49 resultaten.
In dit ondermaanse
gedicht
3.0 met 65 stemmen 20.770 Ik ben nog jong. Een ijsbaan is het leven.
De benen zweven en de zinnen zweven.
Vioolmuziek klinkt uit een megafoon.
De sneeuw maakt van de wereld een stilleven.
Ik tintel en ik draag een koningskroon.
Door eigen krachten word ik aangedreven
En vrienden zeilen schaterend voorbij.
Het is in hartje winter volop mei.
We schaatsen op een vloer…
Ondermaans
gedicht
3.0 met 7 stemmen 4.314 In de slapende zee was een golf te zien
Een golf
maar vlak voordat het zo genoemd
of voor een bruinvis die de kop opstak kon worden aangezien
was het niet meer de golf
Het was ondergedoken aldus de man in de veerboot
die in een kromme lijn
van het land op het eiland aan schommelde
Het was dag en de man in de boot zag de maan
als de glimp…
Storm en boete.
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 66 Uiterst depressief
bestormden wilde plassers
het ondermaanse.
Geen weergod beboet
voor verdachte formaties,
bliksemse schichten.…
Verlokkend bloot
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 104 de avondzon
kleurt bloedrood
ik zie al glimpen
verlokkend bloot
bij schikgodinnen
in het donker aardse
diep van binnen
maken kobolden
en kabouters zich klaar
voor het feest van het jaar
elven feeën en wat
heksen op een rij
bezemen hun straten
in vrij entree voor magiërs en
tovenaars in rood scharlaken
ridders rovers en bandieten…
Nummertje Trekken
snelsonnet
4.0 met 12 stemmen 130 In dit verlaten ondermaanse oord,
Is wederom een zanger overleden,
Zo wordt het almaar stiller hier beneden
En is het dringen bij de hemelpoort.
‘Ik kom zo bij je, Henny’, zo sprak God,
Eerst wil ik nog wat zingen met Jan Rot.…
Zo'n nacht
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 92 met mij de wachtenden
alle slapelozen
woelend in hun bed
linkerzij, rechterzij
het hoofd komt niet tot rust
wat doen wij in die uren
als vergetelheid niet komt
ik staar naar stille sterren
stel opnieuw de vraag:
"wie ben ik
op dit ondermaanse" ?
.…
Als de nacht
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 121 Als de nacht
Meester is in
Mij, de dag
Het gevecht
Om het licht
Verloren heeft -
Het donker
Mijn gedachten
Knecht, en ook
De slaap zich
Overgeeft aan
Het onderbewuste,
Het ondermaanse
Van mijn eigen ik,
Zie ik dat
Ik wezenlijk verander,
Dat ik mezelf
Niet meer ben,
Hooguit nog iemand
Van eeuwenlang geleden…
Wittebaardenmaffia
netgedicht
5.0 met 3 stemmen 253 mijn schoen bleef leeg, geen kruid- of pepernoot
zou een verkleumd en zwaar gemoed verblijden
nog erger werd mijn ondermaanse lijden
toen ook met kerst geen kruimel overschoot
ik haat ze diep, die vrekkige bejaarden
met luizige en valse witte baarden…
Het erf gelaten
netgedicht
3.0 met 16 stemmen 534 in hoge vlucht
zweef ik ontbloot
van zwaartekracht
overzie de grauwe grond
van het ondermaanse
in blauwe baatzucht
waar klauwen gierig
worden gepoot
op de dood der dingen
heb ik
het erf gelaten voor
wat het is
en mijn laatste kaap gerond
om te hemelvaren in
een tijdloze ruimteslaap…
De jacht is geopend
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 138 Jagen doen we
Zodra de dag
Wakker wordt
Op alles wat
In dit ondermaanse
Onbereikbaar is -
Althans lijkt te
Zijn - rust komt
Pas als we beseffen
Dat we voor vrede
Alleen maar in
Onszelf hoeven zijn
Waar de eeuwige jachtvelden
Voor altijd velden van vrede
Zullen zijn…
de levende moeder
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 557 gelijk aan mij
geraakt de aarde
in alle sferen
zo bezwangerd
uit ondermaanse
maagdelijkheid
geraakt stof bevrucht
