8994 resultaten.
Voor de nacht uit
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 69 Het leven wordt allengs wat triest voor haar;
ze heeft een loopneus die ze telkens snuit
want elke zes seconde weer een drup
dat zijn er per minuut een stuk of tien.
Ja vroeger was ze wel van zessen klaar,
maar langzaamaan ging toch de fut er uit.
Zo nu en dan eens naar de handwerkclub
of soms in ’t buurthuis een partijtje kien.
Zo heel…
Tempus
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 165 Haar jonge ik
heeft geen relatie met haar oude,
haar oude ik
weet van haar jonge niet.
Haar meest recente foto's
herkent zij niet,
haar spiegelbeeld
is echt het hare niet.
De tijd heeft onderweg
haar ik verloren
en zij is nu verloren in de tijd.…
De wereld en oud worden
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 204 Verwonderd als ze keek naar de natuur,
zo keek ze ook naar de wereld.
Onherkenbaar was die,
het begin vergeleken met het eind van haar leven.
Alleen al op technologisch vlak
volgde ze met haar scherpe intelligentie alles.
Maar ze zocht altijd voornamelijk
de goedheid in de mensen.…
zicht-baar
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 105 ik sterf aan mijn huid
waar jij nog flirt met bloesem
mijn ogen dimmen telkens meer,
de glans van binnen lijkt te tanen
jij daarentegen verbeeldt
een eeuwig wuivende verenpracht,
in dit moment dat jij met mij deelt
buig ik verder terwijl jij lacht…
bijna voorbij
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 84 ze denkt in dagen
bijna alles is voorbij
tijd deert haar niet
de winter sleept zich
door trage dagen
de wind trekt zijn sporen
in de boekenkast
zwijgen verhalen van
hartstocht en verlangen
de klok slaat gesmoorde
uren het deert haar
niet het is bijna voorbij…
je lach is al verleden tijd
netgedicht
4.0 met 13 stemmen 667 het uitzicht
kijkt naar binnen
kleurt het behang
seizoenenlang met
licht uit het verleden
je hebt gebeden
dat je oud mocht
worden, hebt gestreden
voor de laatste jaren
rust en vrede
ogen dromen en
je lach is al verleden tijd
je handen spelen
achteloos met pluizen
de asbakken zijn vol
je vest van wol is zacht
net als je wangen…
je brak geen uren open
netgedicht
2.0 met 13 stemmen 691 ik zie je in een vergezicht
waarin emoties laaien
de klokken sneller draaien
tot de wereld openbarst
jij hield van morgen
want vandaag was je teveel
je brak geen uren open
liet de tijd maar liever heel
je kijkt vooruit om niet
te voelen waar je staat
je zweeft gezichtsloos door
de dagen stil en zonder vragen
je hebt de strijd verloren…
Ommekeer
hartenkreet
3.0 met 9 stemmen 1.916 Toen jij wegliep uit mijn leven
Vol frustratie, woede, haat
Werd de laan waarin we woonden
Plotseling een vieze straat
De garden werd een knollentuin
Ons mooie huis
Een hoopje puin
Mijn job dat bleek een hondenbaan
Chiquita weer gewoon banaan
Ons jacht werd nu een modderschuit
Een rondreis slechts een dagje uit
Mijn nieuwe vlam een gore slet…
Waterland
netgedicht
4.0 met 16 stemmen 302 ach en wee, bejaarden over 'de vloed',
en de jonge garde die hooghartig doet,
alsof ze over het water heerst...
Maar,
zij die het meemaakten weten beter,
niet de mens, maar
waterland was hier
het eerst...
Auteur: Wijnand Keesmaat, Dordrecht…
Egoïstisch?
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 166 Maar die immense goede doelen,
gepareerd met girorekeningen
en immense tv shows, nee ik beken,
dat ik niet van die garde ben,
te doneren!
Is het de angst, dat hoge heren
met nog grotere autos rijden gaan,
is het " weten" dat ze met ons geld
mooi weer spelen gaan?
Ik weet het niet,
maar een ding is zeker!…
Een neus als geen ander
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 192 Ja, zelfs als enig kameraad
en zonder één duel –en garde!–
heb jij het gespuis op afstand gehouden.
Lang was je een wees van iedereen,
zo nergens, overal, zo dichtbij.
Oh neus, één en al neus,
stok zonder dirigent,
hijs je zeil
en stuur mijn lichaam
want de wind steekt op.…
Uilen van Minerva
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 60 Vogellaars, steek'm geen riem onder 't hart,
gedenk de woorden die Zwarte Piet ons riep:
wie zoet is krijgt lekkers, de stouterds de gard.
Ik weet dat ik onze rechtspraak kan vertrouwen
en ook al steunt u de vogellaar in het geniep,
hier trekt Vrouwe Justitia nog vol aan de touwen.…
Over weifelen of twijfelen.
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 159 Is het nu weifelen,
Of is het toch twijfelen.
Voor mij,
Zit het verschil in de ei/ij,
Ongetwijfeld.
Maar samen in een twijfelaar,
Dan heb je het echt voor elkaar.…
Over filosofie.
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 238 Soms lees ik weleens filosofie,
Ik krijg het al een beetje onder de knie.
Het gaat over het wezen van de dingen
Dat zich zo moeilijk laat bedwingen,
eigenlijk een utopie.
Maar pas op, geloof,
Van zijn leven nooit een filosoof.…
Over ruimte.
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 148 Dit vers gaat enkel en alleen,
Over alle ruimte om ons heen.
Die ruimte berust op het feit
Van beschikbare uitgestrektheid
De ruimte is van iedereen.
Je kunt zelf pas voluit leven,
Als je de andere ook de ruimte wilt geven.…
Over bekrompenheid
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 157 Sta je wel eens stil bij het feit,
Van eigen bekrompenheid.
Het is de balk in het oog,
Die je al zo vaak bedroog
Bij het zoeken naar openheid.
Het wordt nog een hele strijd,
Schiet op, je hebt niet meer alle tijd.…
Over Mendel
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 188 Volgens de wetten van Mendel
Is overerving echt geen zwendel.
Want erfelijke familie genen,
Zijn niet zomaar verdwenen,
Zitten niet achter slot en grendel.
Het zijn de genen van degenen,
Die hun erfelijk materiaal uitlenen.…
Over ADSL
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 163 ADSL
Je kent die afkorting wel.
De hogesnelheidslijn
Als je op internet moet zijn
Snel as hel.
Met de snelheid van het licht,
Stuur ik dagelijks mijn gedicht.…
Kleurloos
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 116 Het gaat toch door zo las ik in de krant
dat Zwarte Piet de schoorsteen moet verlaten,
compleet met roe en gard en versjes want
die zijn te ouderwets qua tekst en maten.
Het marsepein dat blijft, net als fondant
en over zwarte drop wil men gaan praten.…
KRANKE ZIELEN
poëzie
3.0 met 2 stemmen 319 Onder zilvergrijze abelen,
Toen ik langs de stichting reed,
Zaten arme, kranke zielen
In hun stijf, éénvormig kleed;
Wezenloos, een rij van beelden,
Staarden zij het leven aan,
't Leven dat hen eens bezielde,
Thans niet meer door hen verstaan.
Uit hun midden rees een jonkman,
Fors van bouw, gespierd en kloek.
Om zijn slapen wond de waanzin…
GIJ ZIJT ME ALS 't ZONNETJE
poëzie
3.0 met 2 stemmen 552 Gij zijt me als 't zonnetje in de mei,
Zo lieflijk, rein en goed,
Dat bloemen strooit in bos en wei,
En vogels zingen doet;
Toch schildren zon en lentedag
U trouwe liefde niet,
Mijn engel met uw zoeten lach,
Mijn leven en mijn lied!
Vaak is een Meidag koud en grijs:
Zoo dikwerf schuilt de zon,
En geeft de tere bloempjes prijs,
Die ze…
'S MOLENAARS DOCHTER
poëzie
3.0 met 1 stemmen 701 't Werd laat eer de vrijer de molen verliet;
De vlonder was wit van de rijp - Hoe 't geschiedd'? -
Of 't licht in de molen? - Men gist en men raadt -
Hij zonk in de diepte van 't zwarte verlaat.
En 's molenaars dochter zat stil en alleen,
Al zuchtend en klagend, in rouw en geween;
Drie jaar lang rouwde ze en wenste zich dood,
Totdat het…
Voor altijd
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 439 De liefde die in mij blijft,
ze gaat niet weg
en groeit alleen
sterker naar haar doel
zo goed
als ik me bij jou voel.…
Goed voor letters van banket
netgedicht
2.0 met 19 stemmen 1.696 uit Spanje rechtstreeks naar Goederee
met tonnen vol van boven naar benee
zie de maan scheen zowaar al over zee
de Goede Sint nam hem pront naar Holland mee
die hangt al tussen de bomen als pietentrofee
Wat namen ze dan mee
in pakjes van over woeste zee
wel dat hangt af van het zorgdossier
word je geloofd of is hij niet tevree
koek én gard…
Ons oude huis ligt plat
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 108 Mijn voorgevoel zei me: ga door je " oude" straat,
en zo toog ik richting mijn geboorteplaats.
Moest even zoeken, er stonden flats,
het parkje van voorheen was weg.
De kerk in het midden houdend met mijn rug
er naar toe,
dacht ik nu moet ik vooruit, maar weet niet hoe?…
Context ?
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 23 Blijf moedig ouwe dichter
schrijf je pen niet stuk, anders
blijven boeken zonder lezers,
verlaten onder stof, vergaan tot
kruimels van gedachten, die
je opveegde voor je ziellepartners
weer herhaald op een andere morgen,
wachtende op de teksten die je brak
in het samenkomen tot een gilde,
waarin het nog ongeboren kind van
taal…
In the mood
gedicht
3.0 met 7 stemmen 6.209 Daarnet, twee uur in de nacht alweer,
floepte de TV aan en daar stond ik,
in Madison Square Garden, tien jaar
jonger en goochelend als geeneen.
Door een onzichtbare massa opgezweept,
cirkelzaagde ik mijn assistente rats
in twee, de wekker die ik stuksloeg
werd niet heel en de konijnen vluchtten
naar de concurrentie.…
Ode aan de vergrijzing
netgedicht
4.0 met 21 stemmen 133 Ik kijk even naar mijn handen
En ik schrik
Wat zijn ze oud
Craquelé gebroken marmer
Met vijf smalle staafjes hout
Het verval is reeds begonnen
In de herfst
De winter wacht
Als ik die ooit mag bereiken
’t Is een koude lange nacht
Maar dan denk ik aan mijn moeder
Die ’s de winter bijna door
Nog zo stralend levenslustig
Nou…
Hoe oud?
hartenkreet
3.0 met 7 stemmen 1.403 Je kunt ze nog niet verstaan als ze één
jaar oud zijn, ze brabbelen wat af.
Begrijpen ja, dat doen alleen hun moeders,
die snappen wat hun kroost bedoelt.
Als ze bepaalde kreten slaken, hebben ze
honger, pret of willen gewoon aandacht.
Tot ze met hun snoet 't asfalt raken, dan
hoef je geen moeder meer te zijn.…
Te Oud
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 130 Afkeurend vele blikken
Scannend van top tot teen
Priemende speldenprikken
Geniepig en gemeen
Ik weet heus wel mijn benen
-Hun schoonheid is ver zoek-
Die zijn om te bewenen
Zo in een korte broek
Ik moet het wel bekennen
Het is dus geen gezicht
Maar oh wat is het wennen
Aan zo een volksgericht
Bij ouderdom hoort ongerief
Stilzwijgende…