Nooit was het teveel Tijd heelt veel wonden niet alle Medici de meest van alle Daar zij dus voorhanden hebben Liefde voor hun vak 't Verdriet in dagen van de week Onuitgesproken geheimen Bigg'lende geharde tranen Stuit'rend tot de kern Gepelde tijden voor oude Onbestaanbare…

aanspreken monden behoeden voor ogendonker in thuisloze sporen treden een jeneverbes verlaten op de hei harde woorden sussen voordat teelaarde onze smaak verkilt laten we ons markeren voordat rietkragen zich sluiten het roomzachte licht zich ruimt verre kou langs onze schubben trekt voordat onze stem besterft in tijd - onverbiddelijk, onbestaanbaar…

In onschuld slapen ze als rozen, dromen richten zich op in een vage moraal, als iets onbestaanbaar, ik geeft die betekenis een pose van gelijkheid, tegendraads, ongehoord met enige schroom, ander de wereld over mij heen, anders blijf ik steken in de kantlijn in alles wat leesbaar is, beeld na beeld, zin na zin, brengt inzicht, om…

Jij, mijn onbestaanbaar verlangen houdt mijn humeur weemoedig gevangen nu je weet hoe ik destijds begonnen ben en de wildernis van mijn wortels verken ben ik misschien de vijver jij de schrijver die mij bevist komt er een einde aan mijn ijver in de hoofdrol die zich vergist ik weet niet waar jij nu verblijft doorzichtig in dit lijfsgedicht…

Max Factor en de Bijbel onder handbereik, zijzelf daartussen middelevenreden, zet zij aarzelend de eerste schreden op weg naar de oorsprong en de zin, het raadsel van haar eigen onbestaan.…

Toen wij nog jong waren en de wereld nog oud was en wij in een ver land op hoge bergen stonden en in het dal diep beneden een lange roerloze roestige trein zagen, onbestaanbaar alleen in het oog van een hevige leegte, riep jij terwijl je de hemel een kushand toewierp ik ben een reisgids kinderen leer mij lezen en 's avonds op het plein…

bijdetijdse babbelaar die steeds zijn grote boodschap kwijt moet in het openbaar geschreven als een woordendiarree die duizend vrienden moeten lezen en waarmee hij zijn bestaan zo hij bestaat, weer heeft bewezen Nee ik schitter door afwezigheid ik ben mezelf maar en heb mijzelf digitaal zo ik besta, maar opgegeven als onzichtbaar en ondeelbaar onbestaanbaar…

Als het licht is ligt zij daar aan de einder is het dat ik haar ontwaar telkens op haar vaste plek op gepaste afstand van mij neergezet als een regenboog onbereikbaar onbestaanbaar het maakt niet uit hoe dichtbij je komt ze schuift altijd vooruit en maakt dat verlangen nooit verstomt Hoe ver durf je te kijken hoe hoog durf je te staan…

Is wat onweegbaar is, wat buiten bereik van onze instrumenten valt, per definitie onbestaanbaar? Het wordt koud in de kamer, hij rilt en hoort de deur dichtvallen. fladderend naar de uitgang het musje Meneer Jeronimo 4…

Op instaboek en facegram ging het los Ze spraken af op zwarte zaterdag In niemandsland, geen hond wist waar het lag Of was het vrijdag, tijdens zwarte cross? Ze kwamen met een grote mallemoer En holyguns - in lege Sprintersbuizen Verging de lol met man en macht en muizen Want mollen was daar lang niet meer zo stoer 't Rapalje ging pas…