Laatste blad

Vraag niet naar de naam van de dag
als het grijze jaar de ogen sluit

zie niet om naar de rijk gedekte tafels
waarop geen ander voedsel dan verdriet

vergeet het spreken met de stenen
achter de ontwrichte poorten

baad je in het wervelende wonder
van de onbestaanbare kleurschikkingen

laat je in laagjes water weven
tot een spinsel op de bodem van het woud

bewonder de voortjagende luchten
in de nerven van het gevallen loof

druppel de tranen in de weke aarde
we staan mat, maar schitterend.

Biografie van deze schrijver

mat poort oudjaar

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 5 stemmen 190