Alziend
Harde winterdagen hebben het zonlicht omgebracht
het oog reikt niet ver
het zicht is lang geleden met de zwaluwen vertrokken
ergens waaien als duistere banieren
ruwe manen in de poolwind
vlokkerig buitelt de nacht over de vlakte
alles valt stil in onontgonnen werelden
dan raken de muren behaard
traag bewegen ze zonder te scheuren
naar de geheimen van het ondermaanse
als de morgen wordt opgedregd
zijn de drenkelingen met het donker begraven
de sporen zijn voorgoed weggestoven
in een alziend oog.
Zie ook: http://keeskeizer.wordpress.com/
Schrijver: Kees Keizer, 24 maart 2014
Geplaatst in de categorie: natuur