Alle inzendingen over ontmoeten

woord ik verklaar je tot obstakel sinds eeuwen ga jij je eigen onvermijdelijke gang soms ben je in dan weer uit te hard of te zacht ik schrijf je zus maar het moet zo vaak klink je anders zo anders dan ik bedoel in je buurt hangen matige tot slechte secondanten ik blijf je ontmoeten moet je zoeken tot het einde…

jij rivierde ijsseldiep ketelde in kampen meerde aan in veluws open randen toonde toch je eigenheid en in alle vergezichten kom ik je tegen ontmoet je in de borders van altijd waar jij wilde bloemen loopt bloeit in orchideeën en uit zonlicht warmte koopt ik heb je godvergeten lief meander en verander maar zing je eigen…

Blijf even zoals je nu doet want jij bent het leukste moment die ik in tijden heb ontmoet blijf nog even naar mij lachen Ik wil je niet vertellen hoezeer ik je mag dan ben je niet meer mooi speciaal ik zeg nog even niets, blijf nog even kijken voor mij is het of niets of ik wil je helemaal Jouw hand om een biertje de mijne om wat…

als in de grote oorlog de eerste kerstsneeuw de velden donzig wit maakt komt het menselijke tot leven vrede op aarde komt weer uit de stal mensen ontmoeten mensen in het witte niemandsland warmte in de prille doodsheid van totale vernietiging de geest van vrede sommigen horen nog steeds het schreien van een kind in bethlehem…

ik zag de spiegel waar rond en ovaal elkaar ontmoetten op kleine schaal de glazen deden zelfs je ogen verbazen in de vrijheid die hun varia focus gaf het montuur vlinderde licht zonder te accentueren langs de lijnen van je gezicht in het warme licht van je lach zag ik hoe deze bril je ogen een extra uitstraling gaf…

ik weet dat op een dag de mensen anders zullen zijn nog heb ik dat niet ervaren maar de essentie is het ontbreken van pijn door het niet begrepen worden van waar je existentie eigenlijk naar hunkert bevestiging van wie je bent in het herkennen van wat jouw zijn is door acceptatie van eigen gemis als wij elkaar echt gaan ontmoeten…

Vaak denk ik aan haar schoonheid die ze uitstraalde heel nonchalant Een paar vluchtige ontmoetingen verder niet veel aan de hand Prachtige ogen en dito lach hielden me ongemerkt bezig Haar ranke lichaam echt perfect niet te rond en niet te pezig Helaas niet meer gezien daarna tot binnenkort dan misschien Dit is een vrouw zo lief en mooi…

ik ben benieuwd naar je ogen en naar je lieve lach hoop dat ze zouden stralen als ik je nu eens zag je bent in mijn gedachten sinds een dag of vier ken ik een groot verlangen naar jouw woorden op papier verhalen die me raken in het diepste van mijn hart de emoties die jij losmaakt hebben mij ook wel verward ik wil je graag ontmoeten je…

Maar dan stoppen de voeten, Want ze zijn nu plus twee, twintig tenen ontmoeten. En daar aan de blauwe zee, waar nu ook lippen groeten, begint heel stiekem een cliché.…

Een gang in het Concertgebouw en jij daar, met een andere vrouw Ik maak mij haastig uit de voeten bevreesd voor dit mislukt ontmoeten Mijn adem stokt - mijn oren suizen Dat schaamteloos jij kunt verguizen de liefde die nog gisteren stond voor al wat onze harten bond!…

Impressie overal zijn brede straten het frisse blad van lindengroen puin van oorlog en bouwputten gestadig verdwijnt de pijn riksja's, taxi's, dubbeldekkers sleuren toeristen door de stad Checkpoint Charlie, Sony, KaDeWe uit het niets de Hauptbahnhof iedereen kan weer ontmoeten bij de Brandenburger Tor brandpunt voor hoop en vrede…

Wist ik veel, dat ik ooit jou zou ontmoeten? Ja, nu weet ik het, alhoewel ik soms nog wel eens denk dat ik droom. Je bent mijn wonder. Mijn lieve wonder. Ik hou van je. Heel veel.…

Ik zie je dwazer nu, Dan toen ik je ontmoette Razernij is afgezwakt Wat metaforen nu, Je raapt ze op en draait ze rond hun as Ik heb je gezien In het perspectief Van wie ze waren zij die meereisden Voor een stukje Soms te lang, Maar bijna nooit te kort Ook jij niet want ik weet hoe het zal gaan Als repetitio…

En alleen sporen achterlaten in vertrouwde dromen over dagen die passen in een jaar dat niet meer wil groeien en nieuwe dromen laat slapen waar de stilte elke wijzer en schaduw laat wachten op een nieuw begin van woorden en ontmoetingen die niets meer verdringen en alles glimlachend laten ontwaken.…

Ik heb je ontmoet De zoveelste man In wie ik probeerde te vinden Je ging zoals je kwam De waarheid in het midden De zoveelste man Die niet kon overtuigen Dat de liefde wel Barsten kan, niet buigen En heus geen spel Ik me niet vergis Liefde bestaat niet Zij is… Zij is… Waar?…

Uw zon verrijkt de zomerdag uw Geest is zacht aanwezig, uw Woord klonk in de morgendienst nog nagenietend zont de zondag voort het lichtdoorlatend groen kleurt tegen hemelblauw schaduw fluistert uw luister waar zondag maandag wordt, het donker licht ontmoet ontwaakt in mensenogen opnieuw uw zondagsgroet.…

ik geef je handenvol zon jij koelt de wind verdroogt vruchten tot de hardheid van steen speel met wolken breng jou verfrissende schaduw jij verzamelt nacht groeit ziekelijk wit tot kracht in ontmoeten schemeren wij onze voortdurende strijd in het apocalyptisch bestaan van zon op en zon ondergaan…

keeltjes piepen leven kleurige verenbolletjes een lentedroom in een veilig nestje in het kastje in de oude berkenboom straks, ja straks is er het ontmoeten met de wereld van heimelijk verdoken gevaar in trillende timbres kregele snavels staat het ouderpaar klaar: ‘scheer je weg onraad’ de aarde smacht naar dit kloeke,…

Het is een ontmoeting als een bliksemschicht. Maar het gedonder komt altijd te laat. Waardoor ons vuur niet voor wrijving zwicht. Noodweer kan als een rivier van de berg stromen. Maar het beekje in het dal evenaart onze krachten Net zoals wij ons gevoel uitspreken van ideale dromen. Waardoor opklaringen ons natuurlijke wij kan verzachten.…

we hebben elkaar ontmoet aan de buitenkant je bracht de zee en tussen gesprekken door het blazen van de boten omdat er op dat moment geen woorden waren of te groot of te klein we draaiden naar de duinen het pad dat, ook in schaduw, oud had kunnen worden was ik, of jij al gestorven bleven we staan in alles wat er te weinig was…

wit sluierde langs muren golfde en danste in een maagdelijk feest jij bent er geweest deelde het hemelse kramen van plezier kleurde uit licht nuances in begroeten ontmoeten van leven dat brandend pigment gaf aan het intense nemen en geven zacht sluier je weg danst in het wit van de muren je oneindige uren…

verdwijnen je stem dwingt mijn oren om te blijven luisteren mijn mond proeft de leegte als verzengende droogte na een warme wervelwind ik struikel telkens over je naam in een vervagende herinnering minne strelingen plagen mijn rubberen lichaam mijn lach is verloren in onbegrepen verdriet ik wil weer zijn wie ik was voordat ik jou ontmoette…

Warmte Dichtbij Contact Zie mij hier Een aanraking Is ontmoeten Twee werelden Een toenadering Om te vergeten Ieder is alleen In de eigen wereld Niemand spreekt Jouw taal Toehoorders genoeg Maar wie begrijpt Luistert echt Zou het bestaan? Hartsfrequentie Stemmen wij Op elkaar af Denken wij Te weten Wie de ander is (hoop ik)…

Duizend en één redenen, om jou niet te ontmoeten. Duizend en één redenen, om mij niet te begroeten. Duizend twee redenen, om dat liefdevolle gevoel, dat éne doel te beamen, om voluit toe te geven! Duizend twee redenen, om te geven... aan elkaar te geven, ja sámen te leven. Voldoende reden, zou ik zo zeggen!…

zie je ook, mijn kind de verte van dichtbij kijk jij naar buiten, vooruit terwijl ik met het verleden vrij je ogen volgen de dromen die ook ik ooit heb bemind jouw met hoop gevulde hart ontmoet ik in een late echo die zich thans in mij bevindt geef me als je wilt je kleine hand, als het mag voel ik mij, voor even, een eeuwigheid…

Direct al nadat ik hem ontmoette, wilde hij er als een haas vandoor gaan, kon het haar op mijn tanden niet aan, huiverde al toen hij me begroette. Ik was toch een lot uit de loterij? Slim, standvastig en niet onbezonnen, maar gaf me op den duur toch gewonnen. Hij kreeg uiteindelijk de hoofdprijs: MIJ!…

Je kent ze allemaal de mensen, mannen, vrouwen die het druk hebben Je belt en vraagt of het gelegen komt Ja maar kort want ik heb het druk Je ontmoet iemand spontaan maar hou het kort want ik heb het druk Je hebt een afspraak met iemand en ze houden je kort want ze hebben druk Ik denk zo af en toe dat ze ook met druk poepen want…

Soms ontmoet je iemand waarmee je spontaan een gesprek begint maar al gauw ontdek je dat de luisterknop van de zender op een lage frequentie staat je wordt overspoeld met een waterval aan woorden en zender ook nog praat in overtreffende trap ontvanger wordt niet gehoord zo wordt een spontaan gesprek bij voorbaat al in de wieg gesmoord.…

zie je ook, mijn kind de verte van dichtbij kijk jij naar buiten, vooruit terwijl ik met het verleden vrij je ogen volgen de dromen die ook ik ooit heb bemind jouw met hoop gevulde hart ontmoet ik in een late echo die zich thans in mij bevindt geef me als je wilt je kleine hand als het mag voel ik mij, voor even, een eeuwigheid…

Verliezen minder erg dan verloren een droom ontmoet die even blijft bij het opstaan en dan vervliegt naar de wereld van ontstaan Niet meer weten of in de droom gesproken, gezucht en ademgehaald in kleur of zwart-wit , vice versa van mannen, vrouwen en kinderen Er kwam een appel in voor een wurgslang in een boom Een gespleten tong bewoog…