Alle inzendingen over opgelicht

Samen sterker dan 1 Je kan bijna niks alleen Ik zie jou gezicht Het lijkt wel alsof ik word opgelicht Ik ben samen met jou Omdat ik van je hou Ik voel me met jou 1 Het leven kan je niet alleen Je zegt dat je niks voor me voelt Ik snap niet wat je bedoelt Maar diep van binnen Ben jij een ander aan het beginnen Zonder jou kan ik niet leven…

Wie alles klakkeloos geloofd wordt standaard lachend opgelicht. Het vogeltje klikt beetgenomen.…

Hogervorst wil de DBC - code in 't hospitaal Transparantie is de nieuwe methode en kwaliteit een erecode een nieuwe rekening voor elke kwaal De DBC - code is niet waterdicht wie wil door wie worden opgelicht?…

ik heb de eerste zin eens onderaan gezet om te voorkomen dat ik dit gedicht nog door de laatste regel zou verpesten misschien werk ik me hiermee in de nesten en geven critici mij een brevet van onvermogen, ze zijn opgelicht! de kenner, echter, zegt: "dat dichtwerk met het slot aan het begin, dat is zijn beste!"…

als ik het lied van de stilte dicht beweegt de hand op pulserende slagen worden mijn vingers speels opgelicht en draagt inkt het heelal van eeuwige dagen geen enkel woord zal op papier geraken hoe immers moet ik schrijven om een zachte bomenruis te verbeelden of met jou de volheid van de leegte te beklijven als ik het lied van de stilte…

een laatste strofe draagt het gewicht van bovenstaande vaak een open eind of er wordt, tenslotte, iets van de sluier opgelicht maar als het doek gaandeweg gesloten blijft dan wel de tekst niet beklijft ziet u dan uit naar de laatste zin en geraakt u met de verwachting in een onvermijdelijke onmin bij mijn eerste woorden had u eigenlijk…

je haar piekt niet meer nu het herfstig is gesneden in een schitterende mêlee van lichtend grijs en het nog zomers opgelichte blonde bruin het is de nonchalante val die vitaal jeugdige krachten genereert volume geeft en in haar speelse eigenwijze tijd wat kleine lieve stukjes hemel presenteert waar donker dekkend uit dichtbij…

Heeft u kunnen genieten van de zon ik zat meer onder een paraplu op het balkon wat viel deze zomer tegen vijf dagen zon hebben wij gekregen ik luisterde niet eens meer naar het weerbericht heel voorzichtig 's morgens het gordijn opgelicht en tja, het viel weer tegen de dag begon weer is met regen en als je mazzel had eindigde het met een beetje…

lammetjes huppelend in de wei kalfjes slechts even een blik opvangend van hun moe kuikens worden gemest net uit het ei biggetjes nog niet op gewicht weten het niet maar ze worden opgelicht allen lachen het leven toe de slager slijpt z’n bijlen en messen en na z’n werk te hebben gedaan kan hij ze in het hakblok te rusten slaan hem wacht…

Er zijn mensen die iets weten Kijk maar in de bibliotheekkast Planken zijn te kort bemeten Initieel werd ik een stamgast Jaren leefde ik met woorden Onder stapels, tussen boeken Waar mijn eigen zinnen smoorden Zocht ik opgelichte hoeken Mythische beloften brachten Heel mijn streven naar beneden Ik deed niets meer dan verwachten Wat geschriften…

spanning in de Kamer Werd veroorzaakt door domme uitspraken Die in dit geval kant noch wal raken Weer door onze Milieuminister Cramer Je kunt wel merken aan alle harde kritiek Ze nog als groentje instroomt in de politiek …naar aanleiding van een bericht in de Telegraaf dat 2,5 miljoen huishoudens die al jaren groene stroom afnemen worden opgelicht…

Je hebt gelijk in elk opzicht Jij hebt mijn hart flink opgelicht Je deed het goed berekenend stil Alles ging weer zoals jij het wil Je bent er klaar mee ik sta jou in de weg Dat ik van jou hou gewoon vette pech Dag mijn droomman meer ben je niet Flink veel shit eindeloos verdriet Je doet je ding maar ik vecht wel hoor Tegen…

Alleen Darwin heeft een tipje, een tipje van de sluier opgelicht. Leven ontstond ooit in zee. Leven beweegt en verandert. Dwazen verzetten zich. Wijzen leven mee. God is zo gek nog niet.…

ik heb ze al zien vallen de komende zomer en herfstkleuren uit de krullen van je haar in fantasiemodel speels opgelicht door de lange zomerzon die haar oogst bij tegenlicht zag in de groot ovale spiegel van de kapper het rood van je lippen en de warme vriendelijkheid van je lach completeerde het assortiment maandenlang haar…

In de schaduw van het licht ligt ergens in het stro een moegestreden moeder, haar ogen opgelicht, Er is geen bed op klossen, ze heeft geen wieg, geen kruik en geen elektrisch licht. De man kijkt in het rond en vindt een voerbak voor het pasgeboren Kind.…

in het zwart hart speelt licht nog met illusies omdat donker geen schaduw kaatst jij bent de eenling die daar naar binnen gaat in oprechte bewondering de rest achter zich laat er zijn geen contouren op muren van kracht en emoties die pulserend bewegen in leven geven soms varieert licht naar helder rood als zuurstof zijn opgelichte…

Niet te geloven wat ik heb gevonden In Israël, waar ik heb rondgetoerd: Een Dode Zee-rol! Wat je noemt een knoert En oud! Flink door millennia geschonden Wat zegt u nu, zit er een luchtje aan? Hij komt ook uit een muffe grot vandaan!…

in zwarte straten waar het licht verdwijnt opgeslokt door de mensen van schaduw in hun dagelijkse sores verdronken over donkere stoeptegels slepen zij mee hun lot wanneer zij even kijken het vuur geblust ogen als uitgedoofde restjes kolen als dromen niet waargemaakt door slapeloze nachten beloften gebroken te vaak geloofd opgelicht…

Eén zon, één straal, één verlichting opdat vele lichten opgelicht zullen worden en zijn. Eén licht tussen vele, vele verlichte lichten! Zó licht als ik weer licht ga zien.…

Daarheen wordt opgelicht. Naar waar worden zijn is. Waar dood leven wordt. Verleden al overleden. Toekomst altijd nu. Leven immer spel.…

De gitzwarte hemel Opgelicht door twinkelende sterren Gesluierd door slierten wolk De stad chloreert vanuit de ruiten De nacht waakt over de aarde Mensen slapen of waken Besef doet klinken Bestaan doet kraken Wat, waar of iemand kan het weten Hoe wij hier in Godsnaam zijn verzeilt Wanneer we gaan en waar naartoe Waarom de mensheid eeuwig…

Zijn is de ziel, is luisteren, is wijken, Is kind worden en naar de sterren kijken, En daarheen langzaam worden opgelicht. ----------------------------------------- uit het werk van Ed Hoornik (1910-1970)…

meer, verleden, steeds te weinig tijd vermetel dan dat hij haar dorst te vragen om exegese van de symboliek en sprongen in een donker diep wou wagen zo vielen zij tezamen voor mystiek maar wisten niet dat Argus had gelogen toen kaars gedruppeld werd tot mozaiek zij hielden slechts die kaarten nog voor ogen door Twaalf en Twee keer Zeven opgelicht…

meerdere kanten in een caleidoscoop van verklaringen ik geraak dan dieper bewust het leidt vaak tot plotse openbaringen alsof ik uit een slaap ontwaak er is dan even niets dat mijn onrust sust het zijn vraagt om open ogen maar het is echter niet zo dat een voortschrijdend inzicht eindigt bij een dragend gedogen morgen wordt er weer iets opgelicht…

Omdat haar man niet genoeg verdiende kwam ze tot deze malafide bijverdienste, waarmee ze velen uit Gouda en omstreken heeft opgelicht. Het kwam zelfs tot een rechtszaak in Rotterdam, omdat het om grote bedragen ging.…

rijdend door de straten je ziet ze overal langs stadse grachten dorpen gehuchten en de allerkleinste onbekende gaten wat iedereen tijdelijk veranderen zal slepen met dennen – of sparrenbomen waar straks hun kerstverlichting in gaat komen het leven wordt even opgelicht de aandacht wordt iets meer op elkaar gericht en we wensen dat onze…

het is al aeonen geleden uitgerold wij hebben levenslang op 6g gedold alles is getimed en gemeten met aarde als database is niets vergeten in vage overlevering werd soms een sluier opgelicht door de bijzonder techniek waren wij al totaal afgeschrikt ook toen was knutselen met de natuur echt spelen met vuur wij kenden…

Zwevende gedachten dolend in mijn hoofd Stof genoeg voor slapenloze nachten Als in een film gaan jouw beelden aan mij voorbij Zie je volle lippen die zo vaak naar me lachten Donker is de lucht opgelicht door de volle maan De uren verstrijken de tijd tikt gestaag door Het wordt weer tijd om naar dromenland te gaan Maar mijn onrust blijft de…

en West-Europa Prachtig is te zien hoe het waas onder andere boven Nederland te wijten is aan het opgewaaide stof uit de Sahara terwijl heldere witte wolken de zonnestralen weerkaatsen de koude, verre ruimte in, soms via een glanzende satelliet Morgen ligt er fijn, rood stof op de voorruit van de auto als een sluier, die hoognodig opgelicht…

was een stille man Heel anders dan mijn moeder Later begreep ik introvert Hij zweeg in eenvoud Zijn taal was simpel Zijn wereld was gedachten Die hij in stilte voor zich hield Hij was een boer Maar beter in de handel Het achterste van zijn tong Was altijd buiten zicht Over zijn diep gevoel van binnen Heeft hij voor mij Nooit de sluier opgelicht…