122 resultaten.
Tot oester gedicht
netgedicht
3.6 met 8 stemmen 347 waar woorden ooit dwarrelden
ongedwongen een weg zochten
in vrolijk tintelende volzinnen
staan ze nu door elkaar gehusseld
in onuitsprekelijke onzinnen
naar parels vissende melodieën
overstemmen eens gezinde duetten
vervalsen een ooit zo zuiver geluid
in een schelp vol verwaterde vriendschap
die zich langzaam in vergetelheid sluit…
BRABANTSE VLAG
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 62 Rode en witte vierkantjes
glanzen vrolijk in rijen
op de zwaaiende doek
van het land aan de Maas
dat trotse aanzien
vol rechte lijnen en hoeken
lijkt enigszins in strijd
met de aard van dit gebied
waar men ongaarne denkt
aan straffe tucht
ongedwongen uitkijkt
naar wachtend avondrood of
het volgende ochtendgloren.…
Nagalm
hartenkreet
3.9 met 8 stemmen 905 Ik stel mijn vraag op ongedwongen toon.
Je antwoordt net alsof we alle dagen....
Maar dit is een hoogst ongewone dag,
en voor ik 't weet heb ik al opgehangen.
Mijn koude lijf
verwarmt zich met verlangen;
Mijn lichaam trilt
als nagalm van
jouw lach....…
Pensioen
netgedicht
2.2 met 660 stemmen 59.681 je hebt een bladzijde omgeslagen
het verleden wordt herinnering
langer worden straks de dagen
intenser het geluk van mijmering
beleef nu dan de jaargetijden
ongedwongen vrij van druk
doe de dingen onbescheiden
leef, geniet van het geluk
mocht verveling je ooit kwellen
op een druilerig moment
aarzel niet om ons te bellen
weet dat je altijd…
Een prachtig beeld
netgedicht
4.4 met 5 stemmen 136 Als ze je in de verte zien,
roerloos als een regengordijn;
ondoordringbaar, omdat je
afstand genomen hebt van
deze ongedwongen sfeer;
de leegte van het bestaan op-
vullend, je verzettend tegen
waar je nooit thuis was,
op eigen initiatief afstand
nemend van water en aarde,
stille stranden, blauwe luchten,
de ontwakende steden:
definitief…
waar de wind gaat
netgedicht
3.3 met 6 stemmen 204 er is weinig dat werkelijk meewaait
als bladeren in je ogen dansen,
met gras dat buigt
door stormkracht
verder likt de regen oude ramen, zichtloos
veel vertekenend
sta maar op en wacht
tot liefde warme woorden brengt
tranen plengen reeds zichzelf, de wederhelft
van ongedwongen vreugde
kun je immer voelen
in de adem die je lacht…
de memoires van mijn moeder
netgedicht
5.0 met 6 stemmen 364 Blij met een hof vol bloemen
schreef ze woorden in
ongedwongen ogentaal,
met lettergrepen
in een welbegrepen
vertrouwd verhaal.
De woorden op mijn
voorhoofd geschreven:
Gods zegen en beware,
die beelden zijn
mij bijgebleven.
Ma, nu duim ik voor u
voor het leven
vandaag
en al de dagen
van mijn jaren.…
Een kleine seance
netgedicht
5.0 met 23 stemmen 69 de tijd
even teruggezet
de donkere kleuren
uit de foto gehaald
je lichtte op in lach
waar het zachte
onmerkbaar in
de jaren verdwenen
was glinsterden
je ogen als vanouds
de cirkel die
jij in aanwezigheid
straalde haalde
bij menigeen het
beste naar boven
in een kleine
seance herleefden
gebaren en woorden
hoorden wij hun
ongedwongen…
Pluimpje en absolutie
hartenkreet
2.8 met 40 stemmen 4.333 ik kreeg een pluimpje van de jongen
omdat ie erg graag pluimpjes geeft
en hij deed toen ongedwongen
waar ik onder de indruk van was en bleef
zichzelf…
Element
netgedicht
3.9 met 8 stemmen 211 de wind waait, zwaait
fluistert wat in mijn oor
tonen smelten samen
tot een gerieflijke trilling
roezemoezen in koor
takken wiegelen
als magische silhouetten
ongedwongen vier ik
het dynamisch jaargetij
ga bloemetjes buiten zetten
de wind waait, zwaait
wat koel en zacht geruis
als een streling, heling
een element van vertrouwen
bij…
1001 gedachten-nacht...
netgedicht
4.1 met 14 stemmen 633 heerlijk in de kussens gevleid
zeepbellen
voorspellen
betovering
sterren
van verre
vol schittering
golvende zee
deint met me mee
op bewondering
ik zucht
mijn lucht
met ontroering
uit mijn longen
ongedwongen
zonder remming
en ik weet
dat dit heet:
De Bestemming…
Hart van leven
netgedicht
4.1 met 19 stemmen 800 Ik leg me te slapen in de wind
de wilde ongedwongen zwaai
van ritmische luchten, adem woorden
die in de weidse stilte breken.
Een bed vol sterren, de nacht
bewaakt het leven, het wad zucht
in zachte regen.…
Puppekind
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 106 Ik ben blij met jou
Mijn kleintje
Blij met jou en meer
Je loopt hier onbeholpen
Aan het lijntje
En ik mag sturen
Keer op keer
Mijn puppekind
Zo onbevangen
Ongedwongen
Je maakt me blij
Je dartelt, rent
Maakt gekke sprongen
Het is nieuw voor jou
Hier in de wei
Je bent zo klein
En nog zo kwetsbaar
Doch zoveel sterker
Na weer een dag…
Een vrolijk gemoed
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 91 Een vrolijk gemoed natuurlijk
en ongedwongen.
Niet kunstmatig of met het medicijn
voor het moment gewonnen.
Het kruid is soms bitter en een hart
soms gewond. Maar elke dag klopt het
vele slagen in het rond.
Zulk een inspanning zo essentieel;
vraagt om verstand en vertrouwen
in de mens als geheel.…
Verlangen
hartenkreet
4.7 met 40 stemmen 1.245 Toen ik een ongedwongen kind was,
en zonder zorgen steeds
een nieuwe dag begroette,
leefde ik beschermd.
De sterke armen van mijn vader,
De lieve nachtzoen,
van mijn moeder.
Hand in hand,
met mijn broertjes en zus.
Een spontane lach,
aanstekelijk ontvangen.
het onverwachte verdriet,
de troostende woorden,
pijn die werd weggekust.…
echt aan
netgedicht
3.3 met 6 stemmen 536 onze monique van de ven
die met rutger u weet wel
zo heerlijk ongedwongen
vrij seks bedreef in turks fruit
heeft achteraf spijt
dat ze de toneelacademie
daarna nooit meer begon
nog niet in maastricht aangekomen
of ze was al voor de rol gevraagd
nimmer heeft ze echt
toneel leren spelen
het kwam allemaal te snel
naar ze zelf zegt
wij…
Heel het zacht
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 63 Oneffen en gebroken
niet meer heel en ongedwongen
Hard klinkt het breken en de trilling diep en doordrongen
Hoe heel ik dit
vragen mijn voeten,
hoe bewandel ik dit kapotte deel
Zacht, zegt mijn hele natuur
zacht is hoe ik dit heel..…
Ongeboren
hartenkreet
4.2 met 5 stemmen 661 speels wil ik
woorden losknopen,
struikelend in
mijn mond,
ongedwongen en
met moed kijk ik
de kamer rond
maar stilte
breekt mijn hoop
als de vragen
gaan vervagen,
blindgeworden letters
durf ik niet of
nauwelijks te raken
ruggelingse ogen
vullen zich met
zinnen nog te gaan,
onvoldragen klanken
die ik steeds maar
weer…
JEUGDWONDER
netgedicht
2.5 met 2 stemmen 252 de kinderjaren
blijft in ieders denken
Venus _ standvastig blinkend
aan de nachtelijke hemel
zonder wolkenflarden
maar wil soms
weer ware ervaring zijn
lang vergeten vuurbollen
uit een pril heelal
komen opeens aansuizen
treffen rijpe mensen
spreken tot hen
gelijk
luchtgemurmel tussen struiken
jonge vrolijke dieren leidt
bij hun ongedwongen…
JEUGDWONDER
netgedicht
2.5 met 4 stemmen 406 de kinderjaren
blijft in ieders denken
Venus - standvastig blinkend
aan de nachtelijke hemel
zonder wolkenflarden
maar wil soms
weer ware ervaring zijn
lang vergeten vuurbollen
uit een pril heelal
komen opeens aansuizen
treffen rijpe mensen
spreken tot hen
gelijk
luchtgemurmel tussen struiken
jonge vrolijke dieren leidt
bij hun ongedwongen…
Axel Geza
netgedicht
4.4 met 16 stemmen 484 hoog op de poten
elegant in zijn draf
wat hebben wij
van hem genoten
hij is niet meer
Axel Geza ging
en wel terug naar af
in zijn jeugdige jonkheid
zo soepel en ongedwongen
haast springerig van aard
lief, de onhandige staanders
van deze edele Vizsla
waarvan de schoonheid
telkens werd bezongen
na zoveel jaren is hij gegaan…
VOORTSCHRIJDEN
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 133 langzaamaan
uit het dagelijkse leven
maar
als allerlei onzichtbare
heilzame microben
die leven en werken
binnen geperste druiven
met zijn allen
het edele sap
doen gisten en rijpen
tenslotte
de verlangde wijn scheppen
dringt
Zijn hemelse wil naamloos
door denken en spreken
van 's lands regeerders
en mensen der rechtspraak
verandert ongedwongen…
Leer mij te houden van het leven
hartenkreet
5.0 met 3 stemmen 230 Leer mij te houden van dit leven,
dat geen kennis vraagt van
een ongedwongen lach.
Leer mij dat tussen kennis
en emotie er nog zoveel valt
te weten zonder wetenschappelijk
gezag; dat leren lopen zonder
'kennen' leidt tot 'kunnen'
bij een moederlijke glimlach.…
Kerstmis
netgedicht
4.5 met 2 stemmen 36 Die vrede die nu wordt bezongen,
die God door engelen bericht –
de vreugde die thans ongedwongen
kan stralen van een aangezicht,
mocht die ons verder begeleiden
het hele jaar dat komen gaat,
dan kunnen wij in hoop verbeiden
wat lukt, maar ook wat tegenslaat;
dan zullen wij in vriendschap leven,
met al wat groeit verbonden zijn, -
dan…
Gestoken in leer
hartenkreet
3.6 met 10 stemmen 2.501 doet haar werk, in vrijheid en ongedwongen,
niemand heeft haar dit opgedrongen.
Ik kan er dan wel anders over denken,
het uitspreken zou haar krenken.
Mijn respect heeft ze allang gewonnen,
en daarbij, ze is niet jong en onbezonnen.…
Vlokkenval...
hartenkreet
3.9 met 9 stemmen 332 Meegevoerd op de wind
door de lucht suizen;
alle kanten op
rakelings langs huizen
ongedwongen als een kind
Hoe zou het zijn
om zo gewichtloos
te kunnen dwarrelen
zonder doel, smetteloos
mooi wit en klein?
Ik zou best een dagje
sneeuwvlok willen zijn……
Ik mis je...
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 1.125 Pa ik mis je zo op zondag
als ik je bezocht en ik
ongedwongen met je praatte
en je tuin bewonderen mocht.
Pa, ik mis daardoor je vaderdag
om je iets te geven, maar
ik heb wel de herinnering
waarmee ik door kan leven.…
Onzichtbaar schild...
hartenkreet
4.2 met 36 stemmen 1.301 Heldere kleurrijke regenboog,
weerkaats jij op mij neer,
stralende zon in jouw lach,
een blij ongedwongen sfeer.
De zeespiegel trotseren,
vanuit mijn innerlijk 'zijn',
dans ik nu op de golven,
dankbaar in mijn levenslijn..…
Zo zag ik u staan in de avondschemer.
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 175 Gij staat hier voor eeuwig vanzelfsprekend,
zo indrukwekkend ongedwongen.…
Het Bloemenkind
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 1.169 zijn handen omklemmen de foto
van een bloemenkind met minirok
het lange haar golvend naar omlaag
vertelt van de dromen die ze had
een meisje van amper zestien jaar
bonzend hart vol onbestemde vragen
ongedwongen laat ze hartstocht razen
van hen die slechts op liefde azen
smal gebouwd omkleed met leren jas
zoeken haar dromende ogen vol verlangen…