18 resultaten.
Onmondig
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 113 Onze dieren worden heden in de bloemetjes gezet
De lieverds zo bekommerd om ons, geluk en pret ook verzet.
Zo trouwe bruine lodderogen, Spike wat ben je toch lief
Twinklende indringende olijfgroene kijkers, my lady Emilie.
Rotverwende jochies werpen zich ik winkels krijsend tegen de vloer
Bloed kookt dan laaiend, 't was vroeger even anders…
uitstappen
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 1.452 zweven
leven vergeten
tunnels licht
onmondig stikken
gevoelloos stromen
oogverblindend zicht
de verte wenkt
zal zich sluiten
als eindeloos geschenk…
's Mensen begin en einde
poëzie
3.0 met 6 stemmen 1.511 Wij eindigen zoals wij zijn begonnen:
Kaal en onmondig en sentimenteel.
Alles wat leeft keert weer naar de oude bronnen
Van 't paradijs. En dan? Ach, weet ik veel.…
gesproken woorden
hartenkreet
5.0 met 3 stemmen 711 gesproken woorden, wees almachtig
verdruk die onmondigheid
hoor de weergalm van de stilte
mijn gebroken tegenspraak
schuil niet in het zwijgen
op zoek naar openheid
verwoord in jouw vragen
verbetenheid…
Sneeuwwitje
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 810 gordijn achter de schermen
ratelt weerloos dicht
de impressionist
in ons is dood, gekruisigd
je ligt voor het grijpen
voor loerendgevoegde torens
domino-spinnenweb met
astma van begeert
en opsluipende muziek
ik tol als ogen
van een ingeslapen paard
red je niet kan niet
mijn stoel wil niet vooruit
je zwermt zwerft
je kamer door
ijsbeert…
Terug
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 417 Moet ik dan terug naar sagen
En legenden, pralen
Met de magische verhalen
Wereld scheppen in zes dagen
Om je hart beheerst te vragen
In mijn wereld te verdwalen
Ook de Muzen te onthalen
Om je twijfels weg te dragen
Weet nu, stekende gedachten
Heb ik voor de donk’re poorten
Van de hel, onmondig weggesleept
Ik verdoemde alle nachten…
Babel
netgedicht
2.0 met 9 stemmen 2.479 Ik stapel gedichten op elkaar
tot zware poëziepilaren
als stompe torens staan ze daar
onmondig voor zich uit te staren
Ze spreken stil in toegedekte klanken
preken, verwijten of bedanken
verduisteren, versluieren of verlichten
vergane luister en oranje vergezichten
In regels liefde en relaties
staan tedere letters, zwoele spaties
verwarrende…
De armoede leeft op straat
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 139 De beschaving van een samenleving
wordt afgemeten aan hoe het met
zijn zwakste participanten placht
om te gaan; of een onmondige
afhankelijkheid niet te veel naar
een mondige verwaarlozing
neigt over te gaan.
Economie en produceren is
synoniem aan een negeren
van de armoede die leeft op
de straat.…
DE VLAAMSE TALE IS WONDERZOET
poëzie
4.0 met 4 stemmen 2.483 De vlaamse tale is wonder zoet,
voor die haar geen geweld en doet,
maar rusten laat in ‘t herte, alwaar
ze onmondig leefde en sliep te gaar,
tot dat ze, eens wakker, vrij en vrank,
te monde uitgaat haar vrije gang!…
De vlaamse tale is wonderzoet
poëzie
4.0 met 2 stemmen 867 De vlaamse tale is wonderzoet
voor die heur geen geweld en doet,
maar rusten laat in 't herte, alwaar
ze onmondig leefde en sliep tegaar,
tot dat ze, eens wakker, vrij en vrank
te monde uit, gaat heur vrije gang.…
Scotch Terrier in een koffiehuis
poëzie
3.0 met 2 stemmen 868 Neen, wat men ook vertelle,
Ik ben beschaafd en dit onmondig dier
Kan voor zichzelf niet eens een glas bestellen.…
Waarheid kom binnen
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 510 Je nam me niet zoals ik was
een deel hield je liever klein,
onmondig steeds onder,
pijnlijk aanvaard -reeds
2000 jaar lang- normaal voor
een vrouw, niet bijzonder,
met lichaam en ziel, het
echte verhaal verkleind
alleen fysiek vertaald;
kan haar waarheid dan
verder zonder
de kracht van vulkaan?…
ZEELAND
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 1.121 De koepel van de lucht staat er almachtig overheen
en laat de mens onmondig. De zee stelt hier de wet.
De mensen zijn zoals de aarde, zonder luchtigheid.
Men incasseert gesloten iedere gril van God en zee.
De grond is als de mensen, stug. Hij geeft onwillig mee
aan ploeg en tractor in een nooit besliste, trage strijd.…
Doller dan ooit is 't losgebroken
poëzie
4.0 met 3 stemmen 508 Aan 't schaakbord peinzen de ingewijden;
En elke zet, na bede om Zegen,
Stormt zwaar 't onmondig mensdom tegen –
Dat, honds gehoorzaam wie 't doet lijden,
In gruwzaam onderlingen strijd
Zijn God vraagt hoe 't zich ooit bevrijdt?…
Hysteria
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 374 Hij blijft alleen achter
niet alleen
zoals in een rij onmondige lotgenoten
rood aangelopen van schaamte en kou
daar staan ze voor uitgekleed, te kijk,
voor schut,
maar vooral als in een bos
waar elke andere boom onvindbaar is
en je uitgestorte grimas eindeloos
weergalmt op eeuwenoude doofheid
en dat je dan merkt
dat de laatste vogel…
Actus tragicus
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 81 Dan onverhoeds springt manend
Traanbeladen de sopraan
Zingend tussen de partijen:
'Hoe vaak onmondige moet ik
Voor u mijn stem verheffen,
Nog is de dag die dagen
Kan vandaag nog niet voorbij;
Kom doe als de tenor
En stem nu in met mij, O!…
oog op u
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 92 men drijft op spot en tot een in geplukte nepikjes versmachtende onmondigheid is het verweesde verworden en walmend in het asgrauw der schermen wappert het bundelblad verstoken van adem en stem.…
water
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 530 en wij-
Aquarellen rellen neerslagend neerslag waterkanon striemen
Wolken glijdend geleidend sijpelige plets
Plassend wassend overstroming stroming stenigende kracht bol van hagel
Transparante heldere ader pegel kegel regelrecht passtaand vlak
Kolkende draai zuigend verzwelgen ijs-tijds-loos ingevroren
Vernietigende schepper alfa bèta delta onmondige…