Netgedichten

netgedicht (nr. 44.432):

Neem mij

Neem mij
neem alle controle over
en beweeg je
zodat je me meeneemt
naar momenten
waar herinneringen geboren worden
waar tijd geen tijd kent
en waar warmte zijn oorsprong vindt

Neem mij
neem mij mee, ontvoer mij
naar wellustige gedachten
die likkebaardend verschijnen
en worden voorzien
van het mooiste laagje vernis
hoewel dat eigenlijk
overbodig is...

Puur en nakend
zullen de mooiste momenten zijn
want waarom verschuilen
terwijl de waarheid in volle glorie
altijd het op z’n mooist zal zijn

Neem mij
neem mij en ontferm je
breekbaar ben ik niet
ik ben buigzaam als het koren
in een woeste wind
maar ik zeg niet onverwoestbaar
want snij niet weg
wat boven het maaiveld uit zal stijgen...
en mij vervolgens achterlatend

...geknakt, verwoest,
en voor altijd mijn hoofd verloren