Alle inzendingen over ontvoering

In de nevelige vroege morgen Nestel ik mij in warm nat gras En staar ik naar de zon die ras De resten van de nacht doet worgen In de verte zie ik contouren Van mijn oude stad, het doet deugd Zij herbergt mijn begin en jeugd Wat heeft mij toch kunnen ontvoeren Ik zal later haar schoot betreden De wijken waar ik ben groot gebracht Rouw…

De schoonheid van dit groene woud brengt mij tot ontroering en merk dat de natuur mij aanzet tot ontvoering, want.. ik zou u allen willen leiden naar deze plek aan het water en met u ongestoord gaan zitten denkende aan later... om het beeld vast te houden ik wil het terugzien keer op keer want morgen is het er misschien niet meer!…

Kom, kruip lekker bij mij in bed warm jezelf aan mijn hete lijf ik heb de wekker niet gezet maar ik wek je rond een uur of vijf Om vervolgens de zon tegemoet te zoenen jou te ontvoeren in het licht van de dag heerlijke liefde in de kinderschoenen te laten bloeien zolang het mag Deze passie heb ik nog nooit gevoeld dus twijfel nooit aan…

Ik wil jou in mijn armen nemen en jou daar zachtjes verdrinken confronterend met extremen van gevoelens die nooit zinken Ik wil jou in de nacht ontvoeren liefhebben tot de maan ons verlaat eerlijke passie op volle toeren alsof de wereld heel even stil staat Ik wil jou koesteren als mens en jou voor altijd stiekem bewaren in mijn hart…

Onze dromen te ontvoeren. En ze pas vrij te laten tegen De tijd dat wij verstild Tesamen liggen, in het groene gras Ergens in de zachte zomerregen.…

Pak me en ontvoer me naar eilanden zonovergoten Verdriet gehad en nog steeds me toch onverdroten de piano van Beethoven.…

wie zou hem nu willen ontvoeren hij ziet er toch niet uit die vrouw moet wel wanhopig zijn naar haar rol als bruid het is haar niet om geld te doen tenminste dat denk ik er van die Kezman lijkt op iemand zo'n sience fiction man dr.…

Ik maak een reis door vlinderland sterren stralen daar zelfs overdag ik volg mijn hart, niet mijn verstand en ik zie kleuren die ik nooit eerder zag De drempels van verleiding zijn laag de mooiste glimlach weet mij te ontroeren ik merk dat ik gelaten de weelde draag en mij simpel door passie laat ontvoeren Lopend over de heuvels van puur…

Zij sloot haar ogen voor de wrede zon en Ontvoer volkomen de aanwezigheid Der anderen. Zij heeft zich diep bezonnen, Zij was alleen geweest ten allen tijd. Achter haar warme oogleden begonnen De fluisteringen van de eeuwigheid. Waarom was zij niet eerder overwonnen En van haar liefde en haar smart bevrijd?…

Grenzeloos ambitieus was je, Werk het enige dat bestond Een leeg doel dat niet gelukkig maakt Juist daardoor verbitterd geraakt Bitterder dan het gerstenat Dat je zelf fabriceerde Aanzien, macht en rijkdom De pijlers onder je bestaan IJzeren orde ook in de afgelegen Loods in Noord waar zelfs de Hardste schreeuw niet werd gehoord…

Je wilt dat ik mijn gedachten met je deel: roei me nog één keer door de grachten raak weer in mijn ban zoals gefascineerd was door jouw aanstekelijk élan, jouw daadkracht om mij te bekoren ontvoer me in je zijspan in september laat me vergeten mijn bagage mee te nemen rijd me over 's heren wegen naar het land van mijn droomtaal laten…

Dit land van verlangen en vertrouwen is gezegend met een inwoonster als jij geloof me als ik zeg van alle vrouwen zet ik iedereen behalve jou opzij Grenzen vervagen in mijn liefde voor jou ik laat mij ontvoeren in jouw rijk de hemel is altijd veel mooier dan blauw als ik een seconde in jouw ogen kijk Als je mij vraagt of ik jou ooit alleen…

hijg me, liefste laat me bereiken wat je beloofde een hemelse extase misschien ook de hel mocht ik niet meer komen beroer me, ontroer me ontvoer me tot vervoering ja, leid me daarheen waarheen ik nog niet ging doch enkel kon bevroeden wat mijn doel zou zijn ik zweer je de trouw dat doe ik, alweer voor jou mijn berouw staat er reeds…

Onder de schoonheid van jouw verschijning schuilt een heel klein stukje onzekerheid het bezorgt jouw karakter een verfijning een lieve blootlegging van sensibiliteit Ik wil jouw twijfels voor altijd ontvoeren zeker wanneer het om mijn vriendschap gaat laat mijn woorden jouw prachtige hartje beroeren en weet dat het mijne voor jou openstaat…

steel de liefde uit je ogen ontvoer de lach van je gelaat haal de woorden uit je lippen wis het gevoel dat jij achterlaat ben nog opgesloten in verwarring fluister jouw naam in mijn hoofd denk aan al die zoete dingen die jij mij al zo vaak had beloofd teruggaan naar recent verleden naakt en zonder schroom zag ik mijn prins verschijnen…

zingen klinkt In de diepte een sirene zingt Zij die bevestigt wat ik graag hoor Zij verleidt mij met ontelbare woorden Een kunstenares met de taal Zowel op papier als verbaal Als muziek met ongekende akkoorden Haar lokzang brengt mij in vervoering Met gevoelens van de eeuwigheid Waarheen haar mooie mond mij leidt Is een geënsceneerde ontvoering…

ALS EEN MUS VAN ACHTTIEN GRAM, WAT OLIJFDRAB AAN ZIJN TEENTJE Hamas, Hezbollah, Israël Ontvoeringen en doden Angst en gewonden, kommer, kwel Geen spoor van Tien Geboden Het gij zult niet verdwijnt uit zicht Bij het zichzelf verweren Het hele leven wordt ontwricht Als wraakgevoel gaat zweren Oneerlijk werd de grond verdeeld Dat zal…

Hoe prachtig kan een gedicht ontroeren alsof het als fontein op je gazon zacht spuit, wat ons als leek naar een geheim kan ontvoeren, alsof het klinkt als een vogel die zachtjes fluit.…

Zachtjes ruisen in het herfstlover laat mij in de duisternis ontroeren Ik buig mij hierom diep voorover laat mij door ’t schoon ontvoeren Als er wind een zucht laat horen klinkt dat als der scheppers stem Ik merk van liefde ook de sporen ik weet ‘t nu wel zeker, dit is hem Zachtjes fluisterend door ‘t bruin zegt hij dat ik in ‘t nu zou…

De straten zijn vol levensgrote meisjes, ontvoeringen en drinkgelagen. De zoon verlaat het huis, treedt als een zon naar buiten in de sneeuw van het geluk, het liefdeloze barmhartige genot, het boze, niet het broze, maar 't harde en genadeloze.…

menig kind begraven Binnen de palissade lag je haven Het was hard werken om een fort te bouwen Je stak vol hoop de handen uit de mouwen Waarbij God en de Bijbel leiding gaven Al tijden lag de duivel op de loer Comanche konden het haast niet bevatten De vreemdeling nam hun geboortegrond Dit alles leidde tot een volksoproer Scalperen en ontvoeren…

Lieftallig zei je: ik kom je ontvoeren Ik dacht, die man is ernstig over zijn toeren. Me eindelijk verlossen van die benauwende sleur Ik had zo mijn bedenking van, die stelt me weer teleur. Tevens me koesteren als een prinsesje, een droom Je maakte dat waar, zonder schroom.…

over zucht en rondingen gesleept tussen ademsnood door laverende lichten die wazige ogen niets meer ziend vertellen - bewogen achter wilde tochten verdiepen - van en in de overgave waar ze pas in sliepen huiveren als de tintelende waaier blijft kwellen krullen glansen in het zacht fluisterend cadans geleidelijk branden ze een kriebelend ontvoeren…

donkere steeg met grauw gruis ga ik omhuld door een nevel van herinneringen aan mijn vroeger thuis als vanzelf vind ik de weg naar la Place de Liberté toen liep ik hier ook gedwongen mee unter befehlen berooid met z'n twee met nog meer, velen, wij, schaduwen van schrik als opgejaagd onteerd vee ik nader de hel het plein van ontvoering…

gestreept over zucht en rondingen gesleept tussen ademsnood door te laveren lichten Wazige ogen, niets meer ziend, snellen - bewogen achter wilde tochten verdiepen zij de overgave waarin ze pas nog sliepen - huiverend als de tintelende waaier blijft kwellen Slagen glansen in zacht fluisterend Frans Geleidelijk brandt een kriebelend ontvoeren…

Zeg lief mens, mag ik je even ontvoeren, meetronen naar kleuren en geuren om deze grauwe dag even op te vrolijken. Je hoeft nog niet om vrees te bevriezen nog niet te kiezen tussen de kleuren laat staan de muziek of hun klanken ik wek je , zonder te janken nog elke dag weer een keer tot leven.…

Het kind dat een wonder baart Vond de weg naar ontvoering Liet het woord dansen op zijn tonen In een virtuoze klucht De keizer luistert en verwacht het slot Of hoe een cadens regelmatig dalen moet Naar de verlossende grondtoon Tot een ander toontrap tussenkomt De melodie opvangt Het slot opslokt Zo liep ook zijn leven Toen ergens in een…

De aardbevingen, de overstromingen, ontvoeringen en moorden, oorlogen en wat voor narigheid dan ook Duivelse datum? Doe me een lol, morgen is het de dag erná en de kans dat de berg zijn Lava uitspuugt groter dan dat de wereld vergaat op 06-06-06.…

Waren Gods englen bezig hem te ontvoeren?: Wij zagen dat hij haast geen schaduw had.…

Neem mij neem alle controle over en beweeg je zodat je me meeneemt naar momenten waar herinneringen geboren worden waar tijd geen tijd kent en waar warmte zijn oorsprong vindt Neem mij neem mij mee, ontvoer mij naar wellustige gedachten die likkebaardend verschijnen en worden voorzien van het mooiste laagje vernis hoewel dat eigenlijk…