Alle inzendingen over onvoorwaardelijk OR houden van

nog even dan lengen de dagen ik zie nu al licht, bij vlagen draag nog wel het vlies van ledigheid klevend aan mijn, onvoorwaardelijke, mensheid…

Ik heb moed om te leven ook moed om mezelf onvoorwaardelijk weg te geven. Ik heb moed om te proberen om verdriet te incasseren en om uiteindelijk te leren.…

ik wens jou toe wat je mij toewensen zou ik gun jou wat je mij gunnen zou ik geef jou wat je mij geven zou ONVOORWAARDELIJK…

Dat mijn liefde voor jou onvoorwaardelijk is Krijgt een nog diepere betekenis Door mijn nimmer naar buiten gebrachte eenzaamheid Omdat ik jou, mijn lief, zo vreselijk mis.…

Het waren mijn tranen die ik dronk na het proosten met mijn ziel Alleen jij mijn beste ik zal onvoorwaardelijk drinken Alleen jij mijn beste ik drinkt tot de laatste snik....…

In de stilte wist ik altijd wat te denken en te voelen wat te willen waar lagen de verschillen in de stilte alleen altijd of het scheen dat ik meed en vermeed om een zachter leed.…

Ik ben niet helemaal mij een stukje mij heb jij Iets van wat ik achterlaat telkens als jij mij verlaat Een stukje mij ben jij…

Is 'houden van' belangrijk? is liefde 'heel gewoon'? Is voor elkaar klaarstaan een utopie? Is haat dan onderdeel van 'houden van' dan is geen mens echt gelukkig omdat men net zo goed, houden- als haten kan?!…

aan aandacht behoefte aan een arm zo zacht Voor jou een steun voor jou een omhelzing voor jou een arm zo zacht voor jou onvoorwaardelijke zonkracht…

Waarom voel ik zoveel bij jou? Waarom raak je mij... alléén zoals je me weet te raken alleen jouw stem, jouw blik in de ogen jouw houding, jouw hart zit in mijn hart: een telkens nieuw gegeven in mijn leven. Na de zoveelste dood, zorg je steeds voor nieuw leven, want jij bent toegewijd, zo ik ook trachtte maar ik, veel kleiner en simpel…

Wat een geluk ik heb vrienden om mij heen ik ben niet langer alleen niets kan nog stuk op hun kan ik bouwen wie dat in zijn leven heeft kent de onvoorwaardelijke liefde en het rotsvast vertrouwen zoals een kind dat in zijn ouders vindt.…

Onvoorwaardelijk. Ons kind en dat kind in ons.…

hoe zou een mens kunnen zijn als hij vergeeft en zich onvoorwaardelijk verzoent?…

so I guess that thy art incomplete alike or art thou good a friend and thus believing firm applaud thy must Though poetry is not my thing my roerbak sells, thou art buying…

Come rain or shine, het was des kiezers wens Maar of het lukken zal, dat weet geen mens Mede geïnspireerd op het snelsonnet van Jan Bontje en de reactie daarop van Bet Weter…

een arm om een schouder die schokt in niet gewilde tranen de ochtend in wakker worden met liefdevolle woorden niet gezegd, niet gezegd ik draag je door de nacht en morgen ben ik er weer, voor jou neem dat maar van mij aan onvoorwaardelijk…

Ik hou van je, je hoort het zo vaak om je heen maar wat het nou betekent weet bijna geen een houden van is moeilijk te begrijpen maar je moet hier dan ook in rijpen vaak gaat dit samen met hartzeer maar dan komt toch eindelijk die ene keer dan is daar de persoon waar je echt van houdt en waar je samen een leven mee opbouwt wees liefdevol, eerlijk…

Dat jij me wel wil houden, misschien?…

Daar was je opeens uit het niets ik viel voor je als een blok uit het niets is er nu iets tussen ons er is iets een gevoel liefde ik hou van je…

ik hou van jou zoals ik nog nooit van iemand heb gehouden ik geef om jou zoals ik nog nooit om iemand heb gegeven ik heb je nodig zoals ik nog nooit iemand nodig heb gehad maar jij je hield niet meer van mij je gaf niet meer om mij nee jij had mij niet meer nodig jij heb mijn hard gebroken ik heb om jou gehuild nachten lang lieve…

heb ik al gezegd dat ik je mooi vind veel mooier dan het mooiste schilderij en dat ik elke dag opnieuw weer blij ben dat jij destijds gekozen hebt voor mij heb ik al gezegd dat ik je leuk vind en blij ben met je liefde en trouw en dat ik nu nog steeds na al die jaren nog meer dan honderdduizend van je hou…

ik houd van de vroege ochtendstilte van een nacht met volle maan ik houd van dieren en van bloemen kortom teveel om bij stil te staan ik houd echter veel van mensen van groot en klein van jong en oud soms is er een wisselwerking en dat is waar ik zo van houd je kunt het niet in één woord vangen dat gevoel wat je soms krijgt…

Als je echt van iemand houdt Iemand alles toevertrouwtd Eén die echt weet wie je bent Ook je zwakke plekken kent Die je bijstaat en vergeeft Eén die naast en in je leeft Dan voel je pas wat leven is En wat liefde geven is!…

je haren in een permanent de krullers vertellen me de jaren ik moet er telkens weer naar staren liever dan naar het perkament dat kreukelig mijn ogen kwelt vertelt van eeuwen lang terug over “zullen we nog even vlug hier stiekem in het open veld” waar we verdronken in het spel van ‘t glijden op elkanders vel tot tijd ons golvend overspoelde…

Wat is van iemand houden, is het trouw zijn voor het leven? Of is het een onbeperkt vermogen, om de ander alles te geven? En dan geen materialisme, maar dingen die je diep raken, zoals verliefd worden of een slippertje, is daar iets van te maken?…

ik heb geen regenboog nodig om de kleuren te zien die me raken... vertedering zit in het landschap waar je warm voor loopt geluk is dikwijls niets meer dan een mooie droom die werkelijkheid is geworden daarom maak ik een foto voor later…

Ik mis je en 'alles' wat me aan je lief is en tijdens het klimmen besef ik me dat zo van je houd en je voor altijd, ja voor altijd wil ik beminnen!…

Teveel liefde, tevéél geluk, teveel houden van, kan dat eigenlijk stuk? Trap met voeten en met woorden op elkaars ziel, vertrap de gevoelens, vermóórd ze! Dát gebeurt vanzelf, als praten niet meer gaat, geen moeite ervoor doen, nee, ben je mál?…

Ik hou van jouw haren, neusje en ogen ja, ik heb jou altijd al gemogen Ik hou van jouw oortjes, wimpers en lippen nee, er is niemand die aan jou kan tippen Ik hou van jouw nek, schouders en armen aan jou kan een mens zich steeds verwarmen Ik hou ervan jouw borsten en buikje te likken hopend dat je dit eindeloos blijft pikken Ik hou van…

Wat er dan nog overblijft, is mijn schaduw van waar het zicht steeds meer wazig wordt, een kortademigheid bij om het even welke in- spanning terwijl lichaam en geest nog even blijven drijven in het zilte winternat Daar uit het diepste van mijn hart en het geheim van mijn ziel zal ik altijd van je houden.…