in de levende moeder
vaak is dit
een moment
als alle jaren
waar we intens
naar uitstaren
nog zuchtend
in de barenswee
mag ik, de mens,
opnieuw en vertederd
de verduistering
uitvaren…
Waar onfeilbaarheid heerst
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 70 ik kan ze
niet traceren
de zangers van de rei
tonen kringelen omhoog
geurig in wierook
maar niet voor mij
heb geen aflaat en
verdiensten heilig niet
de middelen zoals zij
doelen zijn beschreven
het ondermaanse is enkel geven
dan pas komt de hemel naderbij
waar onfeilbaarheid heerst
heeft de mens nog niets geleerd
van alle tekens…
Stapel vallend puin
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 246 krab maar
aan de hemel
stapel vallend puin
het is geen
eeuwige schoonheid
die daarboven blinkt
je zult eerst
moeten sterven
voordat je daar begint
de weg omhoog
was gepekeld met zonden
de poort is nu gevonden
je bent lang genoeg
door het ondermaanse drek gegaan
verlaat maar snel dit tijdelijk bestaan…
In zonnebloemgeel
netgedicht
4.0 met 25 stemmen 89 je lach
klaterde in
zonnebloemgeel
de heuvel af
tot groen hem
stopte in het
blauw en kou
van de rivier
die ondermaans
zacht schurend
de lage oevers
ondermijnden
met de zomerse
restanten van wat
ooit een gletsjer
was geweest
het landschap
sprak frans met
de couleur locale
van eigen producten
waarbij het harmonieus
zangerige…
Hemelse zaken
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 153 laten
nog droom ik alles dicht in
mijn chaotisch leven vol gaten
dwaal in de realiteit
zoek naar hemelse zaken op
een aarde waar onkruid gedijt
kan de vleugels van
engelen raken maar het
klapperen is geen paradijs
als zij ontvouwen kijk ik
vol vertrouwen naar hun
gracieuze vlucht zonder lucht
ja ik wil mee maar zucht
in dit ondermaanse…
Filosofietje
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 239 Wij zijn gevangen in de tijd
De ruimte is aan ons gegeven
En zodoende het beleven
Van de hang naar eeuwigheid
Door sterf’lijkheid die ligt besloten
In ons ondermaanse lot
Creëerde iedereen zijn god
Om de kansen te vergroten
In de eeuwigheid te komen
Zodat dit leven waarde heeft
Met een doel om naar te streven
Maar eeuwigheid kent dat…
Selène
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 66 In het nachtlicht koestert zich selène
ze zucht maakt zwijgend zachte slaapgeluiden
Een nachtuil waakt en houdt zich op de vlakte
zijn alziend oog en orenpaar gericht
op wat zich afspeelt in het diep verborgen
nauw waarneembaar ondermaanse zicht
Nu zij in morpheus' warme armen ligt
trekt zij haar moerbeizijden vacht
omhoog
haar…
In aanbouw
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 281 Later op dag duiken er curieuze
gaten op
bejaard daglicht waagt er zich
zonder enige rimpeling te water
een troebel theezeefje schept zilvergruis
uit de reflectie
verdwijnt als kruimeldief
in de kruipruimte van het ondermaanse
als een groene draak
zwermt geboomte langs kartelranden
eindeloos bladspuwend
in dode wind
uit de stilte rijst…
Laat schone maagden
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 393 nog ben ik een jonge god
kan veel genade geven
maar kleine stukjes breken
me al op in het ondermaanse leven
laat schone maagden
warm mijn voeten wassen
drogen met hun lange haren helaas
het paren in de hemel is geweest
nog dondersteen ik
op vergane glorie laat
haantje steeds victorie kraaien
in mijn laagaardse herinnering
nu sta…
Aemilius Aquarel
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 152 Voorwaar, Aemilius Aquarel
Uw ode aan de niet te dragen
Vlinderlichtheid van 't bestaan
In 't onderzon- en ondermaanse
Waar de lentelissen laaien
In groene zeeën van bazuinen
Licht laveloos haar voile op
Als loflied en ligt ademloos
In ozonlaag der zonnewagen
Waar tomeloos en ongeremd
Icarus zijn paarden ment
En lichte luchten atmosferisch…
Alziend
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 115 hebben het zonlicht omgebracht
het oog reikt niet ver
het zicht is lang geleden met de zwaluwen vertrokken
ergens waaien als duistere banieren
ruwe manen in de poolwind
vlokkerig buitelt de nacht over de vlakte
alles valt stil in onontgonnen werelden
dan raken de muren behaard
traag bewegen ze zonder te scheuren
naar de geheimen van het ondermaanse…
Megaliet
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 45 In 't ondermaans hemelrijk
Wijds firmament
Splijten goden naar goeddunken
Stenen, tot niemand
Hun vorm meer herkent…
Advent
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 1.060 zwartgesleepte sluier, soezende zomer
tuimelt lichtvoetig als een vilten stemvork
over ons glinsterdak, ondermaans bestaan
krioelt van noten, zingt van opschudding, klinkt
lentelijk, tot winterstof helderhoog zweeft,
licht wordt als groeiend gras haar bloemen
ten hemel richt alsof God spreekt, zij
vergeten dat bangtrillende kou
anders is dan…
APOCALYPS
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 561 het ondermaanse is al ingeloot…
die geschreven staat in steen
netgedicht
1.0 met 5 stemmen 496 zon brandt openingen
in de tijd zie profeten
het volk laten weten
dat de schepping eindig is
ze spiegelen een
eeuwigheid die verder reikt
dan ondermaans bestaan
slechts doden pleiten hun gelijk
geloven is de boodschap
die geschreven staat in steen
hopen op hiernamaals want
waar moeten mensen anders heen
bezit en macht
nemen zij…
Onbestendigheid
poëzie
2.0 met 3 stemmen 1.135 Vlottend op verwisselingen,
Drijven de ondermaanse dingen
Langs de snelle tijdstroom af.
Niets heeft vastheid, niets wil duren:
Op de vlucht der jagende uren
Stuift ons lot daarheen als kaf.
Wat is voorspoed? wat zijn rampen?
Niets dan lichaamloze dampen,
Ras gerezen, ras verdeeld.…
Hoe vergaat het U?
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 830 Ik ben moe weet u
Zeven miljard telt de teller reeds
Allen wachten ze op mij
Verwachten mildheid zonder pijn
Verlossing van dit ondermaanse
Maar laat ik u niet verder belasten
Vertel mij, hoe vergaat het u?…
Trappen
gedicht
3.0 met 7 stemmen 4.016 Tussen muffe kelders en fier firmament
is waar ik woon, waar het hedendaagse
ondermaanse mij meedogenloos voorbijziet
of mij - trap op, trap af - juist breeduit salueert,
misschien zelfs rakelings langs een Vermeer
of langs licht loensende, zeegroene ogen.
'Er heerst hier veel te veel beneden,' mokt de een.…
Fanny Blankers-Koen
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 99 drinken met de goden,
maar eerst nog razendsnel de piepers jassen,
de ramen lappen, bed verschonen, wassen,
in twaalf punt negen bak je zeven broden
De afwas wordt gedaan in elf punt acht,
dan stofzuigen en dan het stoepje vegen,
die plee die kan er ook weer even tegen,
intussen nog twee kindjes grootgebracht
De snelste huisvrouw van het ondermaanse…
De Nachtradio
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 146 een beginnetje met troostende klanken
de zielsverheffende stem van Hannah Reid
zingt de wereld toe
wie haar hoort wordt vloeibaar
verlaat dit ondermaanse
alles vindt zijn wonderlijke weg
streeltjeszacht haalt zij haar hand
over mijn hart dat sneller slaat
zij ademt, huilt, hoopt
met gesloten ogen vraagt zij om liefde
een liefde sterker…