Alle inzendingen over ouder worden

Vannacht kwam ik mijn ouders tegen, twee bleke schimmen die naar elkaar toe negen in het witte licht van een lantaarn. Aan hun geluk te zien kon ik nog niet geboren zijn. Ze waren jong en heel verliefd. Een groot verdriet bedroefde mij omdat ik wist hoe het zou verdergaan. Zij schaterde om iets dat hij haar toegefluisterd had.…

Zo leerde hij: twijfel slaat toe als liefde overangst wordt. 3 Zo wordt hij ouder zo wordt hij angst en excuses en zo is ook zijn deur een moeder van altijd gesloten O god, zie het kind: zijn liefde is water, loopt weg door zijn vingers hoe langer al harder en harder hoe meer hij een vuist maakt.…

Elke voetstap is er een met bloed, zweet en een traan zo ben ik uiteindelijk ook alleen gegaan..net als jij de wereld in na jaren bij mijn ouders, maar wat wel gebleven is zijn hun beide schouders. Want elke voetstap zal je brengen ook weer terug naar huis omdat je hier geboren bent, want hier ben je thuis!…

Gelukkig en ook fier wuif je ze uit en je geniet van elk moment dat ze even komen aanwaaien Maar kinderen dwalen soms, slaan te pletter of verliezen iedere zin voor oriëntatie en landen dan wat versuft weer op het ouderlijke nest.…

spontaan, gaan mijn ogen tranen wanneer ik denk aan tijd heimwee cirkelt banen verlangen voert een strijd mijn jonge leven flitst voorbij waar is die jeugd met al zijn mooie dagen ik herinner mij momenten van liefde en welbehagen maar nu ben ik in mijn leven veel meer op mijn gemak want: ouder worden is wijzer worden en dat heeft ook…

onbreekbare band met jouw hele leven in het verschiet als peuter beschermde ik je voor het vallen lachte ik om jouw eerste wankele stapjes met die kleine beentjes volgde je alle ballen lachte ik, iedere minuut om jouw malle grapjes Als kleuter begeleidde ik je voor het eerst naar school Opeens alleen buiten onze veilige omgeving Los laten van de ouder…

overgewicht hebben zoveel risico’s heeft als ik ze ga benoemen schrikt driekwart van Nederland zich het apezuur en krijgt subiet een hartaanval je moet dus in Nederland niet meer drinken niet meer feesten niet meer roken niet meer eten graatmager zijn maar vooral wel autorijden en graag massaal het spekt de pot je moet zeker ook niet ouder…

Niemand hield van mij, mijn ouders zijn niet blij met mij. Ik rende er op los, daar stond ik, voor het grote bos. Het bos, ik kwam er vaker met mijn ouders, soms nog even bij pa op zijn schouders. Op die bewuste dag, ik wist 't even niet meer, ik was 9 of 10, kon het allemaal niet meer overzien.…

Zelfs je eigen ouders, daar moet je je voor schamen Het is niet even makkelijk dat moet ik echt beamen Als ik om me heen kijk denk ik vaak…wat heb ik dan fout gedaan Om doelloos rond te moeten lopen in zo’n leeg bestaan Ik heb vrienden, die van me houden, gelukkig weet ik dat wel Maar zoals met sommige dagen gaat het verdriet me even te snel…

Beatrix in “88 in een tv interview sprak “het is moeilijk om met oude ouders te leven" ik, Jan Jacob, bij de gratie van mijn bestaan 2020 “het is moeilijk met oudere zussen, broer te leven want ergens blijven ze het altijd beter weten en voelen ze zich ver boven je verheven wat je ook doet, wat je ook presteert altijd beter weten dan het jongere…

Het zingen is mij goed vergaan door niets; louter dagtaken, scheren, ouder worden. De blauwe stad hangt als een baard aan iets dat ik 'ik' noem. Ben half-veertig geworden. Een blauwe namiddag maakt niet meer een barst - uit- in mij. De taal is wit en mistig. Ik ben door bijna niets tot bot geharst.…

U ziet in Nederland een ware gekte En zeker als u kijkt naar de details Men baart nog enkel Dewies en Jamais Terwijl men deze vroeger nooit verwekte Ik had het graag poëtischer gezien Dus ouders kom en noem uw kind Quirien - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - Dewie en Jamai zijn nu de meest gekozen kindernamen…

Geschenk van een 6-jarig jongetje dat pendelend tussen ontredderde ouders zijn lot onbegrijpelijk blijmoedig draagt. ------------------------------------------------------------ Gemis, ontgoocheling, afscheid en dood zijn de centrale thema's in het werk van Hanny Michaelis.…

Gemengd gevoel in mij als we bij het graf staan ik heb mooie bloemen bij en steek een kaarsje aan Ik had ze niet verwacht de vrienden tot ik ze zag hebben eraan gedacht jouw vijftigste verjaardag Bijna allemaal vijftig jaar fijne vrienden lange tijd oudere mannen grijs haar vriendschap zonder spijt Vijftig jaar haalde jij niet toch…

En hoe ouder je wordt hoe meer je bezint het leven is voorbij soms voor het begint. Geboorte en dood ze horen bij elkaar en honger en nood ook zij waren daar. Er werd gescheiden en er werd getrouwd nieuw leven werd geboren maar ook werd er gerouwd.…

Hoelang… Voetstappen sterven weg, een stem eindigt als enkele fluistering herinnerend aan toen… Stilte trapt pijnlijk op mijn hart niets is nog te horen alleen de tijd die meedogenloos rimpels van ouder worden achterlaat… Een leegte vult de kamer de woorden van ‘nooit meer zijn’ bonzen ongedurig op de deuren, ik laat ze binnen……

Wanneer je zestig bent en elke functie het nog doet je ogen zelfs goed maar het gehoor iets minder dan ken je Tantalus je mag slechts dromen één geluk wanneer je zestig bent heeft wijsheid nog een kans je kent de kwelling van hormonen discreet beschouw je elk stuk weet dat jij ouder bent dan veertig en zoekt ze sjans weet jij dat…

Wie zegt dat oudere mensen niet meer zo verliefd kunnen zijn die heeft het bij het verkeerde end het is nog net als altijd zo ontzettend fijn…

waar wij eens speelden diefje met verlos beukennootjes deelden was toen een ongerept bos leven is een wonder kijk eens om je heen natuur wie kan er zonder het houdt velen op de been laat vreugdetranen vloeien schuif verdriet aan de kant zie kleine kinderen stoeien ouders lopen hand in hand leef, geniet en profiteer intens van ieder…

land je vaderland familie, bloedverwant een stem te horen tranen stromen is het van vreugde nee, even van verdriet omdat je haar hoort omdat je haar niet ziet Een schouder bood ik je aan armen om je heengeslagen delen, laat maar gaan een diepe zucht weer een traan 't is moeilijk zo te leven in een vrij land maar ver ver van je ouders…

meegevlogen naar het duizend takkennest voor mij een ratjetoe maar voor haar snel klaar voor de leg heb hun vluchten gevolgd achterna gezeten door reigers en duikende meeuwen ontsnapt in miraculeuze hoeken die grote lijnen voor laten gaan de schalen braken en het gekwetter kwam vrij in een drukte van belang ouders…

Zul je van me blijven houden ook nu ik wat ouder word vaak al heel vergeetachtig ben en mij op de gekste dingen stort ook wanneer mijn botten kraken en mijn rug niet meer zo recht blijf je dan nog van me houden net als vroeger, net zo hecht zelfs nu ik niet meer alles kan en vaak afhankelijk ben van jou hou je dan nog steeds van mij of…

In eens was je daar we wisten niet hoe je er uit zag je bent geen toeval die ergens onderweg is gevonden langs de weg nee, alsof het zo moest zijn kwam jij in ons leven uit liefde geboren om verder te gaan als kleinkind van ons je ouders zijn niet zomaar een vrouw en een man onze dochter en schoonzoon zijn jouw moeder en vader zo moest…

het werd ietsjes kouder de hemel betrok de herfst werd ouder hier viel de eerste vlok een wit tapijt bedekte de aarde zonder enig respijt of de hemel opklaarde sneeuw bedekt de grond vriesman houdt de hand wij gaan de seizoenen rond biologisch zo gepland sneeuw zal terug verdwijnen herhaling valt ons te beurt de zon zal wederom schijnen…

Ik zag in mijn dromen kinderen met oogjes door 't huilen zo rood geen huis meer om in te wonen en ook hun ouders waren dood Doodgeschoten door de soldaten voor de ogen van die kinderen klein oorlogen, nooit te rechtvaardigen en toch zal het er altijd zijn En ik zag in diezelfde dromen twee kinderen spelen op straat en geen van die beide…

weekend levensritme bepalend baken in de oceaan van tijd na pensionering gewone dagen levensreis zonder stations weekend vrijheid zonder plicht onderscheidt zich van midweek nú sleur en onbewust bestaan in gevoelsmatig tijdloze wereld ontsteek licht in oud baken stijlvol golfen op zondag geeft weer ritme en houvast hoe ouder hoe korter…

ik vertilde me mijn lange leven aan wat de liefde is of liever nog: dat wat ik dacht dat hij zou moeten zijn tot mijn verdriet ging in mijn meisjesjaren de lichtheid al mijn hart voorbij want niets was slechter dan riskant te leven en hachelijk was het later toen ik ouder werd om de liefde niet heel serieus te nemen of erger nog…

Gedenkend aan haar Plaatsten de ouders haar foto Tussen twee kaarsen Herinnerend aan de warmte en het licht in haar ogen De tragiek neemt bezit van hun leven Sinds de dood van hun kind door verdriet omgeven…

koestert nog het oude goud dat van diamanten en briljanten in een klassieke setting houdt je nipt de rode port zoals in vroeger tijden koket en welbespraakt kon jij iedereen verleiden ogen twinkelen als voorheen toen jij het stralend middelpunt van de society was in een aangeboren gastvrouw schap jij bent niet op retour het tikje ouder…

Jij was stil en viel niet op Alleen je zacht gelaat En je gekrulde lokken Ik zag de wereld door mijn ogen Als kind vaag en merkte niet de kloof Dat mijn spreken en jou zwijgen groter werd Nu zijn we ouder en leven in andere huizen Met onze liefdes die verschillend zijn Ik wil je zoeken en omarmen Maar kan je stilte niet bereiken Zo